منابع طبیعی چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی « == ''منابع طبیعی'' == چین کشوری پهناور و دارای تنوع زمینی و منابع طبیعی از جمله مزارع، جنگل، مرتع، بیابان و پایاب است. کوه­ها اکثر مساحت چین را تشکیل می­دهند و مساحت جلگه­ها، مزارع و جنگل­ها در این کشور کم­تر است. پوشش زمینی در چین متوازن نیست. مزا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


== ''منابع طبیعی'' ==
منابع طبیعی
چین کشوری پهناور و دارای تنوع زمینی و منابع طبیعی از جمله مزارع، جنگل، مرتع، بیابان و پایاب است. کوه­ها اکثر مساحت چین را تشکیل می­دهند و مساحت جلگه­ها، مزارع و جنگل­ها در این کشور کم­تر است. پوشش زمینی در چین متوازن نیست. مزارع عمدتا در جلگه­ها و حوضه­های شرق چین، جنگل­ها اغلب در مناطق کوهستانی در شمال شرق و جنوب غرب چین، و مراتع در فلات­ها و مناطق کوهستانی در داخل چین واقع شده­اند.
 
 
[http://wiki.icro.ir/index.php?title=%DA%86%DB%8C%D9%86 چین] کشوری پهناور و دارای تنوع زمینی و منابع طبیعی از جمله مزارع، جنگل، مرتع، بیابان و پایاب است. کوه‌ها اکثر مساحت [http://wiki.icro.ir/index.php?title=%DA%86%DB%8C%D9%86 چین] را تشکیل می‌دهند و مساحت جلگه‌ها، مزارع و جنگل‌ها در این کشور کم‌تر است. پوشش زمینی در [http://wiki.icro.ir/index.php?title=%DA%86%DB%8C%D9%86 چین] متوازن نیست. مزارع عمدتا در جلگه‌ها و حوضه‌های شرق [http://wiki.icro.ir/index.php?title=%DA%86%DB%8C%D9%86 چین]، جنگل‌ها اغلب در مناطق کوهستانی در شمال شرق و جنوب غرب [http://wiki.icro.ir/index.php?title=%DA%86%DB%8C%D9%86 چین]، و مراتع در فلات‌ها و مناطق کوهستانی در داخل [http://wiki.icro.ir/index.php?title=%DA%86%DB%8C%D9%86 چین] واقع شده‌اند.
 
این کشور دارای منابع غنی خاکی است که 3.1 میلیون کیلومتر مربع (13.5 درصد کل مساحت کشور) آن قابل کشت بوده و در آن معمولا برنج، گندم و ذرت کاشته می‌شود. مجموع مناطق تحت پوشش جنگلی [[چین]] 1.75 میلیون کیلومتر مربع (18.2 درصد کل مساحت کشور) است. [http://wiki.icro.ir/index.php?title=%DA%86%DB%8C%D9%86 چین] با داشتن 133,000 کیلومتر مربع سواحل کم‌عمق محیط مناسبی برای استفاده از منابع آبزیان دارد و 26,000 کیلومتر مربع آن برای پرورش ماهی مناسب بوده و 2600 نوع ماهی در این منطقه پرورش داده می‌شود که 50 نوع آن از ماهی‌های نادر جهان است. این کشور هم‌چنین دارای بیش از 30 نوع معدن با ارزش از قبیل نفت، گاز، آهن، مس و... در سواحل این کشور است که برخی از آن‌ها کشف شده و در حال استخراج هستند. ذخایر ذغال سنگ این کشور بالغ بر 760 تریلیون تن برآورد شده است که عمدتا در استان‌های شَنسی (Shanxi)، شانسی (Shaanxi) و [http://wiki.icro.ir/index.php?title=%D9%85%D8%BA%D9%88%D9%84%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86 مغولستان] (Inner Mongola) داخلی قرار گرفته‌اند. این کشور همچنین دارای دریاچه‌ها و برکه‌های متعددی است که بزرگترین آن‌ها عبارتند از: دریاچه‌ی نمک چینگ‌خَی(Qinghai) (با 4635 کیلومتر مربع مساحت)، دریاچه‌های آب شیرین پویانگ (Poyang) (با 3960 کیلومتر مربع مساحت)، دریاچه‌ی دونگ‌تینگ (Dongting) (با 3940 کیلومتر مربع مساحت)، دریاچه‌ی خونگزِ (Hongze) (با 3180 کیلومتر مربع مساحت)، تَی‌خو (Taiho) (با 2425 کیلومتر مربع مساحت)، و دریاچه‌ی نمک شینگ‌کَی (Shing Kai) (با 4380 کیلومتر مربع مساحت) از جمله‌ی این دریاچه‌ها هستند. افزون بر رودخانه‌ها و دریاچه‌ها، در این کشور کانال‌های آب فراوانی نیز وجود دارد که مشهورترین آنها کانال بزرگ میان [http://wiki.icro.ir/index.php?title=%D9%BE%DA%A9%D9%86 پکن] و خانگجو با 1801 کیلومتر طول است که با عبور از چهار استان، پنج رودخانه را به هم متصل می‌کند.
 


این کشور دارای منابع غنی خاکی است که 3/1 میلیون کیلومتر مربع ( 5/13 درصد کل مساحت کشور) آن قابل کشت بوده و در آن معمولا برنج، گندم و ذرت کاشته می­شود. مجموع مناطق تحت پوشش جنگلی چین 75/1میلیون کیلومتر مربع(2/18درصد کل مساحت کشور)است. چین با داشتن 133000کیلومتر مربع سواحل کم­عمق محیط مناسبی برای استفاده از منابع آبزیان دارد و26000 کیلومتر مربع آن برای پرورش ماهی مناسب بوده و2600 نوع ماهی در این منطقه پرورش داده می­شود که50 نوع آن از ماهی های نادر جهان است. این کشور هم­چنین دارای بیش از 30 نوع معدن با ارزش از قبیل نفت، گاز، آهن، مس و... در سواحل این کشور است که برخی از آن­ها کشف شده و در حال استخراج هستد. ذخایر ذغال سنگ این کشور بالغ بر760 تریلیون تن برآورد شده است که عمدتا در استان­های شَنسی[1]، شانسی[2] و مغولستان[3] داخلی قرار گرفته اند. این کشور هم­چنین دارای دریاچه­ها و برکه­های متعددی است که بزرگترین آن­ها عبارتند از: دریاچه­ی نمک چینگ­خَی[4](با 4635 کیلومتر مربع مساحت)، دریاچه­­های آب شیرین پویانگ[5]( با 3960 کیلومتر مربع مساحت)، دریاچه­ی دونگ­تینگ[6]( با 3940 کیومتر مربع مساحت)، دریاچه­ی خونگزِ[7]( با 3180 کیلومتر مربع مساحت)، تَی­خو[8]( با 2425کیلومتر مربع مساحت)، و دریاچه­ی نمک شینگ­کَی[9]( با 4380کیلومتر مربع مساحت) (Bai Shouyi، ص 6، 2002) از جمله­ی این دریاچه ها هستند[i]. افزون بر رودخانه­ها و دریاچه­ها، در این کشور کانال­های آب فراوانی نیز وجود دارد که مشهور ترین آنها کانال بزرگ میان پکن و خانگجو با 1801 کیلومتر طول است که با عبور از چهار استان، پنج رودخانه را به هم متصل می­کند.
----[1] - Shanxi.
----[1] - Shanxi.



نسخهٔ ‏۲۸ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۱

منابع طبیعی


چین کشوری پهناور و دارای تنوع زمینی و منابع طبیعی از جمله مزارع، جنگل، مرتع، بیابان و پایاب است. کوه‌ها اکثر مساحت چین را تشکیل می‌دهند و مساحت جلگه‌ها، مزارع و جنگل‌ها در این کشور کم‌تر است. پوشش زمینی در چین متوازن نیست. مزارع عمدتا در جلگه‌ها و حوضه‌های شرق چین، جنگل‌ها اغلب در مناطق کوهستانی در شمال شرق و جنوب غرب چین، و مراتع در فلات‌ها و مناطق کوهستانی در داخل چین واقع شده‌اند.

این کشور دارای منابع غنی خاکی است که 3.1 میلیون کیلومتر مربع (13.5 درصد کل مساحت کشور) آن قابل کشت بوده و در آن معمولا برنج، گندم و ذرت کاشته می‌شود. مجموع مناطق تحت پوشش جنگلی چین 1.75 میلیون کیلومتر مربع (18.2 درصد کل مساحت کشور) است. چین با داشتن 133,000 کیلومتر مربع سواحل کم‌عمق محیط مناسبی برای استفاده از منابع آبزیان دارد و 26,000 کیلومتر مربع آن برای پرورش ماهی مناسب بوده و 2600 نوع ماهی در این منطقه پرورش داده می‌شود که 50 نوع آن از ماهی‌های نادر جهان است. این کشور هم‌چنین دارای بیش از 30 نوع معدن با ارزش از قبیل نفت، گاز، آهن، مس و... در سواحل این کشور است که برخی از آن‌ها کشف شده و در حال استخراج هستند. ذخایر ذغال سنگ این کشور بالغ بر 760 تریلیون تن برآورد شده است که عمدتا در استان‌های شَنسی (Shanxi)، شانسی (Shaanxi) و مغولستان (Inner Mongola) داخلی قرار گرفته‌اند. این کشور همچنین دارای دریاچه‌ها و برکه‌های متعددی است که بزرگترین آن‌ها عبارتند از: دریاچه‌ی نمک چینگ‌خَی(Qinghai) (با 4635 کیلومتر مربع مساحت)، دریاچه‌های آب شیرین پویانگ (Poyang) (با 3960 کیلومتر مربع مساحت)، دریاچه‌ی دونگ‌تینگ (Dongting) (با 3940 کیلومتر مربع مساحت)، دریاچه‌ی خونگزِ (Hongze) (با 3180 کیلومتر مربع مساحت)، تَی‌خو (Taiho) (با 2425 کیلومتر مربع مساحت)، و دریاچه‌ی نمک شینگ‌کَی (Shing Kai) (با 4380 کیلومتر مربع مساحت) از جمله‌ی این دریاچه‌ها هستند. افزون بر رودخانه‌ها و دریاچه‌ها، در این کشور کانال‌های آب فراوانی نیز وجود دارد که مشهورترین آنها کانال بزرگ میان پکن و خانگجو با 1801 کیلومتر طول است که با عبور از چهار استان، پنج رودخانه را به هم متصل می‌کند.



[1] - Shanxi.

[2] - Shaanxi.

[3] - Inner Mongola.

[4] -Qinghai.

[5] - Poyang.

[6] - Dongting.

[7] - Hongze.

[8] - Taiho.

[9] - Shing Kai.


[i] - An Outline History of China. Bai Shouyi. Foreign languages press, Beijing-2002.