شو وی، هنرمند چینی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


«شو وِی»(1593-1521 میلادی) نویسنده، نقاش و خوشنویس سلسله­ ی مینگ بود. در کودکی هوش و ذکاوت بالایی داشت و در 20 سالگی، آزمون امپراتوری در سطح شهرستان را با موفقیت پشت سر گذاشت. به هر­حال، او هشت بار در امتحانات سطح استانی مردود شد که آخرین بارش در 41 سالگی وی بود. او به عنوان مشاور خاص اداری«خو زونگ­شیان[[شو وی، هنرمند چینی#%20ftn1|(Hu Zongxian]])» نایب السلطنه ­ی استان­ های «جِه­جیانگ[[شو وی، هنرمند چینی#%20ftn2|(Zhejiang]])» و «فوجیان[[شو وی، هنرمند چینی#%20ftn3|(Fujian]])» خدمت کرده و به مبارزه علیه دزدان دریایی در سواحل جنوبی پیوست. بعد­ها، او از کار برکنار و زندانی شد و دست به خودکشی زد. «شو وِی» برای مدتی از ناراحتی روحی رنج برده و همسرش را به قتل رساند. به همین خاطر، او به مدت هفت سال در زندان به سر برد و سال­ های باقی مانده از عمرش را با فروش آثار خوشنویسی و نقاشی­ های خود به زندگی ادامه داد.
«شو وِی»(1593-1521 میلادی) نویسنده، [[نقاشان مشهور چین باستان|نقاش]] و [[خوشنویسان مشهور چین باستان|خوشنویس]] [[سلسله مینگ|سلسله­ ی مینگ]] بود. در کودکی هوش و ذکاوت بالایی داشت و در 20 سالگی، آزمون امپراتوری در سطح شهرستان را با موفقیت پشت سر گذاشت.


او آثار ادبی و اُپرای سنتی فراوانی هم­چون «''مجموعه آثار شو وِنجانگ''[[شو وی، هنرمند چینی#%20edn1|[i]]]''»'' را پدید آورد. وی که در میان سالی، نقاشی را آموخت، پیشاهنگ راه جدیدی در نقاشی رنگی آزاد و آب رنگ دوران­های مینگ و چینگ بود.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .</ref>
به هر­حال، او هشت بار در امتحانات سطح استانی مردود شد که آخرین بارش در 41 سالگی وی بود. او به عنوان مشاور خاص اداری«خو زونگ­شیان[[شو وی، هنرمند چینی#%20ftn1|(Hu Zongxian]])» نایب السلطنه ­ی استان­ های «جِه ­جیانگ[[شو وی، هنرمند چینی#%20ftn2|(Zhejiang]])» و «فوجیان[[شو وی، هنرمند چینی#%20ftn3|(Fujian]])» خدمت کرده و به مبارزه علیه دزدان دریایی در سواحل جنوبی پیوست.  


نیز نگاه کنید به [[هنر در چین]]، [[هنر خوشنویسی چینی]]، [[هنرمندان و خوشنویسان مشهور چین باستان]]، [[خوشنویسان مشهور چین باستان]]، [[هنر نقاشی صورت و گریم چهره در اپرای پکن]]، [[هنر معماری در چین]]
بعد­ها، او از کار برکنار و زندانی شد و دست به خودکشی زد. «شو وِی» برای مدتی از ناراحتی روحی رنج برده و همسرش را به قتل رساند. به همین خاطر، او به مدت هفت سال در زندان به سر برد و سال­ های باقی مانده از عمرش را با فروش آثار [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] و [[هنر نقاشی در چین|نقاشی­ های خود]] به زندگی ادامه داد.


= پاورقی =
او آثار ادبی و اُپرای سنتی فراوانی هم­چون «''مجموعه آثار شو وِنجانگ( <small>Callected Works of Xu Wenzhang)</small>»'' را پدید آورد. وی که در میان سالی، [[هنر نقاشی در چین|نقاشی]] را آموخت، پیشاهنگ راه جدیدی در [[هنر نقاشی در چین|نقاشی رنگی آزاد و آب رنگ]] [[سلسله مینگ|دوران­ های مینگ]] و [[سلسله چینگ|چینگ]] بود<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .</ref>
<small>[[شو وی، هنرمند چینی#%20ednref1|[i]]] - Callected Works of Xu Wenzhang</small>
 
== نیز نگاه کنید به ==
 
* [[هنرمندان و خوشنویسان مشهور چین باستان]]
* ''' '''[[نقاشان مشهور چین باستان]]
* [[هنر نقاشی صورت و گریم چهره در اپرای پکن]]
* [[هنر معماری در چین]]


= کتابشناسی =
= کتابشناسی =

نسخهٔ ‏۲۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۲۵

«شو وِی»(1593-1521 میلادی) نویسنده، نقاش و خوشنویس سلسله­ ی مینگ بود. در کودکی هوش و ذکاوت بالایی داشت و در 20 سالگی، آزمون امپراتوری در سطح شهرستان را با موفقیت پشت سر گذاشت.

به هر­حال، او هشت بار در امتحانات سطح استانی مردود شد که آخرین بارش در 41 سالگی وی بود. او به عنوان مشاور خاص اداری«خو زونگ­شیان(Hu Zongxian)» نایب السلطنه ­ی استان­ های «جِه ­جیانگ(Zhejiang)» و «فوجیان(Fujian)» خدمت کرده و به مبارزه علیه دزدان دریایی در سواحل جنوبی پیوست.

بعد­ها، او از کار برکنار و زندانی شد و دست به خودکشی زد. «شو وِی» برای مدتی از ناراحتی روحی رنج برده و همسرش را به قتل رساند. به همین خاطر، او به مدت هفت سال در زندان به سر برد و سال­ های باقی مانده از عمرش را با فروش آثار خوشنویسی و نقاشی­ های خود به زندگی ادامه داد.

او آثار ادبی و اُپرای سنتی فراوانی هم­چون «مجموعه آثار شو وِنجانگ( Callected Works of Xu Wenzhang)» را پدید آورد. وی که در میان سالی، نقاشی را آموخت، پیشاهنگ راه جدیدی در نقاشی رنگی آزاد و آب رنگ دوران­ های مینگ و چینگ بود[۱]

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .