منابع طبیعی چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:307382 544.jpg|بندانگشتی|تصویر منابع طبیعی در چین]] | |||
=== مقدمه === | |||
[ | [[چین]] کشوری پهناور و دارای تنوع زمینی و منابع طبیعی از جمله مزارع، جنگل، مرتع، بیابان و پایاب است. کوه‌ها اکثر مساحت [[چین]] را تشکیل می‌دهند و مساحت جلگه‌ها، مزارع و جنگل‌ها در این کشور کم‌تر است. پوشش زمینی در [[چین]] متوازن نیست. مزارع عمدتا در جلگه‌ها و حوضه‌های شرق [[چین]]، جنگل‌ها اغلب در مناطق کوهستانی در شمال شرق و جنوب غرب [[چین]]، و مراتع در فلات‌ها و مناطق کوهستانی در داخل [[چین]] واقع شده‌اند. | ||
این کشور دارای منابع غنی خاکی است که 3.1 میلیون کیلومتر مربع (13.5 درصد کل مساحت کشور) آن قابل کشت بوده و در آن معمولا برنج، گندم و ذرت کاشته می‌شود. مجموع مناطق تحت پوشش جنگلی [[چین]] 1.75 میلیون کیلومتر مربع (18.2 درصد کل مساحت کشور) است. [ | === منابع طبیعی === | ||
این کشور دارای منابع غنی خاکی است که 3.1 میلیون کیلومتر مربع (13.5 درصد کل مساحت کشور) آن قابل کشت بوده و در آن معمولا برنج، گندم و ذرت کاشته می‌شود. مجموع مناطق تحت پوشش جنگلی [[چین]] 1.75 میلیون کیلومتر مربع (18.2 درصد کل مساحت کشور) است. [[چین]] با داشتن 133,000 کیلومتر مربع سواحل کم‌عمق محیط مناسبی برای استفاده از منابع آبزیان دارد و 26,000 کیلومتر مربع آن برای پرورش ماهی مناسب بوده و 2600 نوع ماهی در این منطقه پرورش داده می‌شود که 50 نوع آن از ماهی‌های نادر جهان است. این کشور همچنین دارای بیش از 30 نوع معدن با ارزش از قبیل نفت، گاز، آهن، مس و... در سواحل این کشور است که برخی از آنها کشف شده و در حال استخراج هستند<ref>Shouyi ,B.(2002).An Outline History of China. Beijing: Foreign languages press, </ref>. | |||
=== ذغال سنگ === | |||
[[پرونده:19923.jpg|بندانگشتی|تصویر ذغال سنگ در چین]] | |||
ذخایر ذغال سنگ این کشور بالغ بر 760 تریلیون تن برآورد شده است که عمدتا در استان‌های شَنسی (Shanxi)، شانسی (Shaanxi) و [[مغولستان]] (Inner Mongola) داخلی قرار گرفته‌اند. | |||
=== دریاچه ها === | |||
این کشور همچنین دارای دریاچه‌ها و برکه‌های متعددی است که بزرگترین آنها عبارتند از: دریاچه‌ی نمک چینگ‌خَی(Qinghai) (با 4635 کیلومتر مربع مساحت)، دریاچه‌های آب شیرین پویانگ (Poyang) (با 3960 کیلومتر مربع مساحت)، دریاچه‌ی دونگ‌تینگ (Dongting) (با 3940 کیلومتر مربع مساحت)، دریاچه‌ی خونگزِ (Hongze) (با 3180 کیلومتر مربع مساحت)، تَی‌خو (Taiho) (با 2425 کیلومتر مربع مساحت)، و دریاچه‌ی نمک شینگ‌کَی (Shing Kai) (با 4380 کیلومتر مربع مساحت) از جمله‌ی این دریاچه‌ها هستند. افزون بر رودخانه‌ها و دریاچه‌ها، در این کشور کانال‌های آب فراوانی نیز وجود دارد که مشهورترین آنها کانال بزرگ میان [[پکن]] و خانگجو با 1801 کیلومتر طول است که با عبور از چهار استان، پنج رودخانه را به هم متصل می‌کند<ref>سابقی، محمدعلی(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی جلد اول ص</ref>. | |||
[ | نیز نگاه کنید به [[جغرافیای طبیعی در چین]] | ||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ ۲۸ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۶
مقدمه
چین کشوری پهناور و دارای تنوع زمینی و منابع طبیعی از جمله مزارع، جنگل، مرتع، بیابان و پایاب است. کوه‌ها اکثر مساحت چین را تشکیل می‌دهند و مساحت جلگه‌ها، مزارع و جنگل‌ها در این کشور کم‌تر است. پوشش زمینی در چین متوازن نیست. مزارع عمدتا در جلگه‌ها و حوضه‌های شرق چین، جنگل‌ها اغلب در مناطق کوهستانی در شمال شرق و جنوب غرب چین، و مراتع در فلات‌ها و مناطق کوهستانی در داخل چین واقع شده‌اند.
منابع طبیعی
این کشور دارای منابع غنی خاکی است که 3.1 میلیون کیلومتر مربع (13.5 درصد کل مساحت کشور) آن قابل کشت بوده و در آن معمولا برنج، گندم و ذرت کاشته می‌شود. مجموع مناطق تحت پوشش جنگلی چین 1.75 میلیون کیلومتر مربع (18.2 درصد کل مساحت کشور) است. چین با داشتن 133,000 کیلومتر مربع سواحل کم‌عمق محیط مناسبی برای استفاده از منابع آبزیان دارد و 26,000 کیلومتر مربع آن برای پرورش ماهی مناسب بوده و 2600 نوع ماهی در این منطقه پرورش داده می‌شود که 50 نوع آن از ماهی‌های نادر جهان است. این کشور همچنین دارای بیش از 30 نوع معدن با ارزش از قبیل نفت، گاز، آهن، مس و... در سواحل این کشور است که برخی از آنها کشف شده و در حال استخراج هستند[۱].
ذغال سنگ
ذخایر ذغال سنگ این کشور بالغ بر 760 تریلیون تن برآورد شده است که عمدتا در استان‌های شَنسی (Shanxi)، شانسی (Shaanxi) و مغولستان (Inner Mongola) داخلی قرار گرفته‌اند.
دریاچه ها
این کشور همچنین دارای دریاچه‌ها و برکه‌های متعددی است که بزرگترین آنها عبارتند از: دریاچه‌ی نمک چینگ‌خَی(Qinghai) (با 4635 کیلومتر مربع مساحت)، دریاچه‌های آب شیرین پویانگ (Poyang) (با 3960 کیلومتر مربع مساحت)، دریاچه‌ی دونگ‌تینگ (Dongting) (با 3940 کیلومتر مربع مساحت)، دریاچه‌ی خونگزِ (Hongze) (با 3180 کیلومتر مربع مساحت)، تَی‌خو (Taiho) (با 2425 کیلومتر مربع مساحت)، و دریاچه‌ی نمک شینگ‌کَی (Shing Kai) (با 4380 کیلومتر مربع مساحت) از جمله‌ی این دریاچه‌ها هستند. افزون بر رودخانه‌ها و دریاچه‌ها، در این کشور کانال‌های آب فراوانی نیز وجود دارد که مشهورترین آنها کانال بزرگ میان پکن و خانگجو با 1801 کیلومتر طول است که با عبور از چهار استان، پنج رودخانه را به هم متصل می‌کند[۲].
نیز نگاه کنید به جغرافیای طبیعی در چین