موسیقی در مصر: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی « موسیقی معاصر عرب، مرهون کوشش­های پیشگامان هنر موسیقی در مصر همچون سید درویش است. آنان در سال­های اولیه قرن گذشته با هدف پی افکندن موسیقی نوین عرب و رهاسازی آن از نفوذ عناصر ترکی عثمانی، به بازخوانی موسیقی سنتی عرب و تدوین مبانی جدید از یکسو و...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:سید درویش.png|بندانگشتی|سید درویش]]
موسیقی معاصر عرب، مرهون کوشش‌­های پیشگامان هنر [[موسیقی در مصر]] همچون سید درویش است. آنان در سال­‌های اولیه قرن گذشته با هدف پی افکندن موسیقی نوین عرب و رهاسازی آن از نفوذ عناصر ترکی عثمانی، به بازخوانی موسیقی سنتی عرب و تدوین مبانی جدید از یکسو و مطالعه موسیقی مدرن جهان و کشف عناصر همساز با فرهنگ و موسیقی شرقی و عربی از سوی دیگر، مبادرت ورزیدند. این تلاش‌­ها به خلق موسیقی نوینی منجر شد که ترکیبی از اصالت و نوگرایی داشت و موسیقی امروز عرب را پی افکند<ref>بلقزیز (1990)، ص18.</ref>. این تلاش‌­ها طی دهه‌های بعد ادامه یافت و در سال‌های میانی قرن بیستم با تأسیس مدرسه عالی موسیقی در سال 1959 ، جنبش موسیقایی [[مصر]] از شکوفایی بیشتری برخوردار شد. دوره شکوفایی موسیقی سنتی عرب در مصر چندان استمرار نیافت و به ویژه از دهه 1970 به بعد با رونق گرفتن موسیقی پاپ، از اوج آن فروکاسته شد. در عین حال، امروز موسیقی سنتی مصر هوادارانی دارد و تلاش‌هایی نیز برای حفظ این هنر اصیل صورت می‌گیرد.


=== جشنواره و کنگره موسیقی عرب ===
جشنواره و کنگره موسیقی عرب از جمله جشنواره‌­های موسیقی مطرح در جهان عرب است که با هدف دفاع از اصالت و هویت موسیقی عرب در برابر تحولات و جریان‌­های جدید تأسیس و همه ساله در ماه نوامبر در این کشور برگزار می‌­شود. این جشنواره در واقع بزرگترین گردهمایی فعالان حوزه موسیقی (مؤلفان، ناقدان و مورخان) جهان عرب است و در محل دارالاوبرا المصریة برپا می‌گردد.


موسیقی معاصر عرب، مرهون کوشش­های پیشگامان هنر موسیقی در [[مصر]] همچون سید درویش است. آنان در سال­های اولیه قرن گذشته با هدف پی افکندن موسیقی نوین عرب و رهاسازی آن از نفوذ عناصر ترکی عثمانی، به بازخوانی موسیقی سنتی عرب و تدوین مبانی جدید از یکسو و مطالعه موسیقی مدرن جهان و کشف عناصر همساز با فرهنگ و موسیقی شرقی و عربی از سوی دیگر، مبادرت ورزیدند. این تلاش­ها به خلق موسیقی نوینی منجر شد که ترکیبی از اصالت و نوگرایی داشت و موسیقی امروز عرب را پی افکند (بلقزیز، 18:1990). این تلاش­ها طی دهه های بعد ادامه یافت ودرسال­های میانی قرن بیستم با تأسیس مدرسه عالی موسیقی در سال 1959 ، جنبش موسیقایی مصر از شکوفایی بیشتری برخوردار شد. دوره شکوفائی موسیقی سنتی عرب درمصر چندان استمرار نیافت و به ویژه از دهه 1970 به بعد با رونق گرفتن موسیقی پاپ، از اوج آن فروکاسته شد. درعین حال ،امروز موسیقی سنتی مصرهوادارانی دارد وتلاشها ئی نیز برای حفظ این هنراصیل صورت می گیرد.
=== جشنواره موسیقی قلعه ===
جشنواره موسیقی قلعه نیز جشنواره‌­ای ملی است که شامل موسیقی کلاسیک عرب، موسیقی ملت‌­ها و موسیقی جاز است و در محل قلعه صلاح ­الدین [[قاهره]] و قلعه قایتبای [[شهر اسکندریه مصر|اسکندریه]] برگزار می‌گردد <ref name=":1">برگرفته از .<nowiki>https://www.moc.gov.eg</nowiki> (2015)</ref>.
[[پرونده:دارالاوبرا المصریة.png|بندانگشتی|دارالاوبرا المصریة]]


جشنواره و کنگره موسیقی عرب از جمله جشنواره­های موسیقی مطرح در جهان عرب است که با هدف دفاع از اصالت و هویت موسیقی عرب در برابر تحولات و جریان­های جدید تأسیس و همه­ ساله در ماه نوامبر در این کشور برگزار می­شود. این جشنواره در واقع بزرگترین گردهم آئی فعالان حوزه موسیقی (مؤلفان، ناقدان و مورخان) جهان عرب است و در محل دارالاوبرا المصریة برپا می­گردد.
=== دارالاوبرا المصریة ===
دارالاوبرا المصریة از مراکز فرهنگی و هنری مطرح مصر است که به حوزه موسیقی اهتمام ویژه دارد. در این مرکز علاوه بر اجرای اپرا، برنامه‌­های متنوع و فاخر موسیقایی با قیمت‌­های ارزان و با هدف جذب مخاطبان عام ارائه می­‌گردد. این مرکز دارای گروه­‌های متعدد موسیقی است که در جشنواره­‌های مختلف موسیقی در مصر و جهان عرب مشارکت می‌­کنند <ref name=":0">برگرفته از .<nowiki>https://www.sis.gov.eg</nowiki> (2015)</ref>.


جشنواره موسیقی قلعه نیز جشنواره­ای ملی است که شامل موسیقی کلاسیک عرب، موسیقی ملت­ها و موسیقی جاز است و در محل قلعه صلاح­الدین [[قاهره]] و قلعه قایتبای اسکندریه برگزار می­گردد (www.moc.gov.eg;2015).  
از چهره­‌های مطرح موسیقایی دهه­‌های اخیر مصر می­‌توان از عمار الشریعی، عمر خیرت، راجح داود، و یاسر عبدالرحمن نام برد که نقش عمده‌­ای در حفظ و پویایی موسیقی سنتی عرب ایفا کرده‌­اند.


دارالاوبرا المصریة از مراکز فرهنگی و هنری مطرح مصر است که به حوزه موسیقی اهتمام ویژه دارد. در این مرکز علاوه بر اجرای اپرا، برنامه­های متنوع و فاخر موسیقایی با قیمت­های ارزان و با هدف جذب مخاطبان عام ارائه می­گردد. این مرکز دارای گروه­های متعدد موسیقی است که در جشنواره­های مختلف موسیقی در مصر و جهان عرب مشارکت می­کنند (www.sis.gov.eg;2015).
از جمله گروه‌­های موسیقی مصر می­‌توان از: گروه موسیقی عربی عبدالحلیم نویرة، ارکستر سمفونیک قاهره،گروه موسیقی ملی عرب، گروه موسیقی کلاسیک عرب، گروه موسیقی سرودهای دینی، گروه اپرای اسکندریه و گروه موسیقی کُر اپرای قاهره نام برد<ref>برگرفته از .<nowiki>https://www.cairoopera.org</nowiki> (2015)</ref>.<ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل مصر. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص330-332.</ref>


از چهره­های مطرح موسیقایی دهه­های اخیر مصر می­توان از عمار الشریعی ، عمر خیرت ،راجح داود ، و یاسر عبدالرحمن نام برد که نقش عمده­ای در حفظ و پویایی موسیقی سنتی عرب ایفا کرده­اند.
== نیز نگاه کنید به ==


از جمله گروه­های موسیقی مصر می­توان از: گروه موسیقی عربی عبدالحلیم نویرة، ارکستر سمفونیک قاهره،گروه موسیقی ملی عرب، گروه موسیقی کلاسیک عرب، گروه موسیقی سرودهای دینی، گروه اپرای اسکندریه و گروه موسیقی کُر اپرای قاهره نام برد (www.cairoopera.org;2015).
* [http://wiki.icro.ir/%D9%85%D8%B5%D8%B1 مصر]
* [http://wiki.icro.ir/%D9%87%D9%86%D8%B1%20%D9%85%D8%B5%D8%B1 هنر مصر]
* [[موسیقی در افغانستان]]
* [[موسیقی در تونس]]
* [[موسیقی در روسیه]]
* [[موسیقی در لبنان]]
* [[موسیقی در ژاپن]]
* [[موسیقی در کانادا]]
* [[موسیقی در کوبا]]
* [[موسیقی سنتی چین]]
* [[موسیقی مدرن روسیه]]
 
== کتابشناسی ==

نسخهٔ ‏۲۹ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۷

سید درویش

موسیقی معاصر عرب، مرهون کوشش‌­های پیشگامان هنر موسیقی در مصر همچون سید درویش است. آنان در سال­‌های اولیه قرن گذشته با هدف پی افکندن موسیقی نوین عرب و رهاسازی آن از نفوذ عناصر ترکی عثمانی، به بازخوانی موسیقی سنتی عرب و تدوین مبانی جدید از یکسو و مطالعه موسیقی مدرن جهان و کشف عناصر همساز با فرهنگ و موسیقی شرقی و عربی از سوی دیگر، مبادرت ورزیدند. این تلاش‌­ها به خلق موسیقی نوینی منجر شد که ترکیبی از اصالت و نوگرایی داشت و موسیقی امروز عرب را پی افکند[۱]. این تلاش‌­ها طی دهه‌های بعد ادامه یافت و در سال‌های میانی قرن بیستم با تأسیس مدرسه عالی موسیقی در سال 1959 ، جنبش موسیقایی مصر از شکوفایی بیشتری برخوردار شد. دوره شکوفایی موسیقی سنتی عرب در مصر چندان استمرار نیافت و به ویژه از دهه 1970 به بعد با رونق گرفتن موسیقی پاپ، از اوج آن فروکاسته شد. در عین حال، امروز موسیقی سنتی مصر هوادارانی دارد و تلاش‌هایی نیز برای حفظ این هنر اصیل صورت می‌گیرد.

جشنواره و کنگره موسیقی عرب

جشنواره و کنگره موسیقی عرب از جمله جشنواره‌­های موسیقی مطرح در جهان عرب است که با هدف دفاع از اصالت و هویت موسیقی عرب در برابر تحولات و جریان‌­های جدید تأسیس و همه ساله در ماه نوامبر در این کشور برگزار می‌­شود. این جشنواره در واقع بزرگترین گردهمایی فعالان حوزه موسیقی (مؤلفان، ناقدان و مورخان) جهان عرب است و در محل دارالاوبرا المصریة برپا می‌گردد.

جشنواره موسیقی قلعه

جشنواره موسیقی قلعه نیز جشنواره‌­ای ملی است که شامل موسیقی کلاسیک عرب، موسیقی ملت‌­ها و موسیقی جاز است و در محل قلعه صلاح ­الدین قاهره و قلعه قایتبای اسکندریه برگزار می‌گردد [۲].

دارالاوبرا المصریة

دارالاوبرا المصریة

دارالاوبرا المصریة از مراکز فرهنگی و هنری مطرح مصر است که به حوزه موسیقی اهتمام ویژه دارد. در این مرکز علاوه بر اجرای اپرا، برنامه‌­های متنوع و فاخر موسیقایی با قیمت‌­های ارزان و با هدف جذب مخاطبان عام ارائه می­‌گردد. این مرکز دارای گروه­‌های متعدد موسیقی است که در جشنواره­‌های مختلف موسیقی در مصر و جهان عرب مشارکت می‌­کنند [۳].

از چهره­‌های مطرح موسیقایی دهه­‌های اخیر مصر می­‌توان از عمار الشریعی، عمر خیرت، راجح داود، و یاسر عبدالرحمن نام برد که نقش عمده‌­ای در حفظ و پویایی موسیقی سنتی عرب ایفا کرده‌­اند.

از جمله گروه‌­های موسیقی مصر می­‌توان از: گروه موسیقی عربی عبدالحلیم نویرة، ارکستر سمفونیک قاهره،گروه موسیقی ملی عرب، گروه موسیقی کلاسیک عرب، گروه موسیقی سرودهای دینی، گروه اپرای اسکندریه و گروه موسیقی کُر اپرای قاهره نام برد[۴].[۵]

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. بلقزیز (1990)، ص18.
  2. برگرفته از .https://www.moc.gov.eg (2015)
  3. برگرفته از .https://www.sis.gov.eg (2015)
  4. برگرفته از .https://www.cairoopera.org (2015)
  5. صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل مصر. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص330-332.