آغاز روابط ایران و چین به روایت اسناد: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « == آغاز روابط به روایت اسناد == براساس اسناد و مدارک تاریخی، نخستین تماسها میان امپراتوری سلسلهی«خَن» چین و امپراتوری پارت در ایران، در سال139پیش از میلاد، هنگامی که یک فرستادهی چینی به نام جانگچیان[1] به غرب و به سوی شمالیترین ساحل رودخان...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== آغاز روابط به روایت اسناد == | == آغاز روابط به روایت اسناد == | ||
براساس اسناد و مدارک تاریخی، نخستین | براساس اسناد و مدارک تاریخی، نخستین تماس ها میان امپراتوری سلسله ی«خَن» [[چین]] و امپراتوری پارت در ایران، در سال139پیش از میلاد، هنگامی که یک فرستاده ی چینی به نام جانگچیان[1] به غرب و به سوی شمالی ترین ساحل رودخانه ی آکسوس[2] سفر کرد، آغاز شد. اگرچه این فرستاده به سرزمین پارت نرسید، ولی اطلاعات دقیقی در مورد آن پادشاهی قدرتمند به دست آورده و در اختیار دربار امپراتوری خَن در چانگاَن[3] قرار داد. (Zhu Jiejin, 1988. :2) از طریق این آشنایی بود که دوره ای از فعالیت دیپلماتیک فشرده و توسعه ی روابط تجاری میان امپراتوری های خن و پارت از طریق آنچه بعدها به جاده ی ابریشم معروف شد، آغاز گردید. این روند تا دوران پیش از اسلام نیز ادامه داشت. در این دوران ایرانیان نقش عمده ای در سازماندهی تجارت میان [[چین]] و نواحی غرب ایران هم ایفا میکردند. تعدادی از ایرانیان در شهرهای چانگاَن پایتخت، گوانگجو و خانگجو ساکن شدند. پادشاهی ایرانی کوشان مهم ترین مرکز انتقال آیین بودایی در قرن های دوم تا چهارم پس از میلاد، به چین بود. نخستین مترجم متون بودایی به چینی یک شاهزادهی پارتی(ایرانی) بود. سایر مبلغان بودایی(ایرانی و هندی) از طریق امپراتوری کوشانی به [[چین]] رسیدند. در قرنهای ششم و هفتم نیز مذاهب زرتشتی، مسیحیت، آشوری و مانویت توسط ایرانیان به چین منتقل و در آن سرزمین معرفی شدند. مراودات و تأثیر ایرانیان در چین در دوران سلسله ی تانگ بسیار گسترده تر بود. آداب و رسوم روز مره ی سحر آمیز ایرانی به شدت در چین مورد پسند واقع میشد. حتی ادبیات و شعر ایران بر شعر عصر سلسله ی تانگ تأثیر گذاشت. بازی چوگان از ایران به [[چین]] آمد و در دربارهای امپراتوری چین محبوبیت بسیاری پیدا کرد. رقص های آیینی که در«معابد آتش» زرتشتی اجرا میشد، ذوق چینی را برانگیخت. آشپزی ایرانی در چین مورد استقبال واقع شد و بر آشپزی [[چین]] تأثیر بسیار گذاشت. (Bai Shouyi. ,2005:. 292-293) به ویژه در نیمه ی نخست قرن هشتم تمایل بسیاری برای کالاها، پوشاک، هنر، موسیقی، مواد غذایی و آداب ایرانی در همه ی زمینه ها وجود داشت. فراوانی تعداد سکه های ایرانی متعلق به دوران کوشانیان تا ساسانیان و گستردگی مناطقی که در چین این سکه ها کشف شدهاند، بیانگر میزان گستره ی روابط تجاری میان دو کشور و رواج پول ایرانی در مبادلات تجاری بین بازرگانان دو کشور است. (سون لی، 1381) در اوایل قرن نهم میلادی، چینی آلات کشور چین که عموما از طریق دریا به شرق نزدیک صادر میشد، جریانی را ایجاد کرد که برای چندین قرن در سیستم اقتصاد جهانی آن روز به عامل مهمی تبدیل شد. کالاهای چینی، ظروف لعابی سه رنگ[4]و چینی های سفید از آن پس بسیار مورد تقاضا بودند. این تقاضا به قدری گسترده بود که تولیدات کوره های چینی پزی در چین برای پاسخ به آن ناکافی بود، این امر موجب گسترش صنعت چینی سازی در ایران برای تأمین و عرضه ی وسیع ظروف چینی شد. | ||
----[1] - Zhang Qian. | ----[1] - Zhang Qian. | ||
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۵۳
آغاز روابط به روایت اسناد
براساس اسناد و مدارک تاریخی، نخستین تماس ها میان امپراتوری سلسله ی«خَن» چین و امپراتوری پارت در ایران، در سال139پیش از میلاد، هنگامی که یک فرستاده ی چینی به نام جانگچیان[1] به غرب و به سوی شمالی ترین ساحل رودخانه ی آکسوس[2] سفر کرد، آغاز شد. اگرچه این فرستاده به سرزمین پارت نرسید، ولی اطلاعات دقیقی در مورد آن پادشاهی قدرتمند به دست آورده و در اختیار دربار امپراتوری خَن در چانگاَن[3] قرار داد. (Zhu Jiejin, 1988. :2) از طریق این آشنایی بود که دوره ای از فعالیت دیپلماتیک فشرده و توسعه ی روابط تجاری میان امپراتوری های خن و پارت از طریق آنچه بعدها به جاده ی ابریشم معروف شد، آغاز گردید. این روند تا دوران پیش از اسلام نیز ادامه داشت. در این دوران ایرانیان نقش عمده ای در سازماندهی تجارت میان چین و نواحی غرب ایران هم ایفا میکردند. تعدادی از ایرانیان در شهرهای چانگاَن پایتخت، گوانگجو و خانگجو ساکن شدند. پادشاهی ایرانی کوشان مهم ترین مرکز انتقال آیین بودایی در قرن های دوم تا چهارم پس از میلاد، به چین بود. نخستین مترجم متون بودایی به چینی یک شاهزادهی پارتی(ایرانی) بود. سایر مبلغان بودایی(ایرانی و هندی) از طریق امپراتوری کوشانی به چین رسیدند. در قرنهای ششم و هفتم نیز مذاهب زرتشتی، مسیحیت، آشوری و مانویت توسط ایرانیان به چین منتقل و در آن سرزمین معرفی شدند. مراودات و تأثیر ایرانیان در چین در دوران سلسله ی تانگ بسیار گسترده تر بود. آداب و رسوم روز مره ی سحر آمیز ایرانی به شدت در چین مورد پسند واقع میشد. حتی ادبیات و شعر ایران بر شعر عصر سلسله ی تانگ تأثیر گذاشت. بازی چوگان از ایران به چین آمد و در دربارهای امپراتوری چین محبوبیت بسیاری پیدا کرد. رقص های آیینی که در«معابد آتش» زرتشتی اجرا میشد، ذوق چینی را برانگیخت. آشپزی ایرانی در چین مورد استقبال واقع شد و بر آشپزی چین تأثیر بسیار گذاشت. (Bai Shouyi. ,2005:. 292-293) به ویژه در نیمه ی نخست قرن هشتم تمایل بسیاری برای کالاها، پوشاک، هنر، موسیقی، مواد غذایی و آداب ایرانی در همه ی زمینه ها وجود داشت. فراوانی تعداد سکه های ایرانی متعلق به دوران کوشانیان تا ساسانیان و گستردگی مناطقی که در چین این سکه ها کشف شدهاند، بیانگر میزان گستره ی روابط تجاری میان دو کشور و رواج پول ایرانی در مبادلات تجاری بین بازرگانان دو کشور است. (سون لی، 1381) در اوایل قرن نهم میلادی، چینی آلات کشور چین که عموما از طریق دریا به شرق نزدیک صادر میشد، جریانی را ایجاد کرد که برای چندین قرن در سیستم اقتصاد جهانی آن روز به عامل مهمی تبدیل شد. کالاهای چینی، ظروف لعابی سه رنگ[4]و چینی های سفید از آن پس بسیار مورد تقاضا بودند. این تقاضا به قدری گسترده بود که تولیدات کوره های چینی پزی در چین برای پاسخ به آن ناکافی بود، این امر موجب گسترش صنعت چینی سازی در ایران برای تأمین و عرضه ی وسیع ظروف چینی شد.
[1] - Zhang Qian.
[2] - Oxus River.(رودخانه ی آمودریای امروزین در مرز میان ترکمنستان و ازبکستان)
[3] - Chang An.
[4] - San Cai.