جزایر و مجمع الجزایر روسیه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
جزایر و مجمع الجزایر موجود در [[روسیه]] عبارتند از: | جزایر و مجمع الجزایر موجود در [[روسیه]] عبارتند از: | ||
[[پرونده:جزایر روسیه.jpg|بندانگشتی|جزیره ساخالین]] | [[پرونده:جزایر روسیه.jpg|بندانگشتی|جزیره ساخالین]] | ||
1) مجمع الجزایر فرانس جوزف: در شمال دور فدراسیون [[روسیه]] قرار گرفته، توسط استان آرخانگلسک اداره | 1) مجمع الجزایر فرانس جوزف: در شمال دور فدراسیون [[روسیه]] قرار گرفته، توسط استان آرخانگلسک اداره میشود. این مجمع الجزایر شامل 191 جزیره پوشیده از یخ است که مجموعا دارای 16134 کیلومتر مربع مساحت بوده که اغلب جزایر آن خالی از سکنه میباشد<ref>شریف الزیاد، حبیب(1387)، شناخت [[روسیه]]، تهران: مرکز آموزشی شهید صیاد شیرازی.</ref>. | ||
2) مجمع الجزایر نوی سیبریسکیه (مجمع الجزایر نیوسیبری): این مجمع الجزایر در شمال سواحل سیبری شرقی میان دریای لاپتف و دریای سیبری شرقی در شمال جمهوری یاکوتیا واقع شده است. مجموع مساحت این مجمع الجزایر 29000 کیلومتر مربع است. | 2) مجمع الجزایر نوی سیبریسکیه (مجمع الجزایر نیوسیبری): این مجمع الجزایر در شمال سواحل سیبری شرقی میان دریای لاپتف و دریای سیبری شرقی در شمال جمهوری یاکوتیا واقع شده است. مجموع مساحت این مجمع الجزایر 29000 کیلومتر مربع است. | ||
3) مجمع الجزایر کوریل: این جزایر که متعلق به استان ساخالین [[روسیه]] می باشد آشتفشانی بوده که به طول 1300 کیلومتر در شمال شرق از هوکایدو [[ژاپن]] به کامچاتکا [[روسیه]] کشیده شده و دریای اختسک را از اقیانوس آرام شمالی جدا | 3) مجمع الجزایر کوریل: این جزایر که متعلق به استان ساخالین [[روسیه]] می باشد آشتفشانی بوده که به طول 1300 کیلومتر در شمال شرق از هوکایدو [[ژاپن]] به کامچاتکا [[روسیه]] کشیده شده و دریای اختسک را از اقیانوس آرام شمالی جدا میکند. این مجمع الجزایر دارای 56 جزیره و تعداد زیادی صخره میباشد. جزایر کوریل در ژاپن به نام جزیره چیشیما و یا کوریسرو معروف است. جزایر کوریل دارای قلل با لایههای گدازه و خاکستر میباشد و در حقیقت بخشی از حلقه آتشین موجود در پیرامون اقیانوس آرام را تشکیل داده است. گودال کوریل (شیار بوجود آمده از رانش زمین) در 200 کیلومتری شرق جزایر کوریل از فشار سطح و لایه زیرین دریای اختسک به لایه زیرین اقیانوس آرام پدیده آمده است<ref>شریف الزیاد، حبیب(1387)، شناخت [[روسیه]]، تهران: مرکز آموزشی شهید صیاد شیرازی. 15-16.</ref>. جزایر مهم مجمع الجزایر کوریل به ترتیب از شمال به جنوب عبارتند از: شامسی، آتلسوف، پاراموشیر، آنتسیروف، ماکانروشی، اونکوتان، خاریموکوتان، ایکارما، شیرینکوتان، شییاش کوتان، ریکوکه، ماتوآ، راشوآ، آشی شی، کیتون، سیمیشیر، براتونا، شیرپوی، برات چیرپویوف، یودیپ، ایتیریپ، کاناشیر. | ||
4) مجمع الجزایر سیورنایا زیملیا (جزایر اراضی شمالی) | 4) مجمع الجزایر سیورنایا زیملیا (جزایر اراضی شمالی) | ||
5) مجمع الجزایر نوایا زیملیا: در اقیانوس منجمد شمالی در شمال [[روسیه]] در منتهی الیه شمال شرق اروپا واقع گردیده است<ref>شریف الزیاد، حبیب(1387)، شناخت | 5) مجمع الجزایر نوایا زیملیا: در اقیانوس منجمد شمالی در شمال [[روسیه]] در منتهی الیه شمال شرق اروپا واقع گردیده است<ref>شریف الزیاد، حبیب(1387)، شناخت [[روسیه]]، تهران: مرکز آموزشی شهید صیاد شیرازی. 19.</ref>. | ||
6) جزیره ساخالین:در شمال اقیانوس آرام، بزرگترین جزیره [[روسیه]] با مساحتی برابر 78000 کیلومتر مربع | 6) جزیره ساخالین:در شمال اقیانوس آرام، بزرگترین جزیره [[روسیه]] با مساحتی برابر 78000 کیلومتر مربع میباشد. این جزیره کوهستانی، توسط تنگه کم عمق و باریک مامیا از بدنه اصلی فدراسیون [[روسیه]] جدا شده است. این جزیره توسط استان ساخالین اداره میگردد. مردم ساخالین و جزایر کوریل و همچنین مردم شمال ژاپن از یک نژاد و قوم به نام آینو هستند. این جزیره دارای ذخایر نفتی و گازی به ترتیب 14 میلیارد بشکه و 196 تریلیون فوت مکعب میباشد<ref>شریف الزیاد، حبیب(1387)، شناخت [[روسیه]]، تهران: مرکز آموزشی شهید صیاد شیرازی. 20-21.</ref><ref>کرمی، جهانگیر (1392). جامعه و فرهنگ [[روسیه]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد اول، ص 28 تا 30.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == |
نسخهٔ ۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۶
جزایر و مجمع الجزایر موجود در روسیه عبارتند از:
1) مجمع الجزایر فرانس جوزف: در شمال دور فدراسیون روسیه قرار گرفته، توسط استان آرخانگلسک اداره میشود. این مجمع الجزایر شامل 191 جزیره پوشیده از یخ است که مجموعا دارای 16134 کیلومتر مربع مساحت بوده که اغلب جزایر آن خالی از سکنه میباشد[۱].
2) مجمع الجزایر نوی سیبریسکیه (مجمع الجزایر نیوسیبری): این مجمع الجزایر در شمال سواحل سیبری شرقی میان دریای لاپتف و دریای سیبری شرقی در شمال جمهوری یاکوتیا واقع شده است. مجموع مساحت این مجمع الجزایر 29000 کیلومتر مربع است.
3) مجمع الجزایر کوریل: این جزایر که متعلق به استان ساخالین روسیه می باشد آشتفشانی بوده که به طول 1300 کیلومتر در شمال شرق از هوکایدو ژاپن به کامچاتکا روسیه کشیده شده و دریای اختسک را از اقیانوس آرام شمالی جدا میکند. این مجمع الجزایر دارای 56 جزیره و تعداد زیادی صخره میباشد. جزایر کوریل در ژاپن به نام جزیره چیشیما و یا کوریسرو معروف است. جزایر کوریل دارای قلل با لایههای گدازه و خاکستر میباشد و در حقیقت بخشی از حلقه آتشین موجود در پیرامون اقیانوس آرام را تشکیل داده است. گودال کوریل (شیار بوجود آمده از رانش زمین) در 200 کیلومتری شرق جزایر کوریل از فشار سطح و لایه زیرین دریای اختسک به لایه زیرین اقیانوس آرام پدیده آمده است[۲]. جزایر مهم مجمع الجزایر کوریل به ترتیب از شمال به جنوب عبارتند از: شامسی، آتلسوف، پاراموشیر، آنتسیروف، ماکانروشی، اونکوتان، خاریموکوتان، ایکارما، شیرینکوتان، شییاش کوتان، ریکوکه، ماتوآ، راشوآ، آشی شی، کیتون، سیمیشیر، براتونا، شیرپوی، برات چیرپویوف، یودیپ، ایتیریپ، کاناشیر.
4) مجمع الجزایر سیورنایا زیملیا (جزایر اراضی شمالی)
5) مجمع الجزایر نوایا زیملیا: در اقیانوس منجمد شمالی در شمال روسیه در منتهی الیه شمال شرق اروپا واقع گردیده است[۳].
6) جزیره ساخالین:در شمال اقیانوس آرام، بزرگترین جزیره روسیه با مساحتی برابر 78000 کیلومتر مربع میباشد. این جزیره کوهستانی، توسط تنگه کم عمق و باریک مامیا از بدنه اصلی فدراسیون روسیه جدا شده است. این جزیره توسط استان ساخالین اداره میگردد. مردم ساخالین و جزایر کوریل و همچنین مردم شمال ژاپن از یک نژاد و قوم به نام آینو هستند. این جزیره دارای ذخایر نفتی و گازی به ترتیب 14 میلیارد بشکه و 196 تریلیون فوت مکعب میباشد[۴][۵].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ شریف الزیاد، حبیب(1387)، شناخت روسیه، تهران: مرکز آموزشی شهید صیاد شیرازی.
- ↑ شریف الزیاد، حبیب(1387)، شناخت روسیه، تهران: مرکز آموزشی شهید صیاد شیرازی. 15-16.
- ↑ شریف الزیاد، حبیب(1387)، شناخت روسیه، تهران: مرکز آموزشی شهید صیاد شیرازی. 19.
- ↑ شریف الزیاد، حبیب(1387)، شناخت روسیه، تهران: مرکز آموزشی شهید صیاد شیرازی. 20-21.
- ↑ کرمی، جهانگیر (1392). جامعه و فرهنگ روسیه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول، ص 28 تا 30.