پرچم، نشان، سرود و روز ملی چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی « = پرچم، نشان، سرود و روز ملی چین = پرچم ملی جمهوری خلق چین تماما به رنگ سرخ با پنج ستاره­ی زرد است. رنگ سرخ نماد انقلاب است و پنج ستاره­ی زرد نشان از آینده­ای روشن در سرزمین سرخ است که در یک گوشه قرار گرفته و چهار ستاره به طرف مرکز ستاره­ی بزرگ­...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
= پرچم، نشان، سرود و روز ملی چین =
= پرچم، نشان، سرود و روز ملی چین =


پرچم ملی جمهوری خلق [[چین]] تماما به رنگ سرخ با پنج ستاره‌ی زرد است. رنگ سرخ نماد انقلاب است و پنج ستاره­‌ی زرد نشان از آینده‌­ای روشن در سرزمین سرخ است که در یک گوشه قرار گرفته و چهار ستاره به طرف مرکز ستاره­‌ی بزرگ­‌تر اشاره کرده و نشانگر همبستگی انقلابیون تحت رهبری حزب کمونیست چین است. قوانین [[جمهوری خلق چین]] تصریح کرده است که وقتی پرچم کشور افراشته می­‌شود، بایستی به بالاترین نقطه از میله­‌ی پرچم برسد، و وقتی پایین آورده می­‌شود نباید به زمین برسد. افراشته شدن پرچم در میدان تیان­اَن­مِن نماد جمهوری خلق چین است که هر روز با طلوع آفتاب و طی مراسم رسمی افراشته شده و با غروب آفتاب با مراسم رسمی پایین آورده می­‌شود. گفته می­‌شود، یکی از ستاره­‌های زرد که از دیگر ستاره­‌ها بزرگ­‌تر است نماد رهبری و چهار ستاره‌­ی اطراف آن هم نماد وحدت مردم حول محور رهبری حزب کمونیست چین است.




پرچم ملی جمهوری خلق چین تماما به رنگ سرخ با پنج ستاره­ی زرد است. رنگ سرخ نماد انقلاب است و پنج ستاره­ی زرد نشان از آینده­ای روشن در سرزمین سرخ است که در یک گوشه قرار گرفته و چهار ستاره به طرف مرکز ستاره­ی بزرگ­تر اشاره کرده و نشانگر همبستگی انقلابیون تحت رهبری حزب کمونیست چین است. قوانین جمهوری خلق چین تصریح کرده است که وقتی پرچم کشور افراشته می­شود، بایستی به بالاترین نقطه از میله­ی پرچم برسد، و وقتی پایین آورده می­شود نباید به زمین برسد. افراشته شدن پرچم در میدان تیان­اَن­مِن نماد جمهوری خلق چین است که هر روز با طلوع آفتاب و طی مراسم رسمی افراشته شده و با غروب آفتاب با مراسم رسمی پایین آورده می­شود. گفته می­شود، یکی از ستاره­های زرد که از دیگر ستاره­ها بزرگ­تر است نماد رهبری و چهار ستاره­ی اطراف آن هم نماد وحدت مردم حول محور رهبری حزب کمونیست چین است.
نشان ملی جمهوری خلق چین تلفیقی از پرچم کشور، تصویر میدان تیان­اَن­مِن، چرخ دندانه­‌دار و خوشه­‌هایی از گندم و برنج است. خوشه­‌های گندم و برنج، ستاره‌­های پنج‌گانه، تصویر میدان تیان­اَن­مِن و چرخ دندانه­‌دار به رنگ طلایی هستند و پس زمینه­‌ی آن با شکل دایره‌­ای و روبان­‌های آویخته از آن به رنگ سرخ می­‌باشند. رنگ­‌های طلایی و سرخ رنگ سنتی چین بوده و نماد خجستگی و شادی است؛ تصویر میدان تیان­اَن­مِن نماد روحیه­‌ی ضد امپریالیستی و ضد فئودالی مردم شجاع چین است؛ چرخ دندانه­‌دار و خوشه­‌های برنج و گندم نماد تلاش طبقه­‌ی کشاورزان؛ و پنج ستاره نماد اتحاد ملی کارگران، کشاورزان و دیکتاتوری دموکراتیک مردم چین تحت رهبری حزب کمونیست این کشور است.


 
سرود ملی جمهوری خلق چین، پیشروی سپاه داوطلبان، در سال 1935میلادی، توسط تیان هوان(Tian Huan) یکی از نمایشنامه نویسان مدرن مشهور سروده شده و موسیقی آن نیز توسط نیه­اِر(Nie Er)آهنگساز انقلابی بزرگ و مبتکر جنبش موسیقی جدید چین، تدوین شده است. این آهنگ ابتدا موسیقی فیلمی به نام«پسران و دختران در دوران تحول» بود. پس از تصرف 3 استان در شمال شرق چین توسط ارتش ژاپن، روشنفکران چینی پس از یک دوره افسردگی روحی و شک و تردید، راهی جبهه­‌های نبرد ضد ژاپنی شدند. این آهنگ پس از نمایش فیلم فوق و اوج گیری احساس نجات میهن، در گوشه و کنار این کشور رواج یافت و به شیپور آزادی ملت چین شهرت یافت. این اشعار بعدها به سرود ملی تبدیل شد که ترجمه­‌ی اشعار آن به شرح زیر است.
نشان ملی جمهوری خلق چین تلفیقی از پرچم کشور، تصویر میدان تیان­اَن­مِن، چرخ دندانه­دار و خوشه­هایی از گندم و برنج است. خوشه­های گندم و برنج، ستاره­های پنجگانه، تصویر میدان تیان­اَن­مِن و چرخ دندانه­دار به رنگ طلایی هستند و پس زمینه­ی آن با شکل دایره­ای و روبان­های آویخته از آن به رنگ سرخ می­باشند. رنگ­های طلایی و سرخ رنگ سنتی چین بوده و نماد خجستگی و شادی است؛ تصویر میدان تیان­اَن­مِن نماد روحیه­ی ضد امپریالیستی و ضد فئودالی مردم شجاع چین است؛ چرخ دندانه­دار و خوشه­های برنج و گندم نماد تلاش طبقه­ی کشاورزان؛ و پنج ستاره نماد اتحاد ملی کارگران، کشاورزان و دیکتاتوری دموکراتیک مردم چین تحت رهبری حزب کمونیست این کشور است.
 
سرود ملی جمهوری خلق چین، پیشروی سپاه داوطلبان، در سال 1935میلادی، توسط تیان هوان[1] یکی از نمایشنامه نویسان مدرن مشهور سروده شده و موسیقی آن نیز توسط نیه­اِر[2]آهنگساز انقلابی بزرگ و مبتکر جنبش موسیقی جدید چین، تدوین شده است. این آهنگ ابتدا موسیقی فیلمی به نام«پسران و دختران در دوران تحول» بود. پس از تصرف 3 استان در شمال شرق چین توسط ارتش ژاپن، روشنفکران چینی پس از یک دوره افسردگی روحی و شک و تردید، راهی جبهه­های نبرد ضد ژاپنی شدند. این آهنگ پس از نمایش فیلم فوق و اوج گیری احساس نجات میهن، در گوشه و کنار این کشور رواج یافت و به شیپور آزادی ملت چین شهرت یافت. این اشعار بعدها به سرود ملی تبدیل شد که ترجمه­ی اشعار آن به شرح زیر است.


به پا، ای کسانی که بردگی را نمی پذیرید؛
به پا، ای کسانی که بردگی را نمی پذیرید؛
خط ۲۳: خط ۲۱:
به پا! به پا! به پا!
به پا! به پا! به پا!


میلیون­ها قلب با یک ایده،
میلیون­‌ها قلب با یک ایده،


با آتش دشمن مقابله کنید.
با آتش دشمن مقابله کنید.
خط ۳۳: خط ۳۱:
به پیش! به پیش! به پیش!
به پیش! به پیش! به پیش!


این سرود در ابتدا به نام«پیشروی داوطلبان[i]» و موسیقی متن فیلمی به نام«پسران و دختران توفان[ii]» شد. این فیلم در دهه­ی1930میلادی، تاریخ دوران تجاوز ژاپن به شمال چین را بیان می­کند که ملت چین در آستانه­ی فروپاشی قرار گرفته و بسیاری از مردم شجاعانه برای مقابله با ژاپن به جبهه­های جنگ شتافتند. این سرود در تاریخ 27سپتامبر1949میلادی در نخستین کنفرانس مشورتی سیاسی خلق به عنوان سرود ملی موقت کشور انتخاب و در 4دسامبر همان سال از سوی کنگره­ی خلق رسما به عنوان سرود ملی برگزیده شد.
این سرود در ابتدا به نام«پیشروی داوطلبان(March of Volunteers)» و موسیقی متن فیلمی به نام«پسران و دختران توفان(Sons and Daughters of the Storms)» شد. این فیلم در دهه­‌ی1930میلادی، تاریخ دوران تجاوز ژاپن به شمال چین را بیان می‌­کند که ملت چین در آستانه­‌ی فروپاشی قرار گرفته و بسیاری از مردم شجاعانه برای مقابله با ژاپن به جبهه­‌های جنگ شتافتند. این سرود در تاریخ 27سپتامبر1949میلادی در نخستین کنفرانس مشورتی سیاسی خلق به عنوان سرود ملی موقت کشور انتخاب و در 4دسامبر همان سال از سوی کنگره­‌ی خلق رسما به عنوان سرود ملی برگزیده شد.
 
اول اکتبر هر سال روز ملی چین شمرده می­شود. در دوم دسامبر سال1949، چهارمین جلسه­ی کمیته­ی مرکزی دولت خلقی قطعنامه­ای را در خصوص روز ملی جمهوری خلق چین به تصویب رساند و طی آن از سال 1950، روز اول اکتبر را به جای دهم اکتبر(روز ملی پیشین) روز ملی جمهوری خلق چین اعلام کرد.
 
(China Encyclopedia ،2008)
 


----[1] - Tian Huan.
اول اکتبر هر سال روز ملی چین شمرده می‌­شود. در دوم دسامبر سال1949، چهارمین جلسه­‌ی کمیته­‌ی مرکزی دولت خلقی قطعنامه‌­ای را در خصوص روز ملی جمهوری خلق چین به تصویب رساند و طی آن از سال 1950، روز اول اکتبر را به جای دهم اکتبر(روز ملی پیشین) روز ملی جمهوری خلق چین اعلام کرد.


[2] - Nie Er.
(China Encyclopedia ،2008)<ref>سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص444-447</ref>
----[i]- March of Volunteers.


[ii] - Sons and Daughters of the Storms.
== کتاب شناسی ==

نسخهٔ ‏۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۴

پرچم، نشان، سرود و روز ملی چین

پرچم ملی جمهوری خلق چین تماما به رنگ سرخ با پنج ستاره‌ی زرد است. رنگ سرخ نماد انقلاب است و پنج ستاره­‌ی زرد نشان از آینده‌­ای روشن در سرزمین سرخ است که در یک گوشه قرار گرفته و چهار ستاره به طرف مرکز ستاره­‌ی بزرگ­‌تر اشاره کرده و نشانگر همبستگی انقلابیون تحت رهبری حزب کمونیست چین است. قوانین جمهوری خلق چین تصریح کرده است که وقتی پرچم کشور افراشته می­‌شود، بایستی به بالاترین نقطه از میله­‌ی پرچم برسد، و وقتی پایین آورده می­‌شود نباید به زمین برسد. افراشته شدن پرچم در میدان تیان­اَن­مِن نماد جمهوری خلق چین است که هر روز با طلوع آفتاب و طی مراسم رسمی افراشته شده و با غروب آفتاب با مراسم رسمی پایین آورده می­‌شود. گفته می­‌شود، یکی از ستاره­‌های زرد که از دیگر ستاره­‌ها بزرگ­‌تر است نماد رهبری و چهار ستاره‌­ی اطراف آن هم نماد وحدت مردم حول محور رهبری حزب کمونیست چین است.


نشان ملی جمهوری خلق چین تلفیقی از پرچم کشور، تصویر میدان تیان­اَن­مِن، چرخ دندانه­‌دار و خوشه­‌هایی از گندم و برنج است. خوشه­‌های گندم و برنج، ستاره‌­های پنج‌گانه، تصویر میدان تیان­اَن­مِن و چرخ دندانه­‌دار به رنگ طلایی هستند و پس زمینه­‌ی آن با شکل دایره‌­ای و روبان­‌های آویخته از آن به رنگ سرخ می­‌باشند. رنگ­‌های طلایی و سرخ رنگ سنتی چین بوده و نماد خجستگی و شادی است؛ تصویر میدان تیان­اَن­مِن نماد روحیه­‌ی ضد امپریالیستی و ضد فئودالی مردم شجاع چین است؛ چرخ دندانه­‌دار و خوشه­‌های برنج و گندم نماد تلاش طبقه­‌ی کشاورزان؛ و پنج ستاره نماد اتحاد ملی کارگران، کشاورزان و دیکتاتوری دموکراتیک مردم چین تحت رهبری حزب کمونیست این کشور است.

سرود ملی جمهوری خلق چین، پیشروی سپاه داوطلبان، در سال 1935میلادی، توسط تیان هوان(Tian Huan) یکی از نمایشنامه نویسان مدرن مشهور سروده شده و موسیقی آن نیز توسط نیه­اِر(Nie Er)آهنگساز انقلابی بزرگ و مبتکر جنبش موسیقی جدید چین، تدوین شده است. این آهنگ ابتدا موسیقی فیلمی به نام«پسران و دختران در دوران تحول» بود. پس از تصرف 3 استان در شمال شرق چین توسط ارتش ژاپن، روشنفکران چینی پس از یک دوره افسردگی روحی و شک و تردید، راهی جبهه­‌های نبرد ضد ژاپنی شدند. این آهنگ پس از نمایش فیلم فوق و اوج گیری احساس نجات میهن، در گوشه و کنار این کشور رواج یافت و به شیپور آزادی ملت چین شهرت یافت. این اشعار بعدها به سرود ملی تبدیل شد که ترجمه­‌ی اشعار آن به شرح زیر است.

به پا، ای کسانی که بردگی را نمی پذیرید؛

با تمام گوشت و خون

بگذارید دیوار بزرگ جدید خود را بسازیم!

مردم چین در موقعیت خطیری قرار دارند.

همه باید خروش خود را سر دهند.

به پا! به پا! به پا!

میلیون­‌ها قلب با یک ایده،

با آتش دشمن مقابله کنید.

به پیش!

با آتش دشمن مقابله کنید،

به پیش! به پیش! به پیش!

این سرود در ابتدا به نام«پیشروی داوطلبان(March of Volunteers)» و موسیقی متن فیلمی به نام«پسران و دختران توفان(Sons and Daughters of the Storms)» شد. این فیلم در دهه­‌ی1930میلادی، تاریخ دوران تجاوز ژاپن به شمال چین را بیان می‌­کند که ملت چین در آستانه­‌ی فروپاشی قرار گرفته و بسیاری از مردم شجاعانه برای مقابله با ژاپن به جبهه­‌های جنگ شتافتند. این سرود در تاریخ 27سپتامبر1949میلادی در نخستین کنفرانس مشورتی سیاسی خلق به عنوان سرود ملی موقت کشور انتخاب و در 4دسامبر همان سال از سوی کنگره­‌ی خلق رسما به عنوان سرود ملی برگزیده شد.

اول اکتبر هر سال روز ملی چین شمرده می‌­شود. در دوم دسامبر سال1949، چهارمین جلسه­‌ی کمیته­‌ی مرکزی دولت خلقی قطعنامه‌­ای را در خصوص روز ملی جمهوری خلق چین به تصویب رساند و طی آن از سال 1950، روز اول اکتبر را به جای دهم اکتبر(روز ملی پیشین) روز ملی جمهوری خلق چین اعلام کرد.

(China Encyclopedia ،2008)[۱]

کتاب شناسی

  1. ↑ سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص444-447
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=پرچم،_نشان،_سرود_و_روز_ملی_چین&oldid=2044»