فرماندهی نیروهای چینی در شبه جزیره کره: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «چوئِن لای در جنگ شبه جزیره ی کره در سال 1950، فرماندهی کل نیروهای عمل کننده ی چینی در کره را بر عهده داشت. پس از امضای قرار داد صلح در کره، چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن...» ایجاد کرد) |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
پس از امضای قرار داد صلح در کره، [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن لای]] برای همیشه از فعالیت ها و پست های نظامی کناره گیری کرده و اوقات خود را به فعالیت در کمیته ی مرکزی، شورای دولتی و امور دیپلماتیک متمرکز نمود. | پس از امضای قرار داد صلح در کره، [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن لای]] برای همیشه از فعالیت ها و پست های نظامی کناره گیری کرده و اوقات خود را به فعالیت در کمیته ی مرکزی، شورای دولتی و امور دیپلماتیک متمرکز نمود. | ||
[[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن لای]] به نمایندگی از [[چین]]، در مراسم تدفین [[استالین]] شرکت و در این سفر طی مذاکراتی که انجام داد، از خروشچف برای بازدید از این کشور دعوت به عمل آورد. تا آن زمان هیچ رییس [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] از [[روسیه|شوروی]] به [[چین]] سفر نکرده بود. لذا خروشچف در پنجمین سالگرد پیروزی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیست ها]] در [[چین]] به این کشور سفر کرد. وی در دهه ی1950 در توسعه ی روابط [[چین]] با کشورهای [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیستی]] به ویژه [[روسیه|اتحاد جماهیر شوروی]] و سایر کشورها و حل مشکلات با فرانسه در منطقه ی هندوچین، جنگ ویتنام و حل دیگر مناقشات منطقه ای متمرکز شد. | [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئِن لای]] به نمایندگی از [[چین]]، در مراسم تدفین [[استالین]] شرکت و در این سفر طی مذاکراتی که انجام داد، از خروشچف برای بازدید از این کشور دعوت به عمل آورد. تا آن زمان هیچ رییس [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] از [[روسیه|شوروی]] به [[چین]] سفر نکرده بود. لذا خروشچف در پنجمین سالگرد پیروزی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیست ها]] در [[چین]] به این کشور سفر کرد. وی در دهه ی1950 در توسعه ی روابط [[چین]] با کشورهای [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیستی]] به ویژه [[روسیه|اتحاد جماهیر شوروی]] و سایر کشورها و حل مشکلات با [[فرانسه]] در منطقه ی هندوچین، جنگ ویتنام و حل دیگر مناقشات منطقه ای متمرکز شد. | ||
او در سال 1955 فعالانه در کنفرانس همکاریهای آفریقا-آسیا در باندونگ اندونزی شرکت کرده و بر ایجاد صلح جهانی و آسیای عاری از سلاح های هسته ای تأکید کرد. بعد از این کنفرانس بود که وجهه ی سیاسی [[چین]] در عرصه ی بین المللی به ویژه در میان کشورهای غیر متعهد، رو به بهبود گذاشت. | او در سال 1955 فعالانه در کنفرانس همکاریهای آفریقا-آسیا در باندونگ اندونزی شرکت کرده و بر ایجاد صلح جهانی و آسیای عاری از سلاح های هسته ای تأکید کرد. بعد از این کنفرانس بود که وجهه ی سیاسی [[چین]] در عرصه ی بین المللی به ویژه در میان کشورهای غیر متعهد، رو به بهبود گذاشت. | ||
نسخهٔ ۱۶ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۴
چوئِن لای در جنگ شبه جزیره ی کره در سال 1950، فرماندهی کل نیروهای عمل کننده ی چینی در کره را بر عهده داشت.
پس از امضای قرار داد صلح در کره، چوئِن لای برای همیشه از فعالیت ها و پست های نظامی کناره گیری کرده و اوقات خود را به فعالیت در کمیته ی مرکزی، شورای دولتی و امور دیپلماتیک متمرکز نمود.
چوئِن لای به نمایندگی از چین، در مراسم تدفین استالین شرکت و در این سفر طی مذاکراتی که انجام داد، از خروشچف برای بازدید از این کشور دعوت به عمل آورد. تا آن زمان هیچ رییس حزب کمونیست از شوروی به چین سفر نکرده بود. لذا خروشچف در پنجمین سالگرد پیروزی کمونیست ها در چین به این کشور سفر کرد. وی در دهه ی1950 در توسعه ی روابط چین با کشورهای کمونیستی به ویژه اتحاد جماهیر شوروی و سایر کشورها و حل مشکلات با فرانسه در منطقه ی هندوچین، جنگ ویتنام و حل دیگر مناقشات منطقه ای متمرکز شد.
او در سال 1955 فعالانه در کنفرانس همکاریهای آفریقا-آسیا در باندونگ اندونزی شرکت کرده و بر ایجاد صلح جهانی و آسیای عاری از سلاح های هسته ای تأکید کرد. بعد از این کنفرانس بود که وجهه ی سیاسی چین در عرصه ی بین المللی به ویژه در میان کشورهای غیر متعهد، رو به بهبود گذاشت.
چوئِن لای در نخستین بیانیه ی دیپلماتیک خود اعلان کرد که هر کشوری که با چین رابطه ی سیاسی برقرار می کند، باید با تایوان قطع رابطه نماید. او توانست از شلیک مداوم گلوله های توپ از خاک چین به سمت جزیره ی تایوان را متوقف و بر بازگرداندن این جزیره به چین از طریق گفتگو و مسالمت آمیز و برقراری صلح در منطقه تأکید نمود[۱].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی