روابط چین با آفریقا: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی « = توسعه­ی روابط با کشورهای آفریقایی = نخستین تماس رسمی ثبت شده­ی چینی­ها با مردمان قاره­ی آفریقا، به قرن پانزدهم میلادی ودوران حاکمیت سلسه­ی مینگ( 1368-1644 میلادی) بر می­گردد که جِنگ­خِه دریانورد مسلمان چینی با ناوگان عظیم دریایی چین، برای گستر...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:


به­طور­کلی می­توان گفت، در رقابت میان چین و آمریکا در قاره­ی آفریقا، در استراتژی چین وزنه­ی اقتصادی و در استراتژی آمریکا وزنه­ی نظامی پررنگ­تر دیده می­شود. کمک­های آمریکا در آفریقا بیشتر در اختیار سازمان­های غیر دولتی قرار می­گیرد، در حالی­که کمک­های چین مستقیما به دولت­ها اختصاص می­یابد.<ref> خضری، رؤیا(1390). رقابت چین و آمریکا در قاره ی آفریقا. ماهنامه ی رویدادها و تحلیل ها، وزارت امور خارجه. شماره262.</ref>
به­طور­کلی می­توان گفت، در رقابت میان چین و آمریکا در قاره­ی آفریقا، در استراتژی چین وزنه­ی اقتصادی و در استراتژی آمریکا وزنه­ی نظامی پررنگ­تر دیده می­شود. کمک­های آمریکا در آفریقا بیشتر در اختیار سازمان­های غیر دولتی قرار می­گیرد، در حالی­که کمک­های چین مستقیما به دولت­ها اختصاص می­یابد.<ref> خضری، رؤیا(1390). رقابت چین و آمریکا در قاره ی آفریقا. ماهنامه ی رویدادها و تحلیل ها، وزارت امور خارجه. شماره262.</ref>
=== کتابشناسی ===

نسخهٔ ‏۱۳ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۸

توسعه­ی روابط با کشورهای آفریقایی

نخستین تماس رسمی ثبت شده­ی چینی­ها با مردمان قاره­ی آفریقا، به قرن پانزدهم میلادی ودوران حاکمیت سلسه­ی مینگ( 1368-1644 میلادی) بر می­گردد که جِنگ­خِه دریانورد مسلمان چینی با ناوگان عظیم دریایی چین، برای گسترش مناسبات چین با کشورهای خاورمیاانه و آفریقا، 7سفر دریایی به خلیج فارس و شرق آفریقا داشت. روابط سیاسی دوران معاصر بین چین وآفریقا نیز با برقراری روابط دیپلماتیک بین چین وجمهوری عربی مصر درسال1956میلادی آغاز شد. باشروع این رابطه کم کم زمینه­ی برقراری روابط با سایر کشورهای آفریقایی نیز فراهم شد و امروزه 48 کشور از 57 کشورآفریقایی با چین رابطه­ی سیاسی برقرار کرده است. از نخستین سفر چوئن­لای، نخست وزیر چین به قاره­ی آفریقا که در دهه­ی1960صورت گرفت تاکنون، بیش از هشتصد مورد هیئت بلندمرتبه­ی سیاسی در سطح رهبران، بین چین وآفریقا مبادله شده و چهار نسل از رهبران چین نو مرتب به این قاره رفت و آمد داشته­اند[۱]. نتیجه­ی نیم قرن روابط سیاسی میان چین و کشورهای آفریقایی و حمایت چین از این کشورها را می­توان بدین شرح خلاصه نمود: امضای موافقتنامه­ی دوجانبه­ی تجاری با 45 کشور آفریقایی؛ در میلیارد دلار سرمایه گذاری مستقیم چین در 49کشور آفریقایی؛ بخشودگی بدهی2/3میلیارد دلاری به35کشور فقیر آفریقایی؛ مشارکت در راه اندازی 6منطقه­ی تجاری و اقتصادی در 5کشور آفریقایی با هزینه­ای بالغ بر328میلیون دلار؛ اجرای 35پروژه­ی بزرگ در زمینه­های معدنی، انرژی، صنعتی و زیربنایی در 20کشور آفریقایی به ارزش 4میلیارد دلار؛ مشارکت1600 شرکت چینی در زمینه­ی سرمایه گذاری در کشورهای آفریقایی؛ حذف تعرفه­ی 95درصد از کالاهای وارداتی از آفریقا؛ افزایش حجم مبادلات تجاری میان چین و آفریقا از 10میلیارد دلار در سال2000میلادی، به 5/122میلیارد دلار در سال 2010میلادی.

به­طور­کلی می­توان گفت، در رقابت میان چین و آمریکا در قاره­ی آفریقا، در استراتژی چین وزنه­ی اقتصادی و در استراتژی آمریکا وزنه­ی نظامی پررنگ­تر دیده می­شود. کمک­های آمریکا در آفریقا بیشتر در اختیار سازمان­های غیر دولتی قرار می­گیرد، در حالی­که کمک­های چین مستقیما به دولت­ها اختصاص می­یابد.[۲]

کتابشناسی

  1. سابقی علی محمد(1384).شهر تاریخی زیتون(چوانجو)، یادگاری از حضور ایرانیان در چین، مجله چشم انداز، شماره 19.
  2. خضری، رؤیا(1390). رقابت چین و آمریکا در قاره ی آفریقا. ماهنامه ی رویدادها و تحلیل ها، وزارت امور خارجه. شماره262.