لویی فردیناند دتوش(سلین): تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «سلین[108] ( 1961-1894): لویی فردیناند دٍتوش با نام مستعار سلین در حومه پاریس چشم به دنیا گشود . در سال 1914 به عنوان افسر سواره نظام در جبهه های جنگ مجروح می شود. با حمایت پدزنش که در شهر رن به حرفه پزشکی اشتغال داشت،در سال 1924 به دریافت درجه دکتری در رشته پ...» ایجاد کرد) |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
سلین[108] ( 1961-1894): لویی فردیناند دٍتوش با نام مستعار سلین در حومه پاریس چشم به دنیا گشود . در سال 1914 به عنوان افسر سواره نظام در جبهه های جنگ مجروح می شود. با حمایت پدزنش که در شهر رن به حرفه پزشکی اشتغال داشت،در سال 1924 به دریافت درجه دکتری در رشته پزشکی نائل می شود. در سال 1932 اولین رمان خود" سفر در انتهای شب" را که هیچ شباهتی به نوشتهیک نویسنده تازه کار ندارد، منتشر می سازد. در کتاب " مرگ قسطی" ( 1936) خواننده با جزئیات زندگی نویسنده آشنا می شود اما آنچه که مهم است زبان سلین از جایگاه خاصی برخوردار است که نه می توان آن را زبان نوشتار و نه زبان محاوره به شمار آورد. | سلین[108] ( 1961-1894): لویی فردیناند دٍتوش با نام مستعار سلین در حومه [[پاریس]] چشم به دنیا گشود . در سال 1914 به عنوان افسر سواره نظام در جبهه های جنگ مجروح می شود. با حمایت پدزنش که در شهر رن به حرفه پزشکی اشتغال داشت،در سال 1924 به دریافت درجه دکتری در رشته پزشکی نائل می شود. در سال 1932 اولین رمان خود" سفر در انتهای شب" را که هیچ شباهتی به نوشتهیک نویسنده تازه کار ندارد، منتشر می سازد. در کتاب " مرگ قسطی" ( 1936) خواننده با جزئیات زندگی نویسنده آشنا می شود اما آنچه که مهم است زبان سلین از جایگاه خاصی برخوردار است که نه می توان آن را زبان نوشتار و نه زبان محاوره به شمار آورد. |
نسخهٔ ۵ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۱۱
سلین[108] ( 1961-1894): لویی فردیناند دٍتوش با نام مستعار سلین در حومه پاریس چشم به دنیا گشود . در سال 1914 به عنوان افسر سواره نظام در جبهه های جنگ مجروح می شود. با حمایت پدزنش که در شهر رن به حرفه پزشکی اشتغال داشت،در سال 1924 به دریافت درجه دکتری در رشته پزشکی نائل می شود. در سال 1932 اولین رمان خود" سفر در انتهای شب" را که هیچ شباهتی به نوشتهیک نویسنده تازه کار ندارد، منتشر می سازد. در کتاب " مرگ قسطی" ( 1936) خواننده با جزئیات زندگی نویسنده آشنا می شود اما آنچه که مهم است زبان سلین از جایگاه خاصی برخوردار است که نه می توان آن را زبان نوشتار و نه زبان محاوره به شمار آورد.