نمادها و سمبل های فرهنگی سیرالئون: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''نمادها و سمبل‌های فرهنگی''' مقاومت مردم این کشور در هنگام ورود استعمار انگلستان به این کشور و تصرف مناطق مختف سیرالئون، قیام‌های آزادی خواهانه برخی چیف‌ها و روسای قبایل در دوره حاکمیت انگلستان به‌ویژه چیف بایبوره، برخی شخصیت‌های ملی همچ...» ایجاد کرد) |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''نمادها و سمبل‌های فرهنگی''' | '''نمادها و سمبل‌های فرهنگی''' | ||
مقاومت مردم این کشور در هنگام ورود استعمار انگلستان به این کشور و تصرف مناطق مختف سیرالئون، قیام‌های آزادی خواهانه برخی چیف‌ها و روسای قبایل در دوره حاکمیت انگلستان به‌ویژه چیف بایبوره، برخی شخصیت‌های ملی همچون «ماما یوكو» و «كیلوندو»، مبارزات آزادی خواهانه مردم سیرالئون در دهه 1950 که منجر به استقلال این کشور در سال 1961 میلادی شد، سالروز استقلال سیرالئون، مقاومت مردمان شهری و روستایی در مقابل حملات سبعانه شورشیان جبهه متحد انقلابی طی ده سال جنگ داخلی، ایستادگی مردم فریتاون در برابر اشغال پایتخت در سال 1999 میلادی و بازگشایی مجلس ملی سیرالئون در سال 2002 از نمادهای مهم فرهنگی اجتماعی کشور سیرالئون به‌شمار می‌روند. Denov 2010: 10-12[1]. | مقاومت مردم این کشور در هنگام ورود استعمار انگلستان به این کشور و تصرف مناطق مختف سیرالئون، قیام‌های آزادی خواهانه برخی چیف‌ها و روسای قبایل در دوره حاکمیت انگلستان به‌ویژه چیف بایبوره، برخی شخصیت‌های ملی همچون «ماما یوكو» و «كیلوندو»، مبارزات آزادی خواهانه مردم [[سیرالئون]] در دهه 1950 که منجر به استقلال این کشور در سال 1961 میلادی شد، سالروز استقلال سیرالئون، مقاومت مردمان شهری و روستایی در مقابل حملات سبعانه شورشیان جبهه متحد انقلابی طی ده سال جنگ داخلی، ایستادگی مردم فریتاون در برابر اشغال پایتخت در سال 1999 میلادی و بازگشایی مجلس ملی سیرالئون در سال 2002 از نمادهای مهم فرهنگی اجتماعی کشور سیرالئون به‌شمار می‌روند. Denov 2010: 10-12[1]. | ||
نسخهٔ ۱۴ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۳
نمادها و سمبل‌های فرهنگی
مقاومت مردم این کشور در هنگام ورود استعمار انگلستان به این کشور و تصرف مناطق مختف سیرالئون، قیام‌های آزادی خواهانه برخی چیف‌ها و روسای قبایل در دوره حاکمیت انگلستان به‌ویژه چیف بایبوره، برخی شخصیت‌های ملی همچون «ماما یوكو» و «كیلوندو»، مبارزات آزادی خواهانه مردم سیرالئون در دهه 1950 که منجر به استقلال این کشور در سال 1961 میلادی شد، سالروز استقلال سیرالئون، مقاومت مردمان شهری و روستایی در مقابل حملات سبعانه شورشیان جبهه متحد انقلابی طی ده سال جنگ داخلی، ایستادگی مردم فریتاون در برابر اشغال پایتخت در سال 1999 میلادی و بازگشایی مجلس ملی سیرالئون در سال 2002 از نمادهای مهم فرهنگی اجتماعی کشور سیرالئون به‌شمار می‌روند. Denov 2010: 10-12[1].