قانون آزادی مطبوعات در سیرالئون: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « ==== '''آزادی مطبوعات''' ==== هرچند براساس قانون اساسی سیرالئون آزادی گفتار و آزادی مطبوعات از بدیهیات مسلم درنظر گرفته شده است ولی در عمل مقامات دولت به اصول قانون اساسی توجهی نمی‌کنند و سانسور مطبوعات خصوصی کشور کمابیش ادامه دارد. البته در نیمه...» ایجاد کرد) |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
==== '''آزادی مطبوعات''' ==== | ==== '''آزادی مطبوعات''' ==== | ||
هرچند براساس قانون اساسی سیرالئون آزادی گفتار و آزادی مطبوعات از بدیهیات مسلم درنظر گرفته شده است ولی در عمل مقامات دولت به اصول قانون اساسی توجهی نمی‌کنند و سانسور مطبوعات خصوصی کشور کمابیش ادامه دارد. البته در نیمه نخست دهه 2000 میلادی چند تن از دولتمردان برجسته كشور با دستور رئیس‌جمهور اقداماتی را برای كاستن از محدودیت‌های اعمال شده بر مطبوعات در این كشور سازماندهی كردند با این حال تلاش این دولتمردان و حتی آقای تیجان کاباه رئیس‌جمهور وقت این کشور در سال 2006 برای اصلاح قانون مطبوعات و رسانه‌های گروهی و اعطای آزادی بیشتر به روزنامه‌نگاران نیز به جایی نرسید. این امر موجب شده است که سیرالئون در حال حاضر به‌عنوان یکی از کشورهایی که فاقد آزادی مطبوعاتی است در آمارهای جهانی آزادی مطبوعات گروه خبرنگاران بدون مرز جای گیرد. Sierra leone- annual report 2006, Reporters without Borders for press freedom. 2011)) | هرچند براساس قانون اساسی [[سیرالئون]] آزادی گفتار و آزادی مطبوعات از بدیهیات مسلم درنظر گرفته شده است ولی در عمل مقامات دولت به اصول قانون اساسی توجهی نمی‌کنند و سانسور مطبوعات خصوصی کشور کمابیش ادامه دارد. البته در نیمه نخست دهه 2000 میلادی چند تن از دولتمردان برجسته كشور با دستور رئیس‌جمهور اقداماتی را برای كاستن از محدودیت‌های اعمال شده بر مطبوعات در این كشور سازماندهی كردند با این حال تلاش این دولتمردان و حتی آقای تیجان کاباه رئیس‌جمهور وقت این کشور در سال 2006 برای اصلاح قانون مطبوعات و رسانه‌های گروهی و اعطای آزادی بیشتر به روزنامه‌نگاران نیز به جایی نرسید. این امر موجب شده است که سیرالئون در حال حاضر به‌عنوان یکی از کشورهایی که فاقد آزادی مطبوعاتی است در آمارهای جهانی آزادی مطبوعات گروه خبرنگاران بدون مرز جای گیرد. Sierra leone- annual report 2006, Reporters without Borders for press freedom. 2011)) | ||
شایان ذكر است از اوایل سال 2012 میلادی نشریات سیرالئون از آزادی نسبی در انتقاد از دولت و مقامات برجسته کشوری و لشکری برخوردار گشته‌اند با این حال موظف به رعایت محدوده قرمز تعیین شده از سوی دولت بوده و عدم رعایت این امر آنها را با خطراتی همچون لغو مجوز نشریه و یا تعطیلی موقت و دستگیری روزنامه‌نگاران مواجه خواهد ساخت.مدیران این نشریات نیز عمدتاً وابسته به احزاب سیاسی مخالف دولت بوده و این نشریات بنوعی سخنگوی احزاب و گروه‌های سیاسی مخالف دولت و حزب حاكم به‌شمار می‌روند. | شایان ذكر است از اوایل سال 2012 میلادی نشریات سیرالئون از آزادی نسبی در انتقاد از دولت و مقامات برجسته کشوری و لشکری برخوردار گشته‌اند با این حال موظف به رعایت محدوده قرمز تعیین شده از سوی دولت بوده و عدم رعایت این امر آنها را با خطراتی همچون لغو مجوز نشریه و یا تعطیلی موقت و دستگیری روزنامه‌نگاران مواجه خواهد ساخت.مدیران این نشریات نیز عمدتاً وابسته به احزاب سیاسی مخالف دولت بوده و این نشریات بنوعی سخنگوی احزاب و گروه‌های سیاسی مخالف دولت و حزب حاكم به‌شمار می‌روند. | ||
نسخهٔ ۱۴ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۷
آزادی مطبوعات
هرچند براساس قانون اساسی سیرالئون آزادی گفتار و آزادی مطبوعات از بدیهیات مسلم درنظر گرفته شده است ولی در عمل مقامات دولت به اصول قانون اساسی توجهی نمی‌کنند و سانسور مطبوعات خصوصی کشور کمابیش ادامه دارد. البته در نیمه نخست دهه 2000 میلادی چند تن از دولتمردان برجسته كشور با دستور رئیس‌جمهور اقداماتی را برای كاستن از محدودیت‌های اعمال شده بر مطبوعات در این كشور سازماندهی كردند با این حال تلاش این دولتمردان و حتی آقای تیجان کاباه رئیس‌جمهور وقت این کشور در سال 2006 برای اصلاح قانون مطبوعات و رسانه‌های گروهی و اعطای آزادی بیشتر به روزنامه‌نگاران نیز به جایی نرسید. این امر موجب شده است که سیرالئون در حال حاضر به‌عنوان یکی از کشورهایی که فاقد آزادی مطبوعاتی است در آمارهای جهانی آزادی مطبوعات گروه خبرنگاران بدون مرز جای گیرد. Sierra leone- annual report 2006, Reporters without Borders for press freedom. 2011))
شایان ذكر است از اوایل سال 2012 میلادی نشریات سیرالئون از آزادی نسبی در انتقاد از دولت و مقامات برجسته کشوری و لشکری برخوردار گشته‌اند با این حال موظف به رعایت محدوده قرمز تعیین شده از سوی دولت بوده و عدم رعایت این امر آنها را با خطراتی همچون لغو مجوز نشریه و یا تعطیلی موقت و دستگیری روزنامه‌نگاران مواجه خواهد ساخت.مدیران این نشریات نیز عمدتاً وابسته به احزاب سیاسی مخالف دولت بوده و این نشریات بنوعی سخنگوی احزاب و گروه‌های سیاسی مخالف دولت و حزب حاكم به‌شمار می‌روند.