گردهمایی سندی در سیرالئون: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''گردهمایی سندی[16]''' یکی از سنت­های جالب بومیان سیرالئون که صرفنظر از تعلق آنان به قبایل و ادیان مختلف، به صورت یکسان انجام می­گیرد گردهمایی موسوم به «سندی» است که در تمام قبایل ساکن روستاهای کشور از اهمیت زیادی برخوردار است. این گردهمایی در ب...» ایجاد کرد)
 
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
خط ۱: خط ۱:
'''گردهمایی سندی[16]'''
'''گردهمایی سندی[16]'''


یکی از سنت­های جالب بومیان سیرالئون که صرفنظر از تعلق آنان به قبایل و ادیان مختلف، به صورت یکسان انجام می­گیرد گردهمایی موسوم به «سندی» است که در تمام قبایل ساکن روستاهای کشور از اهمیت زیادی برخوردار است. این گردهمایی در بدو بلوغ دختران بین سنین ده تا پانزده سال توسط یکی از زنان سالمند آشنا به فرهنگ و سنت­های قومی قبیلگی و با همکاری چند تن از زنان هر روستا در کلبه­هایی خارج از روستا برگزار می­شود. در اجتماع «سندی» فقط زنان اجازه حضور دارند و زنان کهنسال روستا با گرد هم آوردن دختران تازه بالغ و یا آماده بلوغ مهارت­های مختلفی را به آنان آموزش می­دهند که عمدتاً شامل وظایف زناشویی آنها در قبال شوهران آینده خود، نحوه تربیت فرزندان و ارتباط با دیگر اعضا جامعه خویش به عنوان عضوی از جامعه می­باشد. در طول این مدت که گاه از یک تا چند هفته به طول می­انجامد افراد هر خانواده غذای دختران خود را برای وی ارسال می­کنند. در جریان اقامت دختران در این اردوگاه­ها معمولاً عمل ختنه آنان نیز به صورت دردناک و با ابزاری ابتدایی صورت می­گیرد.[17] در پایان اجتماع «سندی» آنها با آداب و رسومی خاص به روستای خود بازگشته و پس از برگزاری جشن­هایی رسماً در زمره افراد بزرگسال جامعه خود جای گرفته و با پسران دهکده خود و یا دیگر روستاها ازدواج می­کنند. جوامع «سندی» معمولاً به صورت محرمانه برگزار می­شود و هر یک از افراد این اردوگاه در حفظ اسرار جامعه خود نهایت خویشتنداری را به کار می­برند. اجتماعات «سندی» تا حدود دو دهه پیش از جایگاه خاصی در قبایل سیرالئون برخوردار بود و معمولاً تشریفات جالب توجهی در شهرها و روستاهای مسلمان نشین و مسیحی نشین برگزار می­شد ولی اکنون منحصر به روستاها گشته و سلسله مراتب آن در دهکده­ها نیز کمرنگ­تر از گذشته شده است. (Sibthrope, 1970: 89) در برخی مناطق سیرالئون این اجتماعات خاص را «ووندو[18]» یا «بوندو[19]» می­نامند. (شکیبا، 1377: 104)
یکی از سنت­های جالب بومیان [[سیرالئون]] که صرفنظر از تعلق آنان به قبایل و ادیان مختلف، به صورت یکسان انجام می­گیرد گردهمایی موسوم به «سندی» است که در تمام قبایل ساکن روستاهای کشور از اهمیت زیادی برخوردار است. این گردهمایی در بدو بلوغ دختران بین سنین ده تا پانزده سال توسط یکی از زنان سالمند آشنا به فرهنگ و سنت­های قومی قبیلگی و با همکاری چند تن از زنان هر روستا در کلبه­هایی خارج از روستا برگزار می­شود. در اجتماع «سندی» فقط زنان اجازه حضور دارند و زنان کهنسال روستا با گرد هم آوردن دختران تازه بالغ و یا آماده بلوغ مهارت­های مختلفی را به آنان آموزش می­دهند که عمدتاً شامل وظایف زناشویی آنها در قبال شوهران آینده خود، نحوه تربیت فرزندان و ارتباط با دیگر اعضا جامعه خویش به عنوان عضوی از جامعه می­باشد. در طول این مدت که گاه از یک تا چند هفته به طول می­انجامد افراد هر خانواده غذای دختران خود را برای وی ارسال می­کنند. در جریان اقامت دختران در این اردوگاه­ها معمولاً عمل ختنه آنان نیز به صورت دردناک و با ابزاری ابتدایی صورت می­گیرد.[17] در پایان اجتماع «سندی» آنها با آداب و رسومی خاص به روستای خود بازگشته و پس از برگزاری جشن­هایی رسماً در زمره افراد بزرگسال جامعه خود جای گرفته و با پسران دهکده خود و یا دیگر روستاها ازدواج می­کنند. جوامع «سندی» معمولاً به صورت محرمانه برگزار می­شود و هر یک از افراد این اردوگاه در حفظ اسرار جامعه خود نهایت خویشتنداری را به کار می­برند. اجتماعات «سندی» تا حدود دو دهه پیش از جایگاه خاصی در قبایل سیرالئون برخوردار بود و معمولاً تشریفات جالب توجهی در شهرها و روستاهای مسلمان نشین و مسیحی نشین برگزار می­شد ولی اکنون منحصر به روستاها گشته و سلسله مراتب آن در دهکده­ها نیز کمرنگ­تر از گذشته شده است. (Sibthrope, 1970: 89) در برخی مناطق سیرالئون این اجتماعات خاص را «ووندو[18]» یا «بوندو[19]» می­نامند. (شکیبا، 1377: 104)

نسخهٔ ‏۱۴ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۴

گردهمایی سندی[16]

یکی از سنت­های جالب بومیان سیرالئون که صرفنظر از تعلق آنان به قبایل و ادیان مختلف، به صورت یکسان انجام می­گیرد گردهمایی موسوم به «سندی» است که در تمام قبایل ساکن روستاهای کشور از اهمیت زیادی برخوردار است. این گردهمایی در بدو بلوغ دختران بین سنین ده تا پانزده سال توسط یکی از زنان سالمند آشنا به فرهنگ و سنت­های قومی قبیلگی و با همکاری چند تن از زنان هر روستا در کلبه­هایی خارج از روستا برگزار می­شود. در اجتماع «سندی» فقط زنان اجازه حضور دارند و زنان کهنسال روستا با گرد هم آوردن دختران تازه بالغ و یا آماده بلوغ مهارت­های مختلفی را به آنان آموزش می­دهند که عمدتاً شامل وظایف زناشویی آنها در قبال شوهران آینده خود، نحوه تربیت فرزندان و ارتباط با دیگر اعضا جامعه خویش به عنوان عضوی از جامعه می­باشد. در طول این مدت که گاه از یک تا چند هفته به طول می­انجامد افراد هر خانواده غذای دختران خود را برای وی ارسال می­کنند. در جریان اقامت دختران در این اردوگاه­ها معمولاً عمل ختنه آنان نیز به صورت دردناک و با ابزاری ابتدایی صورت می­گیرد.[17] در پایان اجتماع «سندی» آنها با آداب و رسومی خاص به روستای خود بازگشته و پس از برگزاری جشن­هایی رسماً در زمره افراد بزرگسال جامعه خود جای گرفته و با پسران دهکده خود و یا دیگر روستاها ازدواج می­کنند. جوامع «سندی» معمولاً به صورت محرمانه برگزار می­شود و هر یک از افراد این اردوگاه در حفظ اسرار جامعه خود نهایت خویشتنداری را به کار می­برند. اجتماعات «سندی» تا حدود دو دهه پیش از جایگاه خاصی در قبایل سیرالئون برخوردار بود و معمولاً تشریفات جالب توجهی در شهرها و روستاهای مسلمان نشین و مسیحی نشین برگزار می­شد ولی اکنون منحصر به روستاها گشته و سلسله مراتب آن در دهکده­ها نیز کمرنگ­تر از گذشته شده است. (Sibthrope, 1970: 89) در برخی مناطق سیرالئون این اجتماعات خاص را «ووندو[18]» یا «بوندو[19]» می­نامند. (شکیبا، 1377: 104)