توسعه فرهنگی فرانسه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''توسعه فرهنگي''' ماده قانون خدمات دولتي مصوب سال 1992 ، نمايندگان دولت در سطوح منطقه اي را به عنوان مسئولين اجراي سياست هاي كشور معرفي نموده و تنظيم، تعريف و ارزيابي دستورالعمل هاي راهبردي را بر عهده دولت مركزي نهاده است. به موازات تصويب قوانين...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ماده قانون خدمات دولتی مصوب سال 1992، نمایندگان دولت در سطوح منطقه‌ای را به عنوان مسئولین اجرای سیاست‌های کشور معرفی نموده و تنظیم، تعریف و ارزیابی دستورالعمل‌های راهبردی را بر عهده دولت مرکزی نهاده است. به موازات تصویب قوانین انتقال طی سال‌های 1983-1982 اختیارات قبلی دولت به مقامات محلی تفویض گردید. هدف تمرکززدایی، هم‌راستایی تصمیمات دولت با رأی مردم و تقویت اختیارات دولت در سطح منطقه‌ای می‌باشد. اما در حقیقت به واسطه قوانین انتقال تنها نوعی نظارت محدود بر امور فرهنگی به مقامات محلی اعطا گردیده است. تا همین اواخر، اکثر تصمیمات وزارت فرهنگ در امر بودجه بندی فرهنگی توسط مدیریت‌های مرکزی وزارتخانه صورت می‌گرفت. در این میان اهمیت بیشتر به روابط میان مدیریت‌های مرکزی وزارتخانه و مقامات محلی اختصاص یافته‌است. رؤسای ادارات منطقه‌ای منابع مالی زیادی را به امر فرهنگ اختصاص داده و مدیران امور فرهنگی منطقه‌ای را به هزینه نمودن چنین منابعی در سطوح منطقه‌ای کشور مأمور نموده اند. مدیران منطقه‌ای از جانب روسای اداری خود نحوه صرف منابع مالی، مدیریت، اعطاء امتیاز و سرمایه گذاری را اتخاذ می‌نمایند. این روند جدید در توزیع اختیارات، نمایانگر سبک جدیدی در روابط میان وزارت فرهنگ و مقامات محلی می‌باشد.<ref>نعيمی گورابی، محمد حسين (1392). جامعه و فرهنگ [[فرانسه]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی].</ref> | |||
==نیز نگاه کنید به== | |||
*[[نظام فرهنگی فرانسه]] | |||
==کتابشناسی== | |||
نسخهٔ ۲۳ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۲۲
ماده قانون خدمات دولتی مصوب سال 1992، نمایندگان دولت در سطوح منطقه‌ای را به عنوان مسئولین اجرای سیاست‌های کشور معرفی نموده و تنظیم، تعریف و ارزیابی دستورالعمل‌های راهبردی را بر عهده دولت مرکزی نهاده است. به موازات تصویب قوانین انتقال طی سال‌های 1983-1982 اختیارات قبلی دولت به مقامات محلی تفویض گردید. هدف تمرکززدایی، هم‌راستایی تصمیمات دولت با رأی مردم و تقویت اختیارات دولت در سطح منطقه‌ای می‌باشد. اما در حقیقت به واسطه قوانین انتقال تنها نوعی نظارت محدود بر امور فرهنگی به مقامات محلی اعطا گردیده است. تا همین اواخر، اکثر تصمیمات وزارت فرهنگ در امر بودجه بندی فرهنگی توسط مدیریت‌های مرکزی وزارتخانه صورت می‌گرفت. در این میان اهمیت بیشتر به روابط میان مدیریت‌های مرکزی وزارتخانه و مقامات محلی اختصاص یافته‌است. رؤسای ادارات منطقه‌ای منابع مالی زیادی را به امر فرهنگ اختصاص داده و مدیران امور فرهنگی منطقه‌ای را به هزینه نمودن چنین منابعی در سطوح منطقه‌ای کشور مأمور نموده اند. مدیران منطقه‌ای از جانب روسای اداری خود نحوه صرف منابع مالی، مدیریت، اعطاء امتیاز و سرمایه گذاری را اتخاذ می‌نمایند. این روند جدید در توزیع اختیارات، نمایانگر سبک جدیدی در روابط میان وزارت فرهنگ و مقامات محلی می‌باشد.[۱]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ نعيمی گورابی، محمد حسين (1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی.