نمادهای ملی تایلند: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''پرچم، نشان و سرود ملی''' | '''پرچم، نشان و سرود ملی''' | ||
پرچم قدیم [[تایلند]] نقش فیلی سفید بر دایره‌ای قرمز رنگ بود که بر پایه باورهای مذهبی و احترام تایلند به فیل سفید بنا شده بود. پرچم جدید تایلند را رامای ششم از ۲۸ سپتامبر ۱۹۱۷م رسمی کرد. این پرچم پنج نوار افقی به رنگ‌های قرمز، سفید و آبی سیر دارد که دو نوار باریک قرمز یکی در بالا و یکی در پایین و یک نوار آبی سیر در وسط و به‌پهنای یک‌سوم عرض پرچم بر زمینه سفید میان آن‌ها قرار گرفته است. رنگ قرمز نماد ملت و زندگی، رنگ سفید نماد مذهب و خلوص بودیسم و رنگ آبی نماد سلطنت است. در سراسر کشور، پرچم تایلند را همه‌روزه در ساعت ۸ صبح بالا می‌برند و در | پرچم قدیم [[تایلند]] نقش فیلی سفید بر دایره‌ای قرمز رنگ بود که بر پایه باورهای مذهبی و احترام [[تایلند]] به فیل سفید بنا شده بود. پرچم جدید تایلند را رامای ششم از ۲۸ سپتامبر ۱۹۱۷م رسمی کرد. این پرچم پنج نوار افقی به رنگ‌های قرمز، سفید و آبی سیر دارد که دو نوار باریک قرمز یکی در بالا و یکی در پایین و یک نوار آبی سیر در وسط و به‌پهنای یک‌سوم عرض پرچم بر زمینه سفید میان آن‌ها قرار گرفته است. رنگ قرمز نماد ملت و زندگی، رنگ سفید نماد مذهب و خلوص بودیسم و رنگ آبی نماد سلطنت است. در سراسر کشور، پرچم [[تایلند]] را همه‌روزه در ساعت ۸ صبح بالا می‌برند و در ساعت۱۸ پایین می‌آورند. این مراسم همراه با نواختن سرود ملی است و در این هنگام همهٔ مردم باید به حالت احترام بایستند.[[پرونده:پرچم و نماد سلطنت.png|بندانگشتی|پرچم و نماد سلطنت تایلند]]نشان ملی و سلطنتی [[تایلند]] علامتی است که آن را «گارودا» (Garuda)، موجودی افسانه‌ای با سر و بدن انسان و پاها و پنجه‌های پرندگان، می‌نامند. این علامت نشان‌دهنده فر پادشاهی است و برخی از وزارتخانه‌ها و ادارات آن را با علامت خود آمیخته‌اند. داشتن این نشان، نشانهٔ تأیید پادشاه است و فقط با صلاحدید او به‌ندرت به شرکت‌هایی که دارای دستاوردهای پرثمر اقتصادی و خیریه برای ملت [[تایلند]] باشند، اعطا می‌شود و داشتن آن افتخار بزرگی است. سرود ملی [[تایلند]] را به‌زبان تایلندی «فلنگ چات تای» (Pheleng Chat Thai) می‌نامند. آهنگ آن که در هنگام برافراشتن و پایین‌آوردن پرچم کشور و نیز در مراسم رسمی نواخته می‌شود، در سال ۱۹۳۲م ساخته شد و در ۱۹۳۹ م برای آن شعری ساختند که مضمون آن چنین است:<blockquote>«این ملت، ملت تایی‌ها است؛ | ||
ملتی است از تایی‌ها در همهٔ سرزمین ما؛ | |||
سرافرازی تایی‌ها از اتحاد همیشگی آن‌ها است؛ | |||
مردم تای مردمی صلح‌دوستند؛ | |||
اما از جنگ هراسی ندارند؛ | |||
مردم تای نمی‌گذارند که دیگران آزادی آن‌ها را بگیرند؛ | مردم تای نمی‌گذارند که دیگران آزادی آن‌ها را بگیرند؛ | ||
تایی‌ها تا آخرین قطره خون خود آماده جان‌فشانی در راه خاک خود هستند». | تایی‌ها تا آخرین قطره خون خود آماده جان‌فشانی در راه خاک خود هستند».</blockquote>تایلندی‌ها سرودی سلطنتی هم دارند که در آغاز مراسم و همایش‌های عمومی، رویدادهای ورزشی، نمایش فیلم، کنسرت‌ها و در هنگام حضور شاه و خانواده سلطنتی نواخته می‌شود و آن را به زبان تایلندی «فلنگ سانسوئن فرا بارامی» (Phleng Sansoen Phra Barami) می‌نامند<ref>الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ [[تایلند]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی]،ص.114-115.</ref>. | ||
تایلندی‌ها سرودی سلطنتی هم دارند که در آغاز مراسم و همایش‌های عمومی، رویدادهای ورزشی، نمایش فیلم، کنسرت‌ها و در هنگام حضور شاه و خانواده سلطنتی نواخته می‌شود و آن را به زبان تایلندی «فلنگ سانسوئن فرا | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ ۲۵ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۸
پرچم، نشان و سرود ملی
پرچم قدیم تایلند نقش فیلی سفید بر دایره‌ای قرمز رنگ بود که بر پایه باورهای مذهبی و احترام تایلند به فیل سفید بنا شده بود. پرچم جدید تایلند را رامای ششم از ۲۸ سپتامبر ۱۹۱۷م رسمی کرد. این پرچم پنج نوار افقی به رنگ‌های قرمز، سفید و آبی سیر دارد که دو نوار باریک قرمز یکی در بالا و یکی در پایین و یک نوار آبی سیر در وسط و به‌پهنای یک‌سوم عرض پرچم بر زمینه سفید میان آن‌ها قرار گرفته است. رنگ قرمز نماد ملت و زندگی، رنگ سفید نماد مذهب و خلوص بودیسم و رنگ آبی نماد سلطنت است. در سراسر کشور، پرچم تایلند را همه‌روزه در ساعت ۸ صبح بالا می‌برند و در ساعت۱۸ پایین می‌آورند. این مراسم همراه با نواختن سرود ملی است و در این هنگام همهٔ مردم باید به حالت احترام بایستند.
نشان ملی و سلطنتی تایلند علامتی است که آن را «گارودا» (Garuda)، موجودی افسانه‌ای با سر و بدن انسان و پاها و پنجه‌های پرندگان، می‌نامند. این علامت نشان‌دهنده فر پادشاهی است و برخی از وزارتخانه‌ها و ادارات آن را با علامت خود آمیخته‌اند. داشتن این نشان، نشانهٔ تأیید پادشاه است و فقط با صلاحدید او به‌ندرت به شرکت‌هایی که دارای دستاوردهای پرثمر اقتصادی و خیریه برای ملت تایلند باشند، اعطا می‌شود و داشتن آن افتخار بزرگی است. سرود ملی تایلند را به‌زبان تایلندی «فلنگ چات تای» (Pheleng Chat Thai) می‌نامند. آهنگ آن که در هنگام برافراشتن و پایین‌آوردن پرچم کشور و نیز در مراسم رسمی نواخته می‌شود، در سال ۱۹۳۲م ساخته شد و در ۱۹۳۹ م برای آن شعری ساختند که مضمون آن چنین است:
«این ملت، ملت تایی‌ها است؛
ملتی است از تایی‌ها در همهٔ سرزمین ما؛
سرافرازی تایی‌ها از اتحاد همیشگی آن‌ها است؛
مردم تای مردمی صلح‌دوستند؛
اما از جنگ هراسی ندارند؛
مردم تای نمی‌گذارند که دیگران آزادی آن‌ها را بگیرند؛
تایی‌ها تا آخرین قطره خون خود آماده جان‌فشانی در راه خاک خود هستند».
تایلندی‌ها سرودی سلطنتی هم دارند که در آغاز مراسم و همایش‌های عمومی، رویدادهای ورزشی، نمایش فیلم، کنسرت‌ها و در هنگام حضور شاه و خانواده سلطنتی نواخته می‌شود و آن را به زبان تایلندی «فلنگ سانسوئن فرا بارامی» (Phleng Sansoen Phra Barami) می‌نامند[۱].
کتابشناسی
- ↑ الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی،ص.114-115.