شبه جزیره والدس: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «شبهجزیرهی والدس[1]: این شبهجزیره که در استان چوبوت واقع شده است در واقع یک پرتگاه 4000 کیلومتری است که 100 کیلومتر از شرق اقیانوس اطلس بیرون زده است. این منطقه 400 کیلومتر خطّ ساحلی است که تعدادی خلیج، صخره‌های سنگی، دریاچه‌های کمعمق، سواحل...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
این شبهجزیره که در استان چوبوت واقع شده است در واقع یک پرتگاه 4000 کیلومتری است که 100 کیلومتر از شرق اقیانوس اطلس بیرون زده است. این منطقه 400 کیلومتر خطّ ساحلی است که تعدادی خلیج، صخره‌های سنگی، دریاچه‌های کمعمق، سواحل و تپّه‌های شنی و جزایر کوچک را به وجود آورده است. | این شبهجزیره که در استان چوبوت واقع شده است در واقع یک پرتگاه 4000 کیلومتری است که 100 کیلومتر از شرق اقیانوس اطلس بیرون زده است. این منطقه 400 کیلومتر خطّ ساحلی است که تعدادی خلیج، صخره‌های سنگی، دریاچه‌های کمعمق، سواحل و تپّه‌های شنی و جزایر کوچک را به وجود آورده است. | ||
سواحل و آبهای اطراف این شبهجزیره، مکان ویژهای برای زندگی پستانداران دریایی است. نهنگهای جنوبی از آبهای حفاظتشدهی این منطقه برای جفتگیری و زاد و ولد استفاده می‌کنند. حدّاکثر جمعیتی بالغ بر 1000 نهنگ از این نوع در این منطقه زندگی می‌کنند. شیرهای دریایی و پرنده‌های خاص منطقه نیز در دسته‌های بزرگ در این منطقه وجود دارند. گلّه‌های بزرگ از شترهای بیکوهان آمریکای جنوبی نیز در این منطقه زندگی می‌کنند. شبهجزیرهی والدس در سال 1999 به عنوان میراث مشترک جهانی توسّط یونسکو به ثبت رسید. | سواحل و آبهای اطراف این شبهجزیره، مکان ویژهای برای زندگی پستانداران دریایی است. نهنگهای جنوبی از آبهای حفاظتشدهی این منطقه برای جفتگیری و زاد و ولد استفاده می‌کنند. حدّاکثر جمعیتی بالغ بر 1000 نهنگ از این نوع در این منطقه زندگی می‌کنند. شیرهای دریایی و پرنده‌های خاص منطقه نیز در دسته‌های بزرگ در این منطقه وجود دارند. گلّه‌های بزرگ از شترهای بیکوهان آمریکای جنوبی نیز در این منطقه زندگی می‌کنند. شبهجزیرهی والدس در سال 1999 به عنوان میراث مشترک جهانی توسّط یونسکو به ثبت رسید. | ||
==نیز نگاه کنید به== | |||
==کتابشناسی== | |||
نسخهٔ ۲۷ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۱
این شبهجزیره که در استان چوبوت واقع شده است در واقع یک پرتگاه 4000 کیلومتری است که 100 کیلومتر از شرق اقیانوس اطلس بیرون زده است. این منطقه 400 کیلومتر خطّ ساحلی است که تعدادی خلیج، صخره‌های سنگی، دریاچه‌های کمعمق، سواحل و تپّه‌های شنی و جزایر کوچک را به وجود آورده است.
سواحل و آبهای اطراف این شبهجزیره، مکان ویژهای برای زندگی پستانداران دریایی است. نهنگهای جنوبی از آبهای حفاظتشدهی این منطقه برای جفتگیری و زاد و ولد استفاده می‌کنند. حدّاکثر جمعیتی بالغ بر 1000 نهنگ از این نوع در این منطقه زندگی می‌کنند. شیرهای دریایی و پرنده‌های خاص منطقه نیز در دسته‌های بزرگ در این منطقه وجود دارند. گلّه‌های بزرگ از شترهای بیکوهان آمریکای جنوبی نیز در این منطقه زندگی می‌کنند. شبهجزیرهی والدس در سال 1999 به عنوان میراث مشترک جهانی توسّط یونسکو به ثبت رسید.