سوشی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
«سوشی» نابغه‌ای متبحر بود ودر سرودن شعر و نثر و مقاله نویسی مهارت خاصی داشت. اشعار وی، با مضامین غنی، تنوع سبک، خارق العاده بودن تصورات و تازگی تشبیهات و زنده بودن بیان، از اشعار دیگران متمایز است. وی مکتب ادبی جدیدی ایجاد کرد و شعر خود را با مشکلات جامعه و زندگی تلفیق کرد و درنثر نویسی مهارت و درایت بی‌مانندی از خود نشان داده و به موفقیت‌های درخور توجهی دست یافت و آثارش برای همه‌ی روشنفکران هم عصرش نمونه بود. | «سوشی» نابغه‌ای متبحر بود ودر سرودن شعر و نثر و مقاله نویسی مهارت خاصی داشت. اشعار وی، با مضامین غنی، تنوع سبک، خارق العاده بودن تصورات و تازگی تشبیهات و زنده بودن بیان، از اشعار دیگران متمایز است. وی مکتب ادبی جدیدی ایجاد کرد و شعر خود را با مشکلات جامعه و زندگی تلفیق کرد و درنثر نویسی مهارت و درایت بی‌مانندی از خود نشان داده و به موفقیت‌های درخور توجهی دست یافت و آثارش برای همه‌ی روشنفکران هم عصرش نمونه بود. | ||
یکی از آثار وی نثرهایی به نام «سروده‌ی چی بی» است که به دوبخش تقسیم میشود. شاعر در بخش اول، روزهای زیبای پائیزی را توأم با باد دلپذیر و مهتاب تابناک و آسمان شفاف و روشن ترسیم کرده و در بخش دوم منظره‌ی خلوت و برفی زمستان را نشان می دهد. هردو بخش این اثر احساسات شاعر و مناظر طبیعی و درک و آگاهی شاعر از طبیعت را به بهترین وجه‌ی به‌هم پیوند داده و نمونه‌ای عالی از آثار ادبی سلسله‌ی«سونگ» به‌شمارمی رود<ref>سابقی، علی محمد. (1392). | یکی از آثار وی نثرهایی به نام «سروده‌ی چی بی» است که به دوبخش تقسیم میشود. شاعر در بخش اول، روزهای زیبای پائیزی را توأم با باد دلپذیر و مهتاب تابناک و آسمان شفاف و روشن ترسیم کرده و در بخش دوم منظره‌ی خلوت و برفی زمستان را نشان می دهد. هردو بخش این اثر احساسات شاعر و مناظر طبیعی و درک و آگاهی شاعر از طبیعت را به بهترین وجه‌ی به‌هم پیوند داده و نمونه‌ای عالی از آثار ادبی سلسله‌ی«سونگ» به‌شمارمی رود<ref>سابقی، علی محمد. (1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول.</ref>. | ||
نیز نگاه کنید به [[معرفی برخی از شخصیت های مهم ادبیات کلاسیک چین]]؛ [[ادبیات چینی]]؛ [[شاعران چینی]] | نیز نگاه کنید به [[معرفی برخی از شخصیت های مهم ادبیات کلاسیک چین]]؛ [[ادبیات چینی]]؛ [[شاعران چینی]] | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ ۱۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۲
وی اهل «میشَن» در استان «سی چوان» در جنوب غرب چین بود. پدرش خط شناس مشهور دوره‌ی باستان بود. «سوشی» از کودکی همتی بلند داشت و زمانی که در دربار به مقامی رسید، شیفته‌ی اجرای اصلاحات در زمینه‌ی رفع نواقص حکمرانی و برقراری آرامش وصلح در کشورش بود. «سو شی» مردی صادق، درستکار و رک‌گو بود و پیوسته از نواقص و عیوب دربار انتقاد می کرد و سرانجام به همین علت قربانی مبارزات وکشمکش‌های گروه‌های درباری شد.
وی از 43سالگی تا زمان مرگ در مناقشات سیاسی متعددی درگیر بود و چندین بار به همین دلیل به مناطق دوردست با شرایط سخت تبعید شد، ولی در مبارزه‌ی سخت زندگی، برفلسفه‌های کنفوسیوس، بودیسم(← آیین بودا)و تائویسم(←آیین بومی تائو) کاملا تسلط یافت. اعتقاد به بودیسم(← آیین بودا) و دائویسم(←آیین بومی تائو) ، وی را در مطالعه و بررسی درست و موشکافانه‌ی مسائل و رهائی از مشکلات زندگی باروش خوش بینانه کمک کرد و درعین حال، اراده اش را در پایبندی بر آرمان خود و تعقیب زندگی زیبا و خوبی‌ها راسخ ترکرد و در نتیجه، او به شخصیتی عالی و پاکدامن تبدیل شده و در مقابل سختی‌ها مقاومت کرد.
«سوشی» نابغه‌ای متبحر بود ودر سرودن شعر و نثر و مقاله نویسی مهارت خاصی داشت. اشعار وی، با مضامین غنی، تنوع سبک، خارق العاده بودن تصورات و تازگی تشبیهات و زنده بودن بیان، از اشعار دیگران متمایز است. وی مکتب ادبی جدیدی ایجاد کرد و شعر خود را با مشکلات جامعه و زندگی تلفیق کرد و درنثر نویسی مهارت و درایت بی‌مانندی از خود نشان داده و به موفقیت‌های درخور توجهی دست یافت و آثارش برای همه‌ی روشنفکران هم عصرش نمونه بود.
یکی از آثار وی نثرهایی به نام «سروده‌ی چی بی» است که به دوبخش تقسیم میشود. شاعر در بخش اول، روزهای زیبای پائیزی را توأم با باد دلپذیر و مهتاب تابناک و آسمان شفاف و روشن ترسیم کرده و در بخش دوم منظره‌ی خلوت و برفی زمستان را نشان می دهد. هردو بخش این اثر احساسات شاعر و مناظر طبیعی و درک و آگاهی شاعر از طبیعت را به بهترین وجه‌ی به‌هم پیوند داده و نمونه‌ای عالی از آثار ادبی سلسله‌ی«سونگ» به‌شمارمی رود[۱].
نیز نگاه کنید به معرفی برخی از شخصیت های مهم ادبیات کلاسیک چین؛ ادبیات چینی؛ شاعران چینی