بازار واقف قطر: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
خط ۲: خط ۲:
در چارچوب تلاش برای معرفی فرهنگ‌های مختلف موجود در قطر، «سوق واقف»؛ یعنی «بازار توقف کن» در مکان بازار قدیمی و سنتی دوحه و نزدیک ساحل ساخته شده که بخشی از آن در حقیقت نمایشگاهی از رستوران‌هایی با غذاهای سنتی متعلق به کشورهای مختلفی مانند ایران، مغرب، سوریه، لبنان، مصر، ترکیه و کشورهای آسیای شرقی است.
در چارچوب تلاش برای معرفی فرهنگ‌های مختلف موجود در قطر، «سوق واقف»؛ یعنی «بازار توقف کن» در مکان بازار قدیمی و سنتی دوحه و نزدیک ساحل ساخته شده که بخشی از آن در حقیقت نمایشگاهی از رستوران‌هایی با غذاهای سنتی متعلق به کشورهای مختلفی مانند ایران، مغرب، سوریه، لبنان، مصر، ترکیه و کشورهای آسیای شرقی است.


بازار اصلی و مرکزی دوحه که از دیرباز در ساحل این شهر قرار داشت و بیشتر فروشگاه‌های آن نیز متعلق به ایرانی‌ها یا قطری‌های ایرانی تبار بود، در 5 سال گذشته به کلی تخریب شد و به جای آن سوق واقف با شکل و معماری کاملاً سنتی قطری با مصالحی از سنگ و گچ و سیمان سفید و سقف چوبی و حصیر ساخته شده که بی‌شباهت به یک محله‌ی قدیمی فقیرنشین سنتی در کشورهای اسلامی نیست. نام این بازار، «سوق واقف» یعنی «بازار توقف کن» است. پیش از آن در کنار همین منطقه، جوی پهنی از فاضلاب شهر و انبوهی از نیزار قرار داشت که هر فردی برای گذر از آن، ناگزیر به «توقف» می‌شد و با احتیاط از آن عبور می‌كرد و وجه تسمیه‌ی این بازار نیز همین است. این بازار به مکان اصلی گردشگران خارجی و مردم بومی تبدیل شده و مقام‌های عالی این کشور از جمله امیر قطر نیز علاوه بر گردش هفتگی در این مکان، میهمان‌های خارجی خود را هم به رستوران‌های این بازار دعوت می‌کنند.<ref>↑ احمدی، محمد مهدی(1393). جامعه و فرهنگ قطر. تهران: [https://www.icro.ir سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](دردست انتشار).</ref>
بازار اصلی و مرکزی دوحه که از دیرباز در ساحل این شهر قرار داشت و بیشتر فروشگاه‌های آن نیز متعلق به ایرانی‌ها یا قطری‌های ایرانی تبار بود، در 5 سال گذشته به کلی تخریب شد و به جای آن سوق واقف با شکل و معماری کاملاً سنتی قطری با مصالحی از سنگ و گچ و سیمان سفید و سقف چوبی و حصیر ساخته شده که بی‌شباهت به یک محله‌ی قدیمی فقیرنشین سنتی در کشورهای اسلامی نیست. نام این بازار، «سوق واقف» یعنی «بازار توقف کن» است. پیش از آن در کنار همین منطقه، جوی پهنی از فاضلاب شهر و انبوهی از نیزار قرار داشت که هر فردی برای گذر از آن، ناگزیر به «توقف» می‌شد و با احتیاط از آن عبور می‌كرد و وجه تسمیه‌ی این بازار نیز همین است. این بازار به مکان اصلی گردشگران خارجی و مردم بومی تبدیل شده و مقام‌های عالی این کشور از جمله امیر [[قطر]] نیز علاوه بر گردش هفتگی در این مکان، میهمان‌های خارجی خود را هم به رستوران‌های این بازار دعوت می‌کنند.<ref>↑ احمدی، محمد مهدی(1393). جامعه و فرهنگ قطر. تهران: [https://www.icro.ir سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](دردست انتشار).</ref>


== پاورقی ==
== پاورقی ==

نسخهٔ ‏۳۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۲

بازار سوق واقف قطر

در چارچوب تلاش برای معرفی فرهنگ‌های مختلف موجود در قطر، «سوق واقف»؛ یعنی «بازار توقف کن» در مکان بازار قدیمی و سنتی دوحه و نزدیک ساحل ساخته شده که بخشی از آن در حقیقت نمایشگاهی از رستوران‌هایی با غذاهای سنتی متعلق به کشورهای مختلفی مانند ایران، مغرب، سوریه، لبنان، مصر، ترکیه و کشورهای آسیای شرقی است.

بازار اصلی و مرکزی دوحه که از دیرباز در ساحل این شهر قرار داشت و بیشتر فروشگاه‌های آن نیز متعلق به ایرانی‌ها یا قطری‌های ایرانی تبار بود، در 5 سال گذشته به کلی تخریب شد و به جای آن سوق واقف با شکل و معماری کاملاً سنتی قطری با مصالحی از سنگ و گچ و سیمان سفید و سقف چوبی و حصیر ساخته شده که بی‌شباهت به یک محله‌ی قدیمی فقیرنشین سنتی در کشورهای اسلامی نیست. نام این بازار، «سوق واقف» یعنی «بازار توقف کن» است. پیش از آن در کنار همین منطقه، جوی پهنی از فاضلاب شهر و انبوهی از نیزار قرار داشت که هر فردی برای گذر از آن، ناگزیر به «توقف» می‌شد و با احتیاط از آن عبور می‌كرد و وجه تسمیه‌ی این بازار نیز همین است. این بازار به مکان اصلی گردشگران خارجی و مردم بومی تبدیل شده و مقام‌های عالی این کشور از جمله امیر قطر نیز علاوه بر گردش هفتگی در این مکان، میهمان‌های خارجی خود را هم به رستوران‌های این بازار دعوت می‌کنند.[۱]

پاورقی

[i] مذاکره وگفتگوی نگارنده که از سال 1385 تا 1389 رایزن فرهنگی ایران در قطر بود

[ii] http://www.gcc-sg.org/eng

[iii] با توجه به مذاکرات وارتباطات نگارنده با این روحانی در خلال اقامت در قطر

کتابشناسی

  1. ↑ احمدی، محمد مهدی(1393). جامعه و فرهنگ قطر. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(دردست انتشار).