کلیسای ارتدوکس اتوسفالوس اوکراین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''کلیسای ارتدوکس اتوسفالوس [[اوکراین]][4]'''
کلیسای ارتدوکس اتوسفالوس اوکراین در سال 1919 در کی یف پایه گذاری شد. در طول حیات اتحاد جماهیر شوروی فعالیت این کلیسا ممنوع شد و در سال 1989 دوباره جنبه قانونی پیدا کرد. این کلیسا در 12 استان و شهرستان 1166 جماعت مذهبی دارد که تقریبا 70 درصد آن‌ها در بخش غربی کشور واقع شده اند. این کلیسا 686 روحانی دارد. به دلیل اتحاد احتمالی کلیساهای کشور اوکراین در آینده، این کلیسا عنوان اسقف اعظمی را بعد از مرگ اسقف اعظم دمیتیری به ارث نبرد. این کلیسا به طور رسمی در این کشور توسط رهبران پادیل و ترنوپیل رهبری می شود. به هر حال استانهای بزرگ خارکف – پولتاوا،لووف، ریونی – ولین و تاوریا بطور رسمی روابطشان را با این کلسیا شکسته اند و از آن خواسته اند تا تحت رهبری مستقیم اسقف اعظم باروسومیو قرار گیرند . این کلیسا برای انجام اعمال عبادی خود از زبان اوکراینی استفاده می کند.<ref>موسسه ایراس(1392). جامعه و فرهنگ اکراین. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).</ref>


کلیسای ارتدوکس اتوسفالوس اوکراین در سال 1919 در کی یف پایه گذاری شد. در طول حیات اتحاد جماهیر شوروی فعالیت این کلیسا ممنوع شد و در سال 1989 دوباره جنبه قانونی پیدا کرد. این کلیسا در 12 استان و شهرستان 1166 جماعت مذهبی دارد که تقریبا 70 درصد آنها در بخش غربی کشور واقع شده اند. این کلیسا 686 روحانی دارد. به دلیل اتحاد احتمالی کلیساهای کشور اوکراین در آینده ، این کلیسا عنوان اسقف اعظمی را بعد از مرگ اسقف اعظم دمیتیری به ارث نبرد. این کلیسا به طور رسمی در این کشور توسط رهبران پادیل و ترنوپیل رهبری می شود. به هر حال استانهای بزرگ خارکف – پولتاوا،لووف، ریونی – ولین و تاوریا بطور رسمی روابطشان را با این کلسیا شکسته اند و از آن خواسته اند تا تحت رهبری مستقیم اسقف اعظم باروسومیو قرار گیرند . این کلیسا برای انجام اعمال عبادی خود از زبان اوکراینی استفاده می کند.
== کتابشناسی ==

نسخهٔ ‏۴ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۶

کلیسای ارتدوکس اتوسفالوس اوکراین در سال 1919 در کی یف پایه گذاری شد. در طول حیات اتحاد جماهیر شوروی فعالیت این کلیسا ممنوع شد و در سال 1989 دوباره جنبه قانونی پیدا کرد. این کلیسا در 12 استان و شهرستان 1166 جماعت مذهبی دارد که تقریبا 70 درصد آن‌ها در بخش غربی کشور واقع شده اند. این کلیسا 686 روحانی دارد. به دلیل اتحاد احتمالی کلیساهای کشور اوکراین در آینده، این کلیسا عنوان اسقف اعظمی را بعد از مرگ اسقف اعظم دمیتیری به ارث نبرد. این کلیسا به طور رسمی در این کشور توسط رهبران پادیل و ترنوپیل رهبری می شود. به هر حال استانهای بزرگ خارکف – پولتاوا،لووف، ریونی – ولین و تاوریا بطور رسمی روابطشان را با این کلسیا شکسته اند و از آن خواسته اند تا تحت رهبری مستقیم اسقف اعظم باروسومیو قرار گیرند . این کلیسا برای انجام اعمال عبادی خود از زبان اوکراینی استفاده می کند.[۱]

کتابشناسی

  1. موسسه ایراس(1392). جامعه و فرهنگ اکراین. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).