حوزه های علمیه ی غیر دولتی در چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
افزون بر مدارس مسجدی که به آموزش قرآن و احکام اعتقادات اسلامی برای عموم مردم به ویژه کودکان و نوجوانان مسلمان می پردازد، از اواخر دهه1980و به ویژه در اوایل دههی1990میلادی، تعداد زیادی مدارس دینی و یا حوزهی علمیه غیر دولتی در سرتاسر مناطق مسلمان نشین [[چین]] یکی پس از دیگری با حمایت مالی مردم راه اندازی و به پذیرش طلاب از سراسر [[چین]] پرداختند. هزاران طلبه در این مدارس به تحصیل علوم دینی پرداخته و پس از فارغ التحصیل شدن به مناطق و روستاهای دور و نزدیک برای تعلیم علوم قرآنی و دینی اعزام میشوند. | افزون بر مدارس مسجدی که به آموزش قرآن و احکام اعتقادات اسلامی برای عموم مردم به ویژه کودکان و نوجوانان مسلمان می پردازد، از اواخر دهه1980و به ویژه در اوایل دههی1990میلادی، تعداد زیادی مدارس دینی و یا حوزهی علمیه غیر دولتی در سرتاسر مناطق مسلمان نشین [[چین]] یکی پس از دیگری با حمایت مالی مردم راه اندازی و به پذیرش طلاب از سراسر [[چین]] پرداختند. هزاران طلبه در این مدارس به تحصیل علوم دینی پرداخته و پس از فارغ التحصیل شدن به مناطق و روستاهای دور و نزدیک برای تعلیم علوم قرآنی و دینی اعزام میشوند. | ||
امروزه، آموزش های اسلامی در [[چین]]، در حال احیا و بازسازی هویت جامعهی مسلمانان این کشور و گستردهتر ساختن شبکه ارتباطات داخلی و بین المللی آنان است. در حال افزایش طلاب و دانشجویان داوطلب تحصیل در مدارس دینی داخلی و خارج از کشور و باز گشت فارغ التحصیلان علوم اسلامی از دانشگاههای بین المللی کشورهایی مانند مصر، سوریه، ایران، عربستان، پاکستان، ترکیه و مالزی که تعدادشان بیش از 2000نفر برآورد میشود[i]، به این روند سرعت بخشیده است<ref>''armijo@post.harvard.edu.'' Jackie Armijo. Islamic Education In China.</ref>. | امروزه، آموزش های اسلامی در [[چین]]، در حال احیا و بازسازی هویت جامعهی مسلمانان این کشور و گستردهتر ساختن شبکه ارتباطات داخلی و بین المللی آنان است. در حال افزایش طلاب و دانشجویان داوطلب تحصیل در مدارس دینی داخلی و خارج از کشور و باز گشت فارغ التحصیلان علوم اسلامی از دانشگاههای بین المللی کشورهایی مانند مصر، سوریه، ایران، عربستان، پاکستان، ترکیه و مالزی که تعدادشان بیش از 2000نفر برآورد میشود[i]، به این روند سرعت بخشیده است<ref>''armijo@post.harvard.edu.'' Jackie Armijo. Islamic Education In China.</ref><ref>سابقی، علی(1392)،جامعه و فرهنگ چین،تهران:موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی</ref>. | ||
نیز نگاه کنید به [[حوزه های علمیه ی دولتی در چین]] | نیز نگاه کنید به [[حوزه های علمیه ی دولتی در چین]] | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
== پاورقی == | == پاورقی == | ||
[i] - برآورد شده که تنها در دانشگاه الازهر مصر بیش از 300 دانشجوی مسلمان چینی به تحصیل علوم دینی اشتغال دارند. | <small>[i] - برآورد شده که تنها در دانشگاه الازهر مصر بیش از 300 دانشجوی مسلمان چینی به تحصیل علوم دینی اشتغال دارند.</small> | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ ۱۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۰۴
افزون بر مدارس مسجدی که به آموزش قرآن و احکام اعتقادات اسلامی برای عموم مردم به ویژه کودکان و نوجوانان مسلمان می پردازد، از اواخر دهه1980و به ویژه در اوایل دههی1990میلادی، تعداد زیادی مدارس دینی و یا حوزهی علمیه غیر دولتی در سرتاسر مناطق مسلمان نشین چین یکی پس از دیگری با حمایت مالی مردم راه اندازی و به پذیرش طلاب از سراسر چین پرداختند. هزاران طلبه در این مدارس به تحصیل علوم دینی پرداخته و پس از فارغ التحصیل شدن به مناطق و روستاهای دور و نزدیک برای تعلیم علوم قرآنی و دینی اعزام میشوند.
امروزه، آموزش های اسلامی در چین، در حال احیا و بازسازی هویت جامعهی مسلمانان این کشور و گستردهتر ساختن شبکه ارتباطات داخلی و بین المللی آنان است. در حال افزایش طلاب و دانشجویان داوطلب تحصیل در مدارس دینی داخلی و خارج از کشور و باز گشت فارغ التحصیلان علوم اسلامی از دانشگاههای بین المللی کشورهایی مانند مصر، سوریه، ایران، عربستان، پاکستان، ترکیه و مالزی که تعدادشان بیش از 2000نفر برآورد میشود[i]، به این روند سرعت بخشیده است[۱][۲].
نیز نگاه کنید به حوزه های علمیه ی دولتی در چین
پاورقی
[i] - برآورد شده که تنها در دانشگاه الازهر مصر بیش از 300 دانشجوی مسلمان چینی به تحصیل علوم دینی اشتغال دارند.