رسمیت یافتن شهروندی مسلمانان در چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
جامعه اقلیت مسلمانان، با اتخاذ سیاست همزیستی با جامعه اکثریت و کنار آمدن با فرهنگ سنتی چینی، به عنوان عضوی از جامعه متنوع قومی و مذهبی این کشور، از سوی حاکمان [[سلسله مینگ|سلسله مینگ]] و چینی ها به رسمیت شناخته شد. توسعه ی اسلام و افزایش جمعیت مسلمانان در عصر مغولها و رسمیت یافتن آن در اوایل دوران مینگ(←[[سلسله مینگ]])، فضای لازم برای را تثبیت جایگاه پیشین مسلمانان و آغاز زندگی و همزیستی مسالمت آمیز به وجود آورد. حاکمان مینگ(←[[سلسله مینگ]])، دیگر برای مسلمانان تبعیضی روانداشته و محدودیتی اعمال نمی کردند. با قطع روابط تجاری میان [[چین]] و جهان خارج، به ویژه جهان اسلام و کاهش رفت و آمد تجار ایرانی و عرب به سرزمین چین، مسلمانان با اتکا به جامعه خود، باب مراوده را با جامعه چینی باز کردند<ref>سابقی، علی محمد(1392).جامعه و فرهنگ چین.تهران:موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی</ref>. | |||
جامعه اقلیت مسلمانان، با اتخاذ سیاست همزیستی با جامعه اکثریت و کنار آمدن با فرهنگ سنتی چینی، به عنوان عضوی از جامعه متنوع قومی و مذهبی این کشور، از سوی حاکمان | |||
نیز نگاه کنید به [[بروز چالش میان هویت دینی و شهروندی چینی]] | نیز نگاه کنید به [[بروز چالش میان هویت دینی و شهروندی چینی]] | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ ۱۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۱۹
جامعه اقلیت مسلمانان، با اتخاذ سیاست همزیستی با جامعه اکثریت و کنار آمدن با فرهنگ سنتی چینی، به عنوان عضوی از جامعه متنوع قومی و مذهبی این کشور، از سوی حاکمان سلسله مینگ و چینی ها به رسمیت شناخته شد. توسعه ی اسلام و افزایش جمعیت مسلمانان در عصر مغولها و رسمیت یافتن آن در اوایل دوران مینگ(←سلسله مینگ)، فضای لازم برای را تثبیت جایگاه پیشین مسلمانان و آغاز زندگی و همزیستی مسالمت آمیز به وجود آورد. حاکمان مینگ(←سلسله مینگ)، دیگر برای مسلمانان تبعیضی روانداشته و محدودیتی اعمال نمی کردند. با قطع روابط تجاری میان چین و جهان خارج، به ویژه جهان اسلام و کاهش رفت و آمد تجار ایرانی و عرب به سرزمین چین، مسلمانان با اتکا به جامعه خود، باب مراوده را با جامعه چینی باز کردند[۱].
نیز نگاه کنید به بروز چالش میان هویت دینی و شهروندی چینی
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392).جامعه و فرهنگ چین.تهران:موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی