رقابت بین روزنامه‌ها در قطر

رقابت سالم

این نوع از رقابت وقتی آغاز شد که ناصر محمد عثمان سمت ریاست هیئت تحریریه‌ی روزنامه‌ی الشرق را عهده‌دار گردید (سال 1989). تا قبل از آن طبق نظر سنجی صورت گرفته در سطح جامعه‌ی الرایه در رتبه‌ی نخست و العرب رتبه‌ی دوم و الشرق در رتبه‌ی سوم قرار داشت. البته در این نظر سنجی‌ها، سؤالاتی مطرح شده بود که هریک از این روزنامه‌ها به خاطر جلوه‌ای که داشتند حائز این رتبه‌ها شده بودند؛ مثلاً العرب به عنوان این‌که اولین روزنامه‌ی قطر بود صاحب این جایگاه شده بود و الرایه به خاطر این‌که خوانندگان بیشتری داشت و الشرق نیز که در میان این‌ها در رتبه‌ی سوم قرار گرفته بود به این خاطر بود که در بین این سه روزنامه از همه جوان‌تر و کم سابقه‌تر بود.

موضوع رقابت سالم در بافت و چینش خبری و صفحه‌ آرایی این سه روزنامه نیز به عینه ملموس بوده و هست؛ به این تعبیر که صفحه‌ی نخست تمام این روزنامه‌ها، به مهم‌ترین اخبار کشور و جهان عرب اختصاص دارد و در ادامه‌ی آن به موضوعات و اخبار داخلی توجه می‌شود. صفحه‌ی دوم الی چهارم نیز در این سه روزنامه به اخبار داخلی با تفاصیل بیشتر اختصاص دارد و صفحات پنج و شش متعلق به اخبار جهان عرب است؛ ولی صفحات بعدی دارای موضوعات یکسان و همانند نیست، درست بر خلاف صفحات پیش که تقریباً هر سه روزنامه با یکدیگر هم‌خوانی دارند؛ حتی در مواردی با یکدیگر کاملاً منطبق و یکسان هستند و در متن خبر نیز از یک انشا و سبک نگارش استفاده می‌کنند که این نشان می‌دهد که خبرنگاران با یکدیگر در تماس و تبادل اخبار می‌باشند.

رقابت ناسالم

هرچند که این سه روزنامه‌ از یک بعد با یکدیگر رقابتی سالم و دوستانه داشته و دارند و در مواردی این روابط دوستانه کار را از جرگه‌ی رقابت خارج و به حیطه‌ی همکاری و همیاری سوق داده است؛ ولی در موارد زیادی می‌توان از لابه‌لای صفحات و مقالات و در نامه‌هایی که یکدیگر را مورد خطاب قرار می‌دهند نوعی رقابت نا‌سالم را جستار نمود.

شاید یکی از بارزترین مظاهر این رقابت نا‌سالم، در آگهی‌هایی بود که در دو روزنامه‌ی الشرق و الرایه چاپ شده بود که هریک از دو روزنامه موضوعات این آگهی را به نحوی تلنگر به خود تعبیرکرد که این آگهی‌ها معمولاً در صفحه‌ی نخست روزنامه به چاپ می‌رسید و دیگر مقاله‌هایی بود که توسط رئیس هیئت تحریریه در دو روزنامه نگاشته می‌شد. یکی از این مقاله‌ها را ناصر محمد عثمان، در روزنامه‌ی الشرق چاپ نمود که عنوان این مقاله «خطوه علی طریق الریاده» نام داشت که اصحاب روزنامه‌ی الرایه، به نحوی از این مقاله به عنوان تلنگر بر روزنامه خود تعبیر نمودند و در پاسخ به این مقاله در صفحه‌ی نخست روزنامه‌ی خود در اطلاعیه‌‌ای تبلیغی عبارت الرایه همواره سرآمد است را چاپ نمودند.

در سال 1990 وقتی احمد علی به عنوان رئیس تحریریه الرایه از امیر وقت تقاضای یک مصاحبه‌ی مطبوعاتی را درخصوص اجلاس سران شورای همکاری خلیج فارس نمود، وی به شرطی با این تقاضا موافقت نمود که دیگر اصحاب مطبوعات؛ یعنی روزنامه الشرق و العرب هم حضور داشته باشند و لذا دو روزنامه بی آن‌که زحمت گرفتن وقت را به خود بدهند، در آن جلسه حاضر شدند و رئیس هیئت تحریریه‌ی الرایه نیز فردای آن روز در مقاله‌ای شرح ماوقع را بیان داشت و روزنامه‌ی العرب در پاسخ در مقاله‌ای با عنوان «از کوزه همان برون طراود که در اوست»، جواب وی را داد  و روزنامه الشرق نیز در مقاله‌ای دیگر با عنوان «میخ»، ضمن استناد به آیه‌ی «اذا خاطبهم الجاهلون قالوا سلاما»، وی را مورد هجو و نکوهش قرار داد و بدین ترتیب این سه روزنامه وارد یک رقابت ناسالم و ناهمگن شدند.

این رقابت ناسالم وقتی به اوج خود رسید که در سال 1991 روزنامه‌ی الشرق به تنهایی خبر اکتشاف پاره‌ای از آثار تاریخی را در منطقه‌ی «ام الماء»، واقع در شمال غرب ساحل خلیج فارس، در روزنامه‌ی خود نگاشت و به هیچ‌کدام از روزنامه‌های دیگر این خبر را منتقل ننمود و همین امر باعث شد که مدیر مسئول الرایه شکایتی را علیه این روزنامه به رئیس هیئت مدیره‌ی موزه‌های قطر تسلیم نماید و از این کار الشرق انتقاد شدید نمود و در مقاله‌ای با عنوان جنگ سرد، روزنامه‌ی الشرق را مورد حملات انتقاد آمیز خود قرار دهد.^[i]

پاورقی

[i] این مقاله در ستون خاصی با عنوان کلمه صدق که از ستون‌های ثابت روزنامه بود و هر شماره اختصاص به موضوعی خاص داشت مندرج گردیده بود.

کتابشناسی

• الصحافه الیومیه العربیه فی قطر، ص 70-.71
• ↑ متن مصاحبه‌ی حمدبن خلیفه در مجله‌ی العروبه شماره‌ی 1 آرشیو دارالکتب القطریه
• ↑ العروبه شماره 2 ارشیو دارالکتب القطریه و نیز به روزنامه العرب، ویژه نامه روز ملی سال 2009
• ↑ العروبه، شماره 1 مرکز ارشیو دارالکتب القطریه
• ↑ العروبه شماره 17، آرشیو دارالکتب القطریه
• ↑ هفته نامه الرایه، شماره1 ، ارشیو دارالکتب القطریه
• ↑ روزنامه الشرق، 13/فوریه/1990
• ↑ الرایه، دسامبر19/12/1990، مرکز ارشیو دار الکتب القطریه.
• ↑ العرب، دسامبر،19/12/1990 مرکز ارشیو دار الکتب القطریه.
• ↑ دسامبر، 19/12/1990، مرکز ارشیو دار الکتب القطریه.
• ↑ احمدی، محمد مهدی (1393). جامعه و فرهنگ قطر. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (دردست انتشار).
• ↑ روزنامه الشرق 15/ژانویه دارالکتب القطریه.