جنگ تریاک در چین: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « == ''شورش بوکسورها علیه متجاوزان و میسیونرهای خارجی'' == نخستین جنگ تریاک(1842-1840)، نقطهی عطفی در تاریخ چین به شمار میآید. با شکست چین در این جنگ و تحمیل قراردادهای ننگین به دربار، از سویی سیل کالاهای خارجی و بریتانیایی از طریق بنادر آزاد تجاری در...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== | ===شورش بوکسورها علیه متجاوزان و میسیونرهای خارجی=== | ||
نخستین جنگ تریاک(1842-1840)، | نخستین جنگ تریاک(1842-1840)، نقطهی عطفی در تاریخ [[چین]] به شمار میآید. با شکست [[چین]] در این جنگ و تحمیل قراردادهای ننگین به دربار، از سویی سیل کالاهای خارجی و بریتانیایی از طریق بنادر آزاد تجاری در اختیار آنها، وارد [[چین]] شده و به بخش کشاورزی و تولیدی این کشور لطمات جبران ناپذیری وارد کرد. از سوی دیگر، با باز شدن دست مسیونرهای مسیحی که همدست نیروهای اشغالگر و دست نشانده و جاسوس آنها به شمار میآمدند، افزون بر تبلیغ مسیحیت، و تحقیر آیینها و فرهنگ سنتی [[چین]]، علاوه بر دلالی برای تجار و بازرگانان خارجی، خود نیز به کارهای تجاری پرداخته و عرصه را برای بازرگانان چینی تنگ کرده و موجب خشم و نفرت مردم از نیروهای خارجی، تجار و بازرگانان غربی و میسیونرهای مسیحی گردید. فشار روزافزون روحی و روانی زندگی تحت اشغال خارجی، مالیات سنگین وضع شده از سوی دربار، ظلم و بیرحمی ملاکان و زمینداران، در کنار قحطی و گرسنگی توانفرسا، طی ده سال پس از جنگ تریاک، زمینه را برای بیش از 100 مورد قیام و شورش در سرتاسر [[چین]] فراهم ساخت که قیام بوکسورها در ادامهی همین شورشها و در واقع، واکنشی به فعالیت نامحدود مسیحیان در [[چین]] به شمار میآید. | ||
گفتهی مشهوری از یکی از درباریان امپراتوری در خصوص مسیونرهای مسیحی نقل شده که بیانگر عمق و میزان تنفر مردم [[چین]] از فعالیت این گروه است. وی خطاب به غربیها گفته:<blockquote>«شما اگر تریاک و میسیونرهای غربی را از این کشور بیرون ببرید، در آنصورت به شما در [[چین]] خوشامد گفته خواهد شد.»</blockquote><ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی</ref>. | |||
==کتابشناسی== | |||
<references /> | |||
نسخهٔ ۱۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۲۶
شورش بوکسورها علیه متجاوزان و میسیونرهای خارجی
نخستین جنگ تریاک(1842-1840)، نقطهی عطفی در تاریخ چین به شمار میآید. با شکست چین در این جنگ و تحمیل قراردادهای ننگین به دربار، از سویی سیل کالاهای خارجی و بریتانیایی از طریق بنادر آزاد تجاری در اختیار آنها، وارد چین شده و به بخش کشاورزی و تولیدی این کشور لطمات جبران ناپذیری وارد کرد. از سوی دیگر، با باز شدن دست مسیونرهای مسیحی که همدست نیروهای اشغالگر و دست نشانده و جاسوس آنها به شمار میآمدند، افزون بر تبلیغ مسیحیت، و تحقیر آیینها و فرهنگ سنتی چین، علاوه بر دلالی برای تجار و بازرگانان خارجی، خود نیز به کارهای تجاری پرداخته و عرصه را برای بازرگانان چینی تنگ کرده و موجب خشم و نفرت مردم از نیروهای خارجی، تجار و بازرگانان غربی و میسیونرهای مسیحی گردید. فشار روزافزون روحی و روانی زندگی تحت اشغال خارجی، مالیات سنگین وضع شده از سوی دربار، ظلم و بیرحمی ملاکان و زمینداران، در کنار قحطی و گرسنگی توانفرسا، طی ده سال پس از جنگ تریاک، زمینه را برای بیش از 100 مورد قیام و شورش در سرتاسر چین فراهم ساخت که قیام بوکسورها در ادامهی همین شورشها و در واقع، واکنشی به فعالیت نامحدود مسیحیان در چین به شمار میآید.
گفتهی مشهوری از یکی از درباریان امپراتوری در خصوص مسیونرهای مسیحی نقل شده که بیانگر عمق و میزان تنفر مردم چین از فعالیت این گروه است. وی خطاب به غربیها گفته:
«شما اگر تریاک و میسیونرهای غربی را از این کشور بیرون ببرید، در آنصورت به شما در چین خوشامد گفته خواهد شد.»
[۱].