اقامتگاه و معابد کوهستانی چنگ دو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
این اقامتگاه تابستان در سال1994میلادی، در فهرست میراث فرهنگی جهان به ثبت رسید.<ref>سابقی، علی محمد. (1392). "جامعه و فرهنگ چین". تهران : موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول.</ref> | این اقامتگاه تابستان در سال1994میلادی، در فهرست میراث فرهنگی جهان به ثبت رسید.<ref>سابقی، علی محمد. (1392). "جامعه و فرهنگ چین". تهران : موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول.</ref> | ||
نیز نگاه کنید به [http://wiki.icro.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین]،[http://wiki.icro.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86%20%D8%AF%D8%B1%20%DB%8C%DA%A9%20%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87 چین در یک نگاه]،[http://wiki.icro.ir/%D9%BE%DA%A9%D9%86 پکن] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ ۱۷ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۴
وسیعترین پارک کلاسیک حفاظت شده‌ی امپراتوری در چین، اقامتگاه و معابد کوهستانی چِنگدو(Mountain Resort and its Outlying Temples in Chengdo. Hebei Province) است که توسط امپراتوران سلسله‌ی چینگ(1644 تا1911میلادی) در زمینی به مساحت64/5میلیون متر مربع با عنوان اقامتگاه تابستانی، با هدف توسعه‌ی حاکمیت کشور به مناطق مرزی و متحد ساختن اقوام مختلف و تحکیم مواضع دفاعی در مرز‌های شمالی، ساخته شد. این اقامتگاه کوهستانی نه تنها به خاطر مناظر زیبای طبیعی و معماری باشکوهش، بلکه به خاطر جایگاه آن در تاریخ سیاسی چین از شهرت به سزایی برخوردار است. احداث این مجموعه بیش از 89 سال طول کشید که از سال1703آغاز و در سال1792میلادی به پایان رسید.
بخش شمال غربی این کوهستان با درختان سرسبز و شمال غربی آن با مراتع و درختان انبوه پوشش داده شده است. در این مجموعه، نمونه هایی از اغلب معماری‌های آثار تاریخی و جغرافیای طبیعی سراسر کشور ساخته شده است. در این اقامتگاه 129مجموعه‌ی ساختمانی، 29پل، حدود60ارتفاع صخرهای، چمنزارها و جنگل‌های احاطه شده با دریاچه‌ها و 12معبد به صورت هلالی که اسامی72 مورد از این مجموعه‌ها به دست دو امپراتور معروف این سلسله به نام‌های کانگشی(Kangxi)و چیانلونگ(Qianlong) خوشنویسی شده است.
در معبد«صلح جهانی» این مجموعه، مجسمه‌ی خدای رحمت با هزار دست و هزار چشم، با 28/22متر ارتفاع و 110تن وزن، بزرگترین مجسمه در نوع خود در جهان به شمار میرود.
این اقامتگاه تابستان در سال1994میلادی، در فهرست میراث فرهنگی جهان به ثبت رسید.[۱]
نیز نگاه کنید به چین،چین در یک نگاه،پکن
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد. (1392). "جامعه و فرهنگ چین". تهران : موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول.