باغ های کلاسیک سوجو: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
این مجموعه باغها در سال1997میلادی، در فهرست میراث فرهنگی جهان به ثبت رسید.<ref>سابقی، علی محمد. (1392). "جامعه و فرهنگ چین". تهران : موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول.</ref> | این مجموعه باغها در سال1997میلادی، در فهرست میراث فرهنگی جهان به ثبت رسید.<ref>سابقی، علی محمد. (1392). "جامعه و فرهنگ چین". تهران : موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول.</ref> | ||
نیز نگاه کنید به [http://wiki.icro.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین]،[http://wiki.icro.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86%20%D8%AF%D8%B1%20%DB%8C%DA%A9%20%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87 چین در یک نگاه]،[http://wiki.icro.ir/%D9%BE%DA%A9%D9%86 پکن] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == |
نسخهٔ ۱۷ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۴
باغهای کلاسیک سوجو(Classical Gardens of Suzhu. Jiangsu Province) که در داخل مناطق مسکونی شهر سوجو ساخته شده، نه تنها زیباترین مناظر در جنوب رودخانهی یانگتِسِه در چین است، بلکه در سرتاسر جهان به عنوان شاهکار فرهنگ سنتی چین شناخته شده است. این شهر در سال514پیش از میلاد، به عنوان پایتخت سلسلهی«جو» و در کنار دریاچهی تَیخو(Taihu) احداث و در طول تاریخ همیشه شهری پر رونق که برخی از شاهکارهای معماری چین در آن خلق شده است، شناخته میشود.
از قرن شانزدهم تا هجدهم میلادی که شهر سوجو در اوج رونق خود به سر میبرد، بیش از 200باغ خصوصی در این شهر به وجود آمد که بیشتر آنها همچنان سالم و دست نخورده باقی مانده اند. باغهای کلاسیک چین در واقع نمادی از اندیشههای فلسفی طبیعت گرایانهی فیلسوفانی همچون لائوزی(Lao Zi)و جوانگزی(Zhuang Zi)است. این باغها تلفیقی از کنتراس، تقسیم بندی زمین، صخرههای ردیف شده، تپههای بزرگ و کوچک مصنوعی، برکهها، گل ها، درختان، و سازههای معماری چوبی ویژهی بخش جنوبی کشور است که در هماهنگی و مرتبط با مناظر و محیط پیرامونی ساخته شده است. مجموعه ساختمانهای این باغ شامل سالنها، کوشکها، برجها، بالکنیها، و راهروهای سرپوشیده و روباز است که برای اقامت، مطالعه، شطرنج بازی، نواختن موسیقی، نوشیدن چای، و برگزاری میهمانیها و تفریح و استراحت در نظر گرفته شدهاند. تزیینات داخلی آنها هم با مبلمان سنتی کنده کاری شده، دربهای ورودی در اشکال گوناگون، پنجرههای زیبا، ترکیبی از سازه، کاربری و هنرمعماری چین را به وجود میآورند.
این مجموعه باغها در سال1997میلادی، در فهرست میراث فرهنگی جهان به ثبت رسید.[۱]
نیز نگاه کنید به چین،چین در یک نگاه،پکن
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد. (1392). "جامعه و فرهنگ چین". تهران : موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول.