رادیوهای خصوصی فرانسه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
1- رادیوهای گروه یک. این رادیوها برای انجمنها و گروههای اجتماعی و فرهنگی روزانه 4 ساعت برنامه پخش میکنند. | 1- رادیوهای گروه یک. این رادیوها برای انجمنها و گروههای اجتماعی و فرهنگی روزانه 4 ساعت برنامه پخش میکنند. | ||
2- رادیوهای گروه دو . این رادیوها مستقل هستند و بیشتر برنامههای محلی و منطقهای پخش میکنند. صدای این برنامهها در همه جای کشور شنیده نمیشوند. | 2- رادیوهای گروه دو. این رادیوها مستقل هستند و بیشتر برنامههای محلی و منطقهای پخش میکنند. صدای این برنامهها در همه جای کشور شنیده نمیشوند. | ||
3- رادیوهای گروه سه . این رادیوها نیز منطقهای و محلی هستند ولی برنامههای آنها موضوعی است. | 3- رادیوهای گروه سه. این رادیوها نیز منطقهای و محلی هستند ولی برنامههای آنها موضوعی است. | ||
4- رادیوهای گروه چهار .این رادیوها تجاری هستند و برنامههایشان موضوعی و قابل شنیدن در سراسر کشور است. | 4- رادیوهای گروه چهار.این رادیوها تجاری هستند و برنامههایشان موضوعی و قابل شنیدن در سراسر کشور است. | ||
5- رادیوهای گروه پنج . این رادیوها علاوه بر خبر به مطالب گوناگون نیز میپردازند و صدای آنها در سراسر کشور شنیده میشوند.[[پرونده:Haute Autorité de la communication audiovisuelle (France).jpg|بندانگشتی|Haute Autorité de la communication audiovisuelle (France). برگرفته از سایت | 5- رادیوهای گروه پنج. این رادیوها علاوه بر خبر به مطالب گوناگون نیز میپردازند و صدای آنها در سراسر کشور شنیده میشوند.[[پرونده:Haute Autorité de la communication audiovisuelle (France).jpg|بندانگشتی|Haute Autorité de la communication audiovisuelle (France). برگرفته از سایت HACA، قابل بازیابی از [https://haca.ci/ https://haca.ci]]]برای راهاندازی رادیوهای خصوصی باید از " شورای عالی رادیو و تلویزیون"(La Haute Autorité de la communication audiovisuelle) مجوز دریافت کرد. رادیوهای خصوصی محلی، به دو نوع تجاری و غیرتجاری تقسیم میشوند. تأمین مالیرادیوهای تجاری از طریق منابع تبلیغاتی صورت میگیرد. این رادیوها اگر عضو یک شبکه ملی باشند،80% برنامه را شبکه ملی و 20% مابقی را اینها اجرا میکنند و اگرمستقل باشند، بخش اعظم برنامهها راخود تولید میکنند. اما رادیوهای غیرتجاری، شراکتی هستند و غالباً توسط اعضاء تأمین مالی میشوند. رادیوهای غیرتجاری میتوانند از محل نیز کمکهای مالی دریافت نمایند و 20% منابعشان از تبلیغات تأمین گردد. بیشتر رادیوی جمعیتها و یا مذهبها بدین طریق اداره میشوند. | ||
بهطور کلی، شنوندگان رادیوهای خصوصی محلی، جوانان 25ـ15 ساله شهری هستند. شنوندگان رادیوهای پیرامونی سنین بالاتراز 25 سال هستند و در شهرهایی با جمعیت بیش از000/100 زندگی میکنند. شنوندگان رادیوهای دولتی افراد مسن و ساکن در شهرهای بزرگ هستند. | بهطور کلی، شنوندگان رادیوهای خصوصی محلی، جوانان 25ـ15 ساله شهری هستند. شنوندگان رادیوهای پیرامونی سنین بالاتراز 25 سال هستند و در شهرهایی با جمعیت بیش از000/100 زندگی میکنند. شنوندگان رادیوهای دولتی افراد مسن و ساکن در شهرهای بزرگ هستند. | ||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
2-رادیو اروپای یک Europe1 ( تحت نظارت گروه هاشت ) | 2-رادیو اروپای یک Europe1 ( تحت نظارت گروه هاشت ) | ||
3-رادیو مونت کارلو که علاوه بر | 3-رادیو مونت کارلو که علاوه بر پاریس، بخش جنوبی فرانسه و حوزه مدیترانه و شمال آفریقا را تحت پوشش قرار میدهد.این رادیو یکی از رسانههای قدیمی و با تجربه به ویژه در مسائل خاورمیانه به شمار میرود. دفتر مرکزی آن در شاهزاده نشین موناکو در جنوب شرقی فرانسه و دفتر کار آن در پاریس در کنار رادیو فرانس است. رادیو مونت کارلو در سرتاسر فرانسه پخش میشود و مردم جنوب شرقی بهویژه به آن گوش میدهند. | ||
4-رادیوهای تفریحی و موزیکال اروپای 2،اسکای راک،رادیو اف ام،رادیو نوستالژی.<ref>نعیمی | 4-رادیوهای تفریحی و موزیکال اروپای 2،اسکای راک،رادیو اف ام،رادیو نوستالژی.<ref>نعیمی گورابی، محمدحسین(1392). جامعه و فرهنگ [[فرانسه]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] ( در دست انتشار )،</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۰
رادیوهای خصوصی فرانسه در پنج رده به شرح زیر دستهبندی میشوند:
1- رادیوهای گروه یک. این رادیوها برای انجمنها و گروههای اجتماعی و فرهنگی روزانه 4 ساعت برنامه پخش میکنند.
2- رادیوهای گروه دو. این رادیوها مستقل هستند و بیشتر برنامههای محلی و منطقهای پخش میکنند. صدای این برنامهها در همه جای کشور شنیده نمیشوند.
3- رادیوهای گروه سه. این رادیوها نیز منطقهای و محلی هستند ولی برنامههای آنها موضوعی است.
4- رادیوهای گروه چهار.این رادیوها تجاری هستند و برنامههایشان موضوعی و قابل شنیدن در سراسر کشور است.
5- رادیوهای گروه پنج. این رادیوها علاوه بر خبر به مطالب گوناگون نیز میپردازند و صدای آنها در سراسر کشور شنیده میشوند.
برای راهاندازی رادیوهای خصوصی باید از " شورای عالی رادیو و تلویزیون"(La Haute Autorité de la communication audiovisuelle) مجوز دریافت کرد. رادیوهای خصوصی محلی، به دو نوع تجاری و غیرتجاری تقسیم میشوند. تأمین مالیرادیوهای تجاری از طریق منابع تبلیغاتی صورت میگیرد. این رادیوها اگر عضو یک شبکه ملی باشند،80% برنامه را شبکه ملی و 20% مابقی را اینها اجرا میکنند و اگرمستقل باشند، بخش اعظم برنامهها راخود تولید میکنند. اما رادیوهای غیرتجاری، شراکتی هستند و غالباً توسط اعضاء تأمین مالی میشوند. رادیوهای غیرتجاری میتوانند از محل نیز کمکهای مالی دریافت نمایند و 20% منابعشان از تبلیغات تأمین گردد. بیشتر رادیوی جمعیتها و یا مذهبها بدین طریق اداره میشوند.
بهطور کلی، شنوندگان رادیوهای خصوصی محلی، جوانان 25ـ15 ساله شهری هستند. شنوندگان رادیوهای پیرامونی سنین بالاتراز 25 سال هستند و در شهرهایی با جمعیت بیش از000/100 زندگی میکنند. شنوندگان رادیوهای دولتی افراد مسن و ساکن در شهرهای بزرگ هستند.
مهمترین رادیوهای خصوصی
1-رادیو آ.ر.ت.ال RTL، وابسته به کمپانی چند ملیتی رادیو و تلویزیون لوکزامبورگ که برای 3 سال متوالی پر شنوندهترین رادیوی فرانسه معرفی شده است.
2-رادیو اروپای یک Europe1 ( تحت نظارت گروه هاشت )
3-رادیو مونت کارلو که علاوه بر پاریس، بخش جنوبی فرانسه و حوزه مدیترانه و شمال آفریقا را تحت پوشش قرار میدهد.این رادیو یکی از رسانههای قدیمی و با تجربه به ویژه در مسائل خاورمیانه به شمار میرود. دفتر مرکزی آن در شاهزاده نشین موناکو در جنوب شرقی فرانسه و دفتر کار آن در پاریس در کنار رادیو فرانس است. رادیو مونت کارلو در سرتاسر فرانسه پخش میشود و مردم جنوب شرقی بهویژه به آن گوش میدهند.
4-رادیوهای تفریحی و موزیکال اروپای 2،اسکای راک،رادیو اف ام،رادیو نوستالژی.[۱]
نیز نگاه کنید به
رادیو و تلویزیون در کانادا؛ رادیو در روسیه؛ رادیو در افغانستان؛ رادیو در تونس؛ رادیو در ژاپن؛ رادیو در کوبا؛ رادیو در لبنان؛ رادیو در مصر ؛ رادیو در چین؛ رادیو در سنگال؛ رادیو در آرژانتین؛ رادیو در مالی؛ رادیو در سودان؛ رادیو در ساحل عاج؛ رادیو و تلویزیون در زیمبابوه؛ رادیو در تایلند؛ رادیو در اسپانیا؛ رادیو در اردن؛ رادیو در اتیوپی؛ رادیو در سیرالئون؛ رادیو در قطر
کتابشناسی
- ↑ نعیمی گورابی، محمدحسین(1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ( در دست انتشار )،