مجموعه بناهای مسکونی کی پینگ: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
دیائولو(Diaolou) یا خانه‌های روستایی چند طبقه‌ای، با معماری و کاربری مسکونی-دفاعی روستای کَی پینگ(Kaiping Diaolou and Villages, Guandong Province) که نمایانگر تلفیق ساختار و تزیینات ساختمانی از [[چین]] و غرب است که بر اثر مهاجرت‌های بین قاره‌ای از [[چین]]، | دیائولو(Diaolou) یا خانه‌های روستایی چند طبقه‌ای، با معماری و کاربری مسکونی-دفاعی روستای کَی پینگ(Kaiping Diaolou and Villages, Guandong Province) که نمایانگر تلفیق ساختار و تزیینات ساختمانی از [[چین]] و غرب است که بر اثر مهاجرت‌های بین قاره‌ای از [[چین]]، استرالیا و آمریکای شمالی در کشورهای جنوب آسیا در قرن‌های 19 و 20میلادی است. | ||
این بناها سه گونه هستند: برج‌های محل زیست دسته جمعی که خانواده‌های متعددی از آنها به عنوان محل سکونت و پناهگاه استفاده می کردند؛ برج‌های مسکونی که توسط یک خانواده‌ی ثروتمند به عنوان محل سکونت استفاده می شد؛ و برج‌های دیدبانی. | این بناها سه گونه هستند: برج‌های محل زیست دسته جمعی که خانواده‌های متعددی از آنها به عنوان محل سکونت و پناهگاه استفاده می کردند؛ برج‌های مسکونی که توسط یک خانواده‌ی ثروتمند به عنوان محل سکونت استفاده می شد؛ و برج‌های دیدبانی. | ||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
این برج‌ها معمولا از سنگ، چینه‌های گِلی، و یا آجر ساخته شده و نشانگر تنیدگی معماری چینی و غربی است. حفظ رابطه‌ی متوازن و هماهنگ با چشم انداز اطراف این دیائولوها نشانگر اوج هنر معماری سبک محلی عصر [[سلسله مینگ|سلسله‌ی مینگ]] در مقابله با راهزنان می باشد. اغلب این برج‌های دیائولو که به‌عنوان استحکامات دفاعی در مقابل راهزنان و سیلاب‌های ویرانگر ساخته شده‌اند، مربوط به دوره‌ی نا امنی کشور چین بین سال‌های1920 تا1931 میلادی است. | این برج‌ها معمولا از سنگ، چینه‌های گِلی، و یا آجر ساخته شده و نشانگر تنیدگی معماری چینی و غربی است. حفظ رابطه‌ی متوازن و هماهنگ با چشم انداز اطراف این دیائولوها نشانگر اوج هنر معماری سبک محلی عصر [[سلسله مینگ|سلسله‌ی مینگ]] در مقابله با راهزنان می باشد. اغلب این برج‌های دیائولو که به‌عنوان استحکامات دفاعی در مقابل راهزنان و سیلاب‌های ویرانگر ساخته شده‌اند، مربوط به دوره‌ی نا امنی کشور چین بین سال‌های1920 تا1931 میلادی است. | ||
این مجموعه سازه‌های تاریخی در سال2004میلادی، در [[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی|فهرست میراث جهانی]] ثبت شد<ref> | این مجموعه سازه‌های تاریخی در سال2004میلادی، در [[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی|فهرست میراث جهانی]] ثبت شد<ref>سابقی،علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد2، ص. 619.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی]]؛ [[شهرهای پایتخت باستانی چین]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۳۷
دیائولو(Diaolou) یا خانه‌های روستایی چند طبقه‌ای، با معماری و کاربری مسکونی-دفاعی روستای کَی پینگ(Kaiping Diaolou and Villages, Guandong Province) که نمایانگر تلفیق ساختار و تزیینات ساختمانی از چین و غرب است که بر اثر مهاجرت‌های بین قاره‌ای از چین، استرالیا و آمریکای شمالی در کشورهای جنوب آسیا در قرن‌های 19 و 20میلادی است.
این بناها سه گونه هستند: برج‌های محل زیست دسته جمعی که خانواده‌های متعددی از آنها به عنوان محل سکونت و پناهگاه استفاده می کردند؛ برج‌های مسکونی که توسط یک خانواده‌ی ثروتمند به عنوان محل سکونت استفاده می شد؛ و برج‌های دیدبانی.
این برج‌ها معمولا از سنگ، چینه‌های گِلی، و یا آجر ساخته شده و نشانگر تنیدگی معماری چینی و غربی است. حفظ رابطه‌ی متوازن و هماهنگ با چشم انداز اطراف این دیائولوها نشانگر اوج هنر معماری سبک محلی عصر سلسله‌ی مینگ در مقابله با راهزنان می باشد. اغلب این برج‌های دیائولو که به‌عنوان استحکامات دفاعی در مقابل راهزنان و سیلاب‌های ویرانگر ساخته شده‌اند، مربوط به دوره‌ی نا امنی کشور چین بین سال‌های1920 تا1931 میلادی است.
این مجموعه سازه‌های تاریخی در سال2004میلادی، در فهرست میراث جهانی ثبت شد[۱].
نیز نگاه کنید به
آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی؛ شهرهای پایتخت باستانی چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی،علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد2، ص. 619.