پراکندگی و تراکم جمعیتی تاجیکستان: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
پراکندگی جمعیت در [[تاجیکستان]] نامتوازن است. به طوز متوسط پراکندگی جمعیت در هر کیلومتر مربع، 36/4 نفر می‌باشد. این در حالی است که در ایالت بدخشان که 44 درصد از خاک این کشور را تشکیل می‌دهد، تنها 170000 نفر زندگی می‌کنند و پراکندگی جمعیت در هر کیلومتر مربع 3 نفر می‌باشد.
[[پرونده:منطقه سغد تاجیکستان.jpg|بندانگشتی|منطقه سغد در تاجیکستان ، بازیابی از : https://www.centralasia-travel.com/en/countries/uzbekistan/tours/sogdiana]]
پراکندگی جمعیت در [[تاجیکستان]] همچنان به طور قابل‌توجهی نامتوازن است که عمدتاً ناشی از طبیعت کوهستانی و محدودیت زمین‌های قابل‌کشت است. بر اساس آمارهای ۲۰۲۴، تراکم جمعیت به طور میانگین ۶۸ نفر در هر کیلومتر مربع است که نسبت به دهه‌های گذشته افزایش چشمگیری داشته و نشان‌دهنده‌ی رشد پایدار جمعیت کشور است.<ref>''Tajikistan''. (n.d.). IFAD. <nowiki>https://www.ifad.org/en/web/operations/w/country/tajikistan</nowiki> [https://www.ifad.org/en/web/operations/w/country/tajikistan ‌]</ref> بااین‌وجود، این تراکم در مناطق مختلف بسیار متفاوت است. برای مثال، منطقه خودمختار کوهستان بدخشان (GBAR) که تقریباً ۴۴ درصد از مساحت کشور را تشکیل می‌دهد، تنها حدود ۲۳۰ هزار نفر جمعیت دارد و تراکم جمعیت آن تنها ۳/۲ نفر در هر کیلومتر مربع است.<ref>SpecialEurasia. (2023, May 7). ''Geopolitics of the Gorno-Badakhshan Autonomous Oblast''. SpecialEurasia. <nowiki>https://www.specialeurasia.com/2023/03/24/geopolitics-gorno-badakhshan/</nowiki>[https://www.specialeurasia.com/2023/03/24/geopolitics-gorno-badakhshan/]</ref>


67 درصد [[جمعیت تاجیکستان]] در روستاها زندگی می‌کنند. در این نواحی آداب و سنن بومی مردم تا حدود زیادی دست نخورده باقی مانده است. در میان روستانشینان نیز 18 درصد ازبک و بقیه تاجیک می‌باشند. هرچند شهرنشینی در [[تاجیکستان]] از سابقه زیادی برخوردار است اما تعداد شهرهای این کشور از 29 شهر و 47 شهرک تجاوز نمی‌کند. پایتخت این کشور [[شهر دوشنبه|دوشنبه]] نام دارد که تا سال 1961 به نام استالین آباد شناخته می‌شد. این شهر 125 کیلومتر مربع مساحت دارد. سابقه [[شهر دوشنبه|دوشنبه]] به سال 676 باز می‌گردد که به عنوان محل بازار در روزهای دوشنبه مورد استفاده قرار می‌گرفت و در سال 1925م در میان انبوه درختان جنگلی حاشیه رودخانه در دره گیسا بازسازی گردید. در سال 1990 جمعیت این شهر 602000 نفر بوده است. دومین شهر بزرگ این کشور، خجند می‌باشد که قبل از دوره استقلال به لنین آباد مشهور بود. از جمله شهرهای مهم این کشور قرقان تپه و کولاب در جنوب [[شهر دوشنبه|دوشنبه]] و فاروق در ایالت بدخشان قرار دارند<ref>تاجیکستان(1387)، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه، چاپ اول، مرکز چاپ و انتشارات، ص. 163</ref>.
در مقابل، منطقه سغد در شمال [[تاجیکستان]]، به دلیل زمین‌های زراعی بیشتر و فعالیت‌های اقتصادی، دارای تراکم جمعیت بیشتری است؛<ref>''Sughd oblast - Tajikistan | Data and Statistics - knoema.com''. (n.d.). Knoema. <nowiki>https://knoema.com/atlas/Tajikistan/Sughd-</nowiki>[https://knoema.com/atlas/Tajikistan/Sughd-oblast oblast]</ref> در این منطقه، تراکم جمعیت به حدود ۱۲۵ نفر در هر کیلو مترمربع می‌رسد. این تفاوت‌ها نشان‌دهنده‌ی ادامه‌دار بودن شکاف‌های میان مناطق روستایی و شهری است که همچنان چالش‌های توسعه‌ای مهمی برای کشور ایجاد می‌کند.<ref>(2024). Ansor.info. <nowiki>https://life.ansor.info/en/sogd/</nowiki> [https://life.ansor.info/en/sogd/ ‌]</ref>


تاجیک‌ها به لحاظ قومی و نژادی جزء اقوام آریایی زبان محسوب می‌شوند و [[زبان تاجیکی]] از لهجه­‌های زبان فارسی است. از این رو، تاجیک‌ها، مشترکات فرهنگی - زبانی زیادی با ایرانیان دارند و بسیاری از آن‌ها ایران را به عنوان موطن دوم خویش می‌پندارند. این تلقی هویتی به علت محصور بودن تاجیک‌ها در میان اقوام ترک زبان (ازبک‌ها، قزاق‌ها، قرقیزها، ترکمن‌ها و ایغورها) تشدید می‌شود. تسلط ترک زبانان بر منطقه آسیای مرکزی با هجوم هون‌های ترک به ماوراء النهر در قرن پنجم میلادی آغاز شد و تا بدین روز به استثنای سیادت روس‌ها در قرون نوزدهم و بیستم کم و بیش تداوم داشته است. با وجود اینکه به دنبال استقرار ترکان در ماوراء النهر زبان ترکی به عنوان زبان عامه مردم به سرعت در آسیای مرکزی فراگیر شد و این منطقه به ترکستان معروف گردید، لیکن زبان فارسی در بین مردم پامیر و [[تاجیکستان]] امروزی که خاستگاه و محل تولد زبان فارسی بود، حتی پس از انقراض سلسله سامانیان و حاکمیت سلسله‌های ترک، باقی ماند. وجه تسمیه تاجیک نیز همان وجه تمایز فارسی زبانان از ترک زبانان بوده است. زیرا این مردم یکجانشین و غیر صحراگرد که ساکنین بومی ماوراء­النهر بودند، زودتر از ترکان کوچ رو و صحرانشین به وسیله اعرابی که به این منطقه آمده بودند، مسلمان شدند و به همین علت غیرمسلمانان آنان را تازیک یا تاژیک نامیدند. بعدها از تغییر شکل این واژگان، اصطلاح تاجیک نمایان گردید<ref>شکورزاده، میرزا (1385). [[تاجیکستان]] در مسیر تاریخ، تهران: انتشارات الهدی، ص. 41-64</ref>.
'''ترکیب جمعیتی شهری و روستایی'''[[پرونده:Dushanbe, Tajikistan.jpg|بندانگشتی|دوشنبه پایتخت تاجیکستان ، بازیابی از : https://trektajikistan.com/blog/dushanbe-city-highlights/]]حدود ۶۳ درصد از جمعیت [[تاجیکستان]] هنوز در مناطق روستایی زندگی می‌کنند، اگرچه روند شهرنشینی باعث کاهش نسبی این رقم در دهه‌های اخیر شده است.<ref>Fox, A., Lüscher, A., & Widmer, F. (2020). Plant species identity drives [https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7452769/ soil microbial community structures that persist under a following crop. Ecology and Evolution, 10, 8652-8668.]</ref> بااین‌حال، جمعیت روستایی همچنان بخش عمده‌ای از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهد. در این مناطق روستایی، آداب‌ورسوم و ساختارهای اجتماعی همچنان به شکلی سنتی باقی‌مانده‌اند. جمعیت روستایی عمدتاً از تاجیک‌ها تشکیل شده است، درحالی‌که اقلیت ازبک حدود ۱۵ درصد از کل جمعیت روستایی را تشکیل می‌دهد.<ref>[https://eprints.ncl.ac.uk/270685 Megoran], N., & Rakhmatullaev, S. (2022). Authoritarianism, Ethnic Management and Non-Securitisation: The Kyrgyz Minority in Uzbekistan. Europe-Asia Studies, 74, 237-265.</ref>


در پی شروع هجوم روس‌ها به آسیای مرکزی به ویژه با توجه به مطامع آنان به [[افغانستان]] که دروازه ورود به هندوستان به شمار می آمد، سرزمین [[تاجیکستان]] اهمیت ویژه‌ای به دست آورد. روس‌ها در اواسط قرن نوزدهم، بخش‌های شمال غربی [[تاجیکستان]] یعنی سغد و اطراف آن را به تصرف درآوردند و در پایان این قرن تمام شمال [[تاجیکستان]] در حاکمیت روس‌ها درآمد. حاکمیت روس‌ها بر سرزمین مزبور، پس از انقلاب بلشویکی 1917م، تداوم یافت به طوری که ارتش سرخ در سال 1918م [[تاجیکستان]] ش[[مالی]] را تصرف کرد و آن را بخشی از جمهوری خودمختار ترکستان اعلام نمود. به رغم مقاومت‌های جان فشانه تاجیک‌ها در مقابل استیلای روس‌ها، سرانجام کمونیست‌ها موفق شدند بر تمام [[تاجیکستان]] مسلط شوند و با تقسیم جمهوری ترکستان در سال 1924م ابتدا [[تاجیکستان]] به عنوان یک جمهوری خودمختار در داخل جمهوری ازبکستان به وجود آمد و بالاخره در سال 1929م با اضافه شدن سغد به آن که قبلاً بخشی از ازبکستان بود، جمهوری [[تاجیکستان]] متولد گردید، لکن استقلال رسمی [[تاجیکستان]] تا فروپاشی قطعی اتحاد شوروی سابق در سال 1991م به تعویق افتاد<ref>شیخ عطار، علیرضا(1375)، ریشه‌های رفتار سیاسی در آسیای مرکزی و قفقاز، تهران: انتشارات وزارت امور خارجه، ص. 164-165 </ref><ref>زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [[تاجیکستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص. 20-21</ref>.
شهرنشینی در [[تاجیکستان]]، به‌ویژه در پایتخت، دوشنبه، سرعت گرفته است. شهر دوشنبه اکنون با مساحت ۱۵۰ کیلو مترمربع بیش از ۱/۱ میلیون نفر جمعیت دارد (در مقایسه با ۶۰۲ هزار نفر در سال ۱۹۹۰).<ref>Executive Summary. (2019). World Urbanization Prospects: The 2018 Revision.</ref> تاریخچه‌ی دوشنبه که از یک روستای کوچک در سال ۶۷۶ میلادی آغاز شد و در دوره‌ی شوروی به‌عنوان پایتخت [[تاجیکستان]] بازسازی شد، نشان‌دهنده‌ی اهمیت مرکزی این شهر در زندگی سیاسی و اقتصادی کشور است.<ref>McAuley, A. (2022). ''Women’s work and wages in the Soviet Union''. <nowiki>https://doi.org/10.4324/</nowiki>[https://www.routledge.com/Womens-Work-and-Wages-in-the-Soviet-Union/McAuley/p/book/9781032301709?srsltid=AfmBOopTQToMHKcz8w5HCpKMMqOB4NS3mdSXD8AcbZoBgvKg8sL29-0W 9781003303732]</ref> از دیگر شهرهای مهم [[تاجیکستان]] می‌توان به خمند (پیش‌تر به نام لنین آباد)، بوختار و کولاب در جنوب اشاره کرد که بوختار در سال‌های اخیر به‌عنوان یک مرکز اداری و اقتصادی مهم تبدیل شده است.<ref>Tavarov, S., Zicmane, I., Beryozkina, S., Praveenkumar, S., Safaraliev, M., & Shonazarova, S. (2022). Evaluation of the Operating Modes of the Urban Electric Networks in Dushanbe City, Tajikistan. Inventions.[https://www.researchgate.net/publication/365585022_Evaluation_of_the_Operating_Modes_of_the_Urban_Electric_Networks_in_Dushanbe_City_Tajikistan]</ref>


{{به روز رسانی}}
'''هویت قومی و زبانی'''
 
تاجیک‌ها از نظر قومی جزو گروه‌های بزرگ‌تر هندواروپایی به شمار می‌آیند و زبان تاجیکی که یکی از گویش‌های زبان فارسی است، زبان رسمی کشور است.<ref>Hansia, A. (2014). Language attitudes of first and second generation Afghan-Americans and Iranian-Americans toward Dari and Persian. In Proceedings of the Annual Meeting of the Berkeley Linguistics Society, 40(1), 181-195.</ref> علی‌رغم تأثیرات طولانی‌مدت ترکان در منطقه، به‌ویژه جمعیت‌های ازبک، قزاق و قرقیز، هویت تاجیکی همچنان با روابط زبانی و فرهنگی با جهان فارسی‌زبان، به‌ویژه ایران، حفظ شده است.<ref>Olimov, M., & Olimova, S. (2019). Transformation of identity in migration: ethnicity and religion (on the example of Tajik labour migration in Russia). Vestnik Tomskogo gosudarstvennogo universiteta. Istoriya, 2019(3), 123-129.[https://publications.iom.int/system/files/pdf/labour_migration_tajikistan.pdf]</ref> این هویت فارسی در طول تاریخ و در برابر دوره‌های مختلف ترکی‌شدن منطقه، به‌ویژه از دوران حملات هون‌ها در قرن پنجم میلادی، به‌شدت محافظت شده است. سلسله سامانی (قرن نهم و دهم میلادی) نقش مهمی در حفظ فرهنگ فارسی در این منطقه ایفا کرد.<ref>Meirison, M., & Muzakki, M. H. (2021). Samanid dynasty development, government administration, race and science. Journal of Islamic Studies and Humanities, 1(2), 45-56.[https://www.researchgate.net/publication/362604070_SAMANID_DYNASTY_DEVELOPMENT_GOVERNMENT_ADMINISTRATION_RACE_AND_SCIENCE]</ref>
 
امروزه تاجیکستان در میانه‌ی تأثیرات تاریخی خود از کشورهای ترک‌زبان آسیای مرکزی و پیوندهای فرهنگی دیرینه‌اش با ایران و [[افغانستان]]،<ref>Upadhyay, A. (2023). South Asia’s geopolitical landscape in a transformative world. Journal of the Institute of Oriental Studies RAS, 2023(2), 45-58.[https://lk.ivran.ru/media/%D0%93%D0%95%D0%9E%D0%9F%D0%9E%D0%9B%D0%98%D0%A2%D0%98%D0%A7%D0%95%D0%A1%D0%9A%D0%98%D0%99_%D0%9B%D0%90%D0%9D%D0%94%D0%A8%D0%90%D0%A4%D0%A2_%D0%AE%D0%96%D0%9D%D0%9E%D0%99_%D0%90%D0%97%D0%98%D0%98.pdf]</ref> در یک وضعیت پیچیده‌ی ژئوپلیتیک و فرهنگی قرار دارد.<ref>Laskowski, M. (2023). Etymology as a vehicle for Polish-English cultural links. Applied Linguistics Papers, 2023(1), 78-89.[http://alp.uw.edu.pl/wp-content/uploads/sites/315/2024/02/4-ALP_Laskowski-Maciej.pdf]</ref>
 
'''زمینه‌های تاریخی تحولات جمعیتی'''
 
تاریخ مدرن [[تاجیکستان]]، از جمله دموگرافی آن، تحت‌تأثیر دخالت‌های خارجی به‌ویژه از سوی روسیه قرار گرفته است. پس از الحاق [[تاجیکستان]] به امپراتوری روسیه در قرن نوزدهم، این کشور در سال ۱۹۲۹ به جمهوری شوروی سوسیالیستی تبدیل شد. سیاست‌های شوروی اثرات عمیقی بر تحولات جمعیتی، شهرنشینی و ترکیب قومی [[تاجیکستان]] داشت که همچنان بر بافت قومی و اجتماعی این کشور تأثیرگذار است.<ref>Jacobson, J. (1994). ''When the Soviet Union Entered World Politics''. Univ of California Press. [https://publishing.cdlib.org/ucpressebooks/view?docId=ft009nb0bb;query=;brand=ucpress ‌]</ref>[[پرونده:Improving Quality of Growth.png|بندانگشتی|برنامه توسعه تاجیکستان تا 2030 ، بازیابی از : https://www.adb.org/news/adb-partnership-tajikistan-focus-improving-quality-growth]]مهاجرت‌های پس از استقلال، عمدتاً به شکل مهاجرت نیروی کار به روسیه بوده است. برآوردها نشان می‌دهند که تا سال ۲۰۲۴ بیش از ۱ میلیون نفر از شهروندان [[تاجیکستان]] در خارج از کشور، عمدتاً در روسیه، مشغول به کار هستند که تأثیرات اقتصادی و جمعیتی مهمی بر کشور دارد.<ref>Bakhriev, U. A. (2023). FEATURES OF RUSSIAN-TAJIK RELATIONS ON THE REGULATION OF MIGRATION PROCESSES. ''Vestnik BIST (Bashkir Institute of Social Technologies)'', ''2(59)'', 160–166. <nowiki>https://doi.org/10.47598/2078-9025-2023-2-59-160-166</nowiki> [https://vestnik-bist.ru/wp-content/uploads/2023/07/VestnikBIST_2-2023_site.pdf ‌]</ref>
 
با گذر [[تاجیکستان]] به دهه‌های جدید قرن بیست و یکم، روندهای جمعیتی این کشور همچنان تحت‌تأثیر عوامل تاریخی و چالش‌های معاصر قرار دارند. رشد جمعیت، شهرنشینی و مهاجرت از عوامل کلیدی در شکل‌دهی به پراکندگی جمعیتی آن هستند. محدودیت‌های طبیعی و زیرساختی همچنان مانع رشد متوازن جمعیت در سراسر کشور است، درحالی‌که مراکز شهری با سرعت بیشتری درحال‌رشد هستند. آینده جمعیتی [[تاجیکستان]] به چگونگی مدیریت این چالش‌های ساختاری و درعین‌حال حفظ میراث‌فرهنگی و زبانی آن بستگی خواهد داشت.
 
نویسنده : نرگس شکوری{{به روز رسانی}}


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==

نسخهٔ ‏۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۳۵

منطقه سغد در تاجیکستان ، بازیابی از : https://www.centralasia-travel.com/en/countries/uzbekistan/tours/sogdiana

پراکندگی جمعیت در تاجیکستان همچنان به طور قابل‌توجهی نامتوازن است که عمدتاً ناشی از طبیعت کوهستانی و محدودیت زمین‌های قابل‌کشت است. بر اساس آمارهای ۲۰۲۴، تراکم جمعیت به طور میانگین ۶۸ نفر در هر کیلومتر مربع است که نسبت به دهه‌های گذشته افزایش چشمگیری داشته و نشان‌دهنده‌ی رشد پایدار جمعیت کشور است.[۱] بااین‌وجود، این تراکم در مناطق مختلف بسیار متفاوت است. برای مثال، منطقه خودمختار کوهستان بدخشان (GBAR) که تقریباً ۴۴ درصد از مساحت کشور را تشکیل می‌دهد، تنها حدود ۲۳۰ هزار نفر جمعیت دارد و تراکم جمعیت آن تنها ۳/۲ نفر در هر کیلومتر مربع است.[۲]

در مقابل، منطقه سغد در شمال تاجیکستان، به دلیل زمین‌های زراعی بیشتر و فعالیت‌های اقتصادی، دارای تراکم جمعیت بیشتری است؛[۳] در این منطقه، تراکم جمعیت به حدود ۱۲۵ نفر در هر کیلو مترمربع می‌رسد. این تفاوت‌ها نشان‌دهنده‌ی ادامه‌دار بودن شکاف‌های میان مناطق روستایی و شهری است که همچنان چالش‌های توسعه‌ای مهمی برای کشور ایجاد می‌کند.[۴]

ترکیب جمعیتی شهری و روستایی

دوشنبه پایتخت تاجیکستان ، بازیابی از : https://trektajikistan.com/blog/dushanbe-city-highlights/

حدود ۶۳ درصد از جمعیت تاجیکستان هنوز در مناطق روستایی زندگی می‌کنند، اگرچه روند شهرنشینی باعث کاهش نسبی این رقم در دهه‌های اخیر شده است.[۵] بااین‌حال، جمعیت روستایی همچنان بخش عمده‌ای از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهد. در این مناطق روستایی، آداب‌ورسوم و ساختارهای اجتماعی همچنان به شکلی سنتی باقی‌مانده‌اند. جمعیت روستایی عمدتاً از تاجیک‌ها تشکیل شده است، درحالی‌که اقلیت ازبک حدود ۱۵ درصد از کل جمعیت روستایی را تشکیل می‌دهد.[۶]

شهرنشینی در تاجیکستان، به‌ویژه در پایتخت، دوشنبه، سرعت گرفته است. شهر دوشنبه اکنون با مساحت ۱۵۰ کیلو مترمربع بیش از ۱/۱ میلیون نفر جمعیت دارد (در مقایسه با ۶۰۲ هزار نفر در سال ۱۹۹۰).[۷] تاریخچه‌ی دوشنبه که از یک روستای کوچک در سال ۶۷۶ میلادی آغاز شد و در دوره‌ی شوروی به‌عنوان پایتخت تاجیکستان بازسازی شد، نشان‌دهنده‌ی اهمیت مرکزی این شهر در زندگی سیاسی و اقتصادی کشور است.[۸] از دیگر شهرهای مهم تاجیکستان می‌توان به خمند (پیش‌تر به نام لنین آباد)، بوختار و کولاب در جنوب اشاره کرد که بوختار در سال‌های اخیر به‌عنوان یک مرکز اداری و اقتصادی مهم تبدیل شده است.[۹]

هویت قومی و زبانی

تاجیک‌ها از نظر قومی جزو گروه‌های بزرگ‌تر هندواروپایی به شمار می‌آیند و زبان تاجیکی که یکی از گویش‌های زبان فارسی است، زبان رسمی کشور است.[۱۰] علی‌رغم تأثیرات طولانی‌مدت ترکان در منطقه، به‌ویژه جمعیت‌های ازبک، قزاق و قرقیز، هویت تاجیکی همچنان با روابط زبانی و فرهنگی با جهان فارسی‌زبان، به‌ویژه ایران، حفظ شده است.[۱۱] این هویت فارسی در طول تاریخ و در برابر دوره‌های مختلف ترکی‌شدن منطقه، به‌ویژه از دوران حملات هون‌ها در قرن پنجم میلادی، به‌شدت محافظت شده است. سلسله سامانی (قرن نهم و دهم میلادی) نقش مهمی در حفظ فرهنگ فارسی در این منطقه ایفا کرد.[۱۲]

امروزه تاجیکستان در میانه‌ی تأثیرات تاریخی خود از کشورهای ترک‌زبان آسیای مرکزی و پیوندهای فرهنگی دیرینه‌اش با ایران و افغانستان،[۱۳] در یک وضعیت پیچیده‌ی ژئوپلیتیک و فرهنگی قرار دارد.[۱۴]

زمینه‌های تاریخی تحولات جمعیتی

تاریخ مدرن تاجیکستان، از جمله دموگرافی آن، تحت‌تأثیر دخالت‌های خارجی به‌ویژه از سوی روسیه قرار گرفته است. پس از الحاق تاجیکستان به امپراتوری روسیه در قرن نوزدهم، این کشور در سال ۱۹۲۹ به جمهوری شوروی سوسیالیستی تبدیل شد. سیاست‌های شوروی اثرات عمیقی بر تحولات جمعیتی، شهرنشینی و ترکیب قومی تاجیکستان داشت که همچنان بر بافت قومی و اجتماعی این کشور تأثیرگذار است.[۱۵]

برنامه توسعه تاجیکستان تا 2030 ، بازیابی از : https://www.adb.org/news/adb-partnership-tajikistan-focus-improving-quality-growth

مهاجرت‌های پس از استقلال، عمدتاً به شکل مهاجرت نیروی کار به روسیه بوده است. برآوردها نشان می‌دهند که تا سال ۲۰۲۴ بیش از ۱ میلیون نفر از شهروندان تاجیکستان در خارج از کشور، عمدتاً در روسیه، مشغول به کار هستند که تأثیرات اقتصادی و جمعیتی مهمی بر کشور دارد.[۱۶]

با گذر تاجیکستان به دهه‌های جدید قرن بیست و یکم، روندهای جمعیتی این کشور همچنان تحت‌تأثیر عوامل تاریخی و چالش‌های معاصر قرار دارند. رشد جمعیت، شهرنشینی و مهاجرت از عوامل کلیدی در شکل‌دهی به پراکندگی جمعیتی آن هستند. محدودیت‌های طبیعی و زیرساختی همچنان مانع رشد متوازن جمعیت در سراسر کشور است، درحالی‌که مراکز شهری با سرعت بیشتری درحال‌رشد هستند. آینده جمعیتی تاجیکستان به چگونگی مدیریت این چالش‌های ساختاری و درعین‌حال حفظ میراث‌فرهنگی و زبانی آن بستگی خواهد داشت.

نویسنده : نرگس شکوری

در حال به روز رسانی و ویرایش

نیز نگاه کنید به

ساختار جمعیتی تایلند؛ پراکندگی و تراکم جمعیتی سیرالئون؛ ساختار و پراکندگی جمعیتی سوریه؛ ساختار و پراکندگی جمعیتی سودان؛ ساختار و پراکندگی جمعیتی ساحل عاج؛ ساختار و پراکندگی جمعیتی زیمبابوه؛ پراکندگی جمعیتی اوکراین؛ ساختار و پراکندگی جمعیتی اسپانیا؛ پراکندگی جمعیت در اردن؛ پراکندگی و توزیع جمعیت در قطر؛ پراکندگی جمعیتی کانادا؛ تراكم و پراكندگی جمعيت افغانستان؛ پراکندگی و تراکم جمعیتی بنگلادش؛ پراکندگی و تراکم جمعیتی گرجستان؛ پراکندگی و تراکم جمعیتی قزاقستان؛ ساختار و پراکندگی جمعیتی آرژانتین؛ پراکندگی و تراکم جمعیتی سریلانکا

کتابشناسی

  1. ↑ Tajikistan. (n.d.). IFAD. https://www.ifad.org/en/web/operations/w/country/tajikistan ‌
  2. ↑ SpecialEurasia. (2023, May 7). Geopolitics of the Gorno-Badakhshan Autonomous Oblast. SpecialEurasia. https://www.specialeurasia.com/2023/03/24/geopolitics-gorno-badakhshan/[۱]
  3. ↑ Sughd oblast - Tajikistan | Data and Statistics - knoema.com. (n.d.). Knoema. https://knoema.com/atlas/Tajikistan/Sughd-oblast
  4. ↑ (2024). Ansor.info. https://life.ansor.info/en/sogd/ ‌
  5. ↑ Fox, A., Lüscher, A., & Widmer, F. (2020). Plant species identity drives soil microbial community structures that persist under a following crop. Ecology and Evolution, 10, 8652-8668.
  6. ↑ Megoran, N., & Rakhmatullaev, S. (2022). Authoritarianism, Ethnic Management and Non-Securitisation: The Kyrgyz Minority in Uzbekistan. Europe-Asia Studies, 74, 237-265.
  7. ↑ Executive Summary. (2019). World Urbanization Prospects: The 2018 Revision.
  8. ↑ McAuley, A. (2022). Women’s work and wages in the Soviet Union. https://doi.org/10.4324/9781003303732
  9. ↑ Tavarov, S., Zicmane, I., Beryozkina, S., Praveenkumar, S., Safaraliev, M., & Shonazarova, S. (2022). Evaluation of the Operating Modes of the Urban Electric Networks in Dushanbe City, Tajikistan. Inventions.[۲]
  10. ↑ Hansia, A. (2014). Language attitudes of first and second generation Afghan-Americans and Iranian-Americans toward Dari and Persian. In Proceedings of the Annual Meeting of the Berkeley Linguistics Society, 40(1), 181-195.
  11. ↑ Olimov, M., & Olimova, S. (2019). Transformation of identity in migration: ethnicity and religion (on the example of Tajik labour migration in Russia). Vestnik Tomskogo gosudarstvennogo universiteta. Istoriya, 2019(3), 123-129.[۳]
  12. ↑ Meirison, M., & Muzakki, M. H. (2021). Samanid dynasty development, government administration, race and science. Journal of Islamic Studies and Humanities, 1(2), 45-56.[۴]
  13. ↑ Upadhyay, A. (2023). South Asia’s geopolitical landscape in a transformative world. Journal of the Institute of Oriental Studies RAS, 2023(2), 45-58.[۵]
  14. ↑ Laskowski, M. (2023). Etymology as a vehicle for Polish-English cultural links. Applied Linguistics Papers, 2023(1), 78-89.[۶]
  15. ↑ Jacobson, J. (1994). When the Soviet Union Entered World Politics. Univ of California Press. ‌
  16. ↑ Bakhriev, U. A. (2023). FEATURES OF RUSSIAN-TAJIK RELATIONS ON THE REGULATION OF MIGRATION PROCESSES. Vestnik BIST (Bashkir Institute of Social Technologies), 2(59), 160–166. https://doi.org/10.47598/2078-9025-2023-2-59-160-166 ‌
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=پراکندگی_و_تراکم_جمعیتی_تاجیکستان&oldid=62551»