پراکندگی جمعیت در ساحل عاج: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «1» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
پراکندگی جمعیت در [[ساحل عاج]] تحتتأثیر عوامل جغرافیایی، اقتصادی و تاریخی قرار دارد. بیشتر جمعیت در مناطق شهری متمرکز است، درحالیکه مناطق روستایی کمتر پرجمعیت هستند. | |||
'''''o الگوهای توزیع جمعیت:''''' | |||
در سال 2024، حدود 51 درصد از جمعیت [[ساحل عاج]] در مناطق شهری زندگی میکنند. شهر آبیجان بهتنهایی بیش از 20 درصد از جمعیت کشور را در خود جایداده است. تراکم جمعیت در این منطقه حدود 1300 نفر در هر کیلومترمربع است. در مقابل، مناطق روستایی مانند شمال شرقی کشور تراکم جمعیتی کمتری دارند، با حدود 40 نفر در هر کیلومترمربع. | |||
'''''o عوامل جغرافیایی، اقتصادی و تاریخی:''''' | |||
عوامل جغرافیایی مانند دسترسی به منابع آب و زمینهای کشاورزی نقش مهمی در توزیع جمعیت دارند. همچنین، مهاجرت به شهرهای بزرگ به دلیل فرصتهای شغلی و زیرساختهای بهتر موجب تمرکز جمعیت در مناطق شهری شده است. | |||
'''''o مناطق پرجمعیت و کمجمعیت:''''' | |||
بیشترین تمرکز جمعیتی در جنوب کشور و بهویژه در ناحیه لاگونی قرار دارد. از سوی دیگر، مناطق شمالی و مرکزی کشور که بیشتر بر کشاورزی و دامداری متکی هستند، کمجمعیتتر هستند. | |||
'''''o چالشهای توزیع نامتوازن جمعیت:''''' | |||
توزیع نامتوازن جمعیت منجر به چالشهایی از جمله تراکم بالا در شهرها، کمبود خدمات عمومی در مناطق پرجمعیت، و مهاجرت جوانان از روستاها به شهرها شده است. این الگوی مهاجرتی میتواند منجر به خالیشدن روستاها و کاهش تولید کشاورزی شود. | |||
نویسنده : نرگس شکوری |
نسخهٔ ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۱۰
پراکندگی جمعیت در ساحل عاج تحتتأثیر عوامل جغرافیایی، اقتصادی و تاریخی قرار دارد. بیشتر جمعیت در مناطق شهری متمرکز است، درحالیکه مناطق روستایی کمتر پرجمعیت هستند.
o الگوهای توزیع جمعیت:
در سال 2024، حدود 51 درصد از جمعیت ساحل عاج در مناطق شهری زندگی میکنند. شهر آبیجان بهتنهایی بیش از 20 درصد از جمعیت کشور را در خود جایداده است. تراکم جمعیت در این منطقه حدود 1300 نفر در هر کیلومترمربع است. در مقابل، مناطق روستایی مانند شمال شرقی کشور تراکم جمعیتی کمتری دارند، با حدود 40 نفر در هر کیلومترمربع.
o عوامل جغرافیایی، اقتصادی و تاریخی:
عوامل جغرافیایی مانند دسترسی به منابع آب و زمینهای کشاورزی نقش مهمی در توزیع جمعیت دارند. همچنین، مهاجرت به شهرهای بزرگ به دلیل فرصتهای شغلی و زیرساختهای بهتر موجب تمرکز جمعیت در مناطق شهری شده است.
o مناطق پرجمعیت و کمجمعیت:
بیشترین تمرکز جمعیتی در جنوب کشور و بهویژه در ناحیه لاگونی قرار دارد. از سوی دیگر، مناطق شمالی و مرکزی کشور که بیشتر بر کشاورزی و دامداری متکی هستند، کمجمعیتتر هستند.
o چالشهای توزیع نامتوازن جمعیت:
توزیع نامتوازن جمعیت منجر به چالشهایی از جمله تراکم بالا در شهرها، کمبود خدمات عمومی در مناطق پرجمعیت، و مهاجرت جوانان از روستاها به شهرها شده است. این الگوی مهاجرتی میتواند منجر به خالیشدن روستاها و کاهش تولید کشاورزی شود.
نویسنده : نرگس شکوری