اتاق ایران ‌شناسی در دانشگاه نومل پاکستان: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «دانشگاه ملی زبانهای نوین (= NUML National University of Modern Languages ) در شهر اسلام­آباد پاکستان در 1970م/ حدود 1350 خ به صورت مؤسسه­ آموزش عالی دولتی غیر انتفاعی در شهر اسلام­آباد، مرکز سیاسی امروز پاکستان، تاسیس شد. هدف از تاسیس این دانشگاه بیشتر تربیت نیروهای ن...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
دانشگاه ملی زبانهای نوین (= NUML National University of Modern Languages ) در شهر اسلام­آباد پاکستان در 1970م/ حدود 1350 خ به صورت مؤسسه­ آموزش عالی دولتی غیر انتفاعی در شهر اسلام­آباد، مرکز سیاسی امروز پاکستان، تاسیس شد. هدف از تاسیس این دانشگاه بیشتر تربیت نیروهای نظامی برای ماموریت­های خارج از کشور بوده است. بخش فارسی این دانشگاه توسط استادان زبان و ادب فارسی پاکستان، که بیشتر در دانشگاه تهران و سایر دانشگاههای ایران دوره­های ارشد و دکتری خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی گذرانده­اند، اداره می­شود. همچنین از استادان ایرانی و شخصیت­های فرهنگی ایرانی در پاکستان، مانند دکتر محمدحسین تسبیحی، دکتر محمدمهدی توسلی، دکتر رضا مصطفوی سبزواری، دکتر سعید بزرگ بیگدلی و... برای تدریس در بخش فارسی این دانشگاه سود برده­اند. "اتاق‌ ایران شناسی و آزمایشگاه زبان فارسی" در این دانشگاه به همت رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ‌ایران، در 1396 خورشیدی راه‌ اندازی شد. در این افتتاحیه، شاکری سفیر جمهوری اسلامی ‌ایران، علی آقا نوری سرپرست رایزنی فرهنگی و پروفسور عزیز احمد خان رئیس دانشگاه نومل، و جمعی از مدیران دانشگاه، استادان زبان فارسی حضور داشتند. هدف از تاسیس این اتاق، تقویت بخش فارسی برای فعالیت گسترده در حوزه ‌ایران­‌شناسی است (توسلی، 1403).  
دانشگاه ملی زبان های نوین (= NUML National University of Modern Languages ) در شهر اسلام­آباد پاکستان در 1970م/ حدود 1350 خ به صورت مؤسسه­ آموزش عالی دولتی غیر انتفاعی در شهر اسلام ­آباد، مرکز سیاسی امروز پاکستان، تاسیس شد. هدف از تاسیس این دانشگاه بیشتر تربیت نیروهای نظامی برای ماموریت­های خارج از کشور بوده است. بخش فارسی این دانشگاه توسط استادان زبان و ادب فارسی پاکستان، که بیشتر در دانشگاه تهران و سایر دانشگاه های ایران دوره­های ارشد و دکتری خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی گذرانده ­اند، اداره می­ شود. همچنین از استادان ایرانی و شخصیت­ های فرهنگی ایرانی در پاکستان، مانند دکتر محمدحسین تسبیحی، دکتر محمدمهدی توسلی، دکتر رضا مصطفوی سبزواری، دکتر سعید بزرگ بیگدلی و... برای تدریس در بخش فارسی این دانشگاه سود برده ­اند.


'''منبع:'''
"اتاق‌ ایران شناسی و آزمایشگاه زبان فارسی" در این دانشگاه به همت رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ‌ایران، در 1396 خورشیدی راه‌ اندازی شد. در این افتتاحیه، شاکری سفیر جمهوری اسلامی ‌ایران، علی آقا نوری سرپرست رایزنی فرهنگی و پروفسور عزیز احمد خان رئیس دانشگاه نومل، و جمعی از مدیران دانشگاه، استادان زبان فارسی حضور داشتند. هدف از تاسیس این اتاق، تقویت بخش فارسی برای فعالیت گسترده در حوزه ‌ایران­‌شناسی است<ref>توسلی، محمدمهدی (1403)،"یادداشتهای روزانه"، دستنویس. </ref>.


توسلی، محمدمهدی (1403)،"یادداشتهای روزانه"، دستنویس.   
== نیز نگاه کنید به ==
 
== کتابشناسی ==
 
 
 
[[رده:ایران شناسی در مراکز علمی و دانشگاهی]]

نسخهٔ ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۴۳

دانشگاه ملی زبان های نوین (= NUML National University of Modern Languages ) در شهر اسلام­آباد پاکستان در 1970م/ حدود 1350 خ به صورت مؤسسه­ آموزش عالی دولتی غیر انتفاعی در شهر اسلام ­آباد، مرکز سیاسی امروز پاکستان، تاسیس شد. هدف از تاسیس این دانشگاه بیشتر تربیت نیروهای نظامی برای ماموریت­های خارج از کشور بوده است. بخش فارسی این دانشگاه توسط استادان زبان و ادب فارسی پاکستان، که بیشتر در دانشگاه تهران و سایر دانشگاه های ایران دوره­های ارشد و دکتری خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی گذرانده ­اند، اداره می­ شود. همچنین از استادان ایرانی و شخصیت­ های فرهنگی ایرانی در پاکستان، مانند دکتر محمدحسین تسبیحی، دکتر محمدمهدی توسلی، دکتر رضا مصطفوی سبزواری، دکتر سعید بزرگ بیگدلی و... برای تدریس در بخش فارسی این دانشگاه سود برده ­اند.

"اتاق‌ ایران شناسی و آزمایشگاه زبان فارسی" در این دانشگاه به همت رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ‌ایران، در 1396 خورشیدی راه‌ اندازی شد. در این افتتاحیه، شاکری سفیر جمهوری اسلامی ‌ایران، علی آقا نوری سرپرست رایزنی فرهنگی و پروفسور عزیز احمد خان رئیس دانشگاه نومل، و جمعی از مدیران دانشگاه، استادان زبان فارسی حضور داشتند. هدف از تاسیس این اتاق، تقویت بخش فارسی برای فعالیت گسترده در حوزه ‌ایران­‌شناسی است[۱].

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

 

  1. توسلی، محمدمهدی (1403)،"یادداشتهای روزانه"، دستنویس.