پرش به محتوا

میرزا رضا حسین همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Mohammad (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Mohammad (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
میرزا رضا حسین همدانی فرزند منشی مهدی حسین، از خاندان سید علی همدانی است که نیای وی با یارانش از همدان به کشمیر کوچید. میرزا رضا ایرانی تبار پاکستانی است که در پیشاور( 1415ق/ 1915م) زاده شد. وی فارسی پژوه و شاعر فارسی گوی پاکستانی است. وی در پیشاور بالید و پس از طی دوره های تحصیلی ابتدایی و درجه دانشنامه فارسی (که در آن زمان به منشی فاضل نامیده می­ شد) و سپس دانشنامه پشتو را از محضر حافظ کفایت حسین کسب کرد.  
میرزا رضا حسین همدانی فرزند منشی مهدی حسین، از خاندان سید علی همدانی است که نیای وی با یارانش از همدان به کشمیر کوچید. میرزا رضا ایرانی تبار پاکستانی است که در پیشاور( 1415ق/ 1915م) زاده شد. وی فارسی پژوه و شاعر فارسی گوی پاکستانی است. وی در پیشاور بالید و پس از طی دوره های تحصیلی ابتدایی و درجه دانشنامه فارسی (که در آن زمان به منشی فاضل نامیده می­ شد) و سپس دانشنامه پشتو را از محضر حافظ کفایت حسین کسب کرد.  


وی مدتی در کارگاه خیاطی پدر کار کرد، سپس چندی در تجارت­خانه­ ی پای و تنباکو فروشی مشعول کار شد و سپس انتشار ماهنامه ندا و هفته نامه شباب را برعهده گرفت و سرانجام به کراجی رفت و به حروف­چینی و روزنامه نویسی روی آورد. در 1941م به مناسبت بیست و پنجمین سال تاسیس انجمن ترقی اردو در کراچی، کتابی درباره پیدایش و گسترش زبان اردو در دره سند تالیف کرد.  
وی مدتی در کارگاه خیاطی پدر کار کرد، سپس چندی در تجارت­خانه­ ی پای و تنباکو فروشی مشغول کار شد و سپس انتشار ماهنامه ندا و هفته نامه شباب را برعهده گرفت و سرانجام به کراجی رفت و به حروف­چینی و روزنامه نویسی روی آورد. در 1941م به مناسبت بیست و پنجمین سال تاسیس انجمن ترقی اردو در کراچی، کتابی درباره پیدایش و گسترش زبان اردو در دره سند تالیف کرد.  


در 1945م به پیشاور برگشت و چون دوره آموزش­ های عملی و علمی پزشکی را دیده بود، به مداوای بیماران مشغول شد. وی در 1994م بدرود حیات گفت. از وی یک جلد کلیات شعر به زبان اردو به نام "رگ مینا" و یک "مجموعه غزلیات و رباعیات و ساقی نامه" به فارسی باقیمانده است<ref>توسلی، محمد مهدی (1403). یادداشت های روزانه.</ref>.   (منبع: یادداشتهای شخصی و اینترنت)
در 1945م به پیشاور برگشت و چون دوره آموزش­ های عملی و علمی پزشکی را دیده بود، به مداوای بیماران مشغول شد. وی در 1994م بدرود حیات گفت. از وی یک جلد کلیات شعر به زبان اردو به نام "رگ مینا" و یک "مجموعه غزلیات و رباعیات و ساقی نامه" به فارسی باقیمانده است<ref>توسلی، محمد مهدی (1403). یادداشت های روزانه.</ref>.  
 
== نیز نگاه کنید به ==
[[مطالعات ایرانی و ایران شناسی در پاکستان]]؛
 
== کتابشناسی ==
<references />
 
== نویسنده مقاله ==
محمد مهدی توسلی

نسخهٔ ‏۳۰ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۱

میرزا رضا حسین همدانی فرزند منشی مهدی حسین، از خاندان سید علی همدانی است که نیای وی با یارانش از همدان به کشمیر کوچید. میرزا رضا ایرانی تبار پاکستانی است که در پیشاور( 1415ق/ 1915م) زاده شد. وی فارسی پژوه و شاعر فارسی گوی پاکستانی است. وی در پیشاور بالید و پس از طی دوره های تحصیلی ابتدایی و درجه دانشنامه فارسی (که در آن زمان به منشی فاضل نامیده می­ شد) و سپس دانشنامه پشتو را از محضر حافظ کفایت حسین کسب کرد.

وی مدتی در کارگاه خیاطی پدر کار کرد، سپس چندی در تجارت­خانه­ ی پای و تنباکو فروشی مشغول کار شد و سپس انتشار ماهنامه ندا و هفته نامه شباب را برعهده گرفت و سرانجام به کراجی رفت و به حروف­چینی و روزنامه نویسی روی آورد. در 1941م به مناسبت بیست و پنجمین سال تاسیس انجمن ترقی اردو در کراچی، کتابی درباره پیدایش و گسترش زبان اردو در دره سند تالیف کرد.

در 1945م به پیشاور برگشت و چون دوره آموزش­ های عملی و علمی پزشکی را دیده بود، به مداوای بیماران مشغول شد. وی در 1994م بدرود حیات گفت. از وی یک جلد کلیات شعر به زبان اردو به نام "رگ مینا" و یک "مجموعه غزلیات و رباعیات و ساقی نامه" به فارسی باقیمانده است[۱].

نیز نگاه کنید به

مطالعات ایرانی و ایران شناسی در پاکستان؛

کتابشناسی

  1. توسلی، محمد مهدی (1403). یادداشت های روزانه.

نویسنده مقاله

محمد مهدی توسلی