پرش به محتوا

شانگهای: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Rashid (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Mohammad (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
این شهر 18 ناحیه و یک شهرستان و 5 هزار و800کیلومتر مربع وسعت دارد. تا پایان سال 2002، جمعیت ثبت شده­‌ی این شهر به 13میلیون و 347 هزار نفر رسید.  
این شهر 18 ناحیه و یک شهرستان و 5 هزار و800کیلومتر مربع وسعت دارد. تا پایان سال 2002، جمعیت ثبت شده­‌ی این شهر به 13میلیون و 347 هزار نفر رسید.  


شانگهای بزرگ‌ترین شهر [[چین]] و جزو ده کلان شهر جهان است. این شهر هم­چنین دارای عناوین بزرگ‌ترین شهر صنعتی، مرکز بازرگانی و بانکداری و پایگاه پژوهش علمی [[چین]] است.<ref>سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]،جلد1، ص.433.</ref>
شانگهای بزرگ‌ترین شهر [[چین]] و جزو ده کلان شهر جهان است. این شهر هم­چنین دارای عناوین بزرگ‌ترین شهر صنعتی، مرکز بازرگانی و بانکداری و پایگاه پژوهش علمی [[چین]] است.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد1، ص.433.</ref>


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
 [[شهر های بزرگ تابع دولت مرکزی چین]]؛ [[پکن]]
 [[شهر های بزرگ تابع دولت مرکزی چین]]؛ [[پکن]]


== کتاب شناسی ==
== منبع اصلی ==
<references />
 
== نویسنده مقاله ==
علی محمد سابقی
[[رده:مناطق و شهرهای مهم اقتصادی و صنعتی]]

نسخهٔ ‏۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۲:۳۱

تصویر شانگهای. قابل بازیابی از https://www.really-learn-english.com/english-reading-comprehension-shanghai.html

نام اختصاری شانگهای(Shanghai)«خو» است. این شهر در بخش مرکزی ساحل شرقی چین و نقطه­‌ی پیوند رود«یانگ تسه» با دریا واقع شده است. این شهر در گذشته یک روستای ماهیگیری بوده و در دوران سلسله­‌ی «سونگ» (960-1279 میلادی) به شهرکی به­ نام«شانگهای» تغییر یافت و مجددا در سال 1927 میلادی به عنوان واحد مستقل اداری«شهر شانگهای»"معرفی شد.

این شهر 18 ناحیه و یک شهرستان و 5 هزار و800کیلومتر مربع وسعت دارد. تا پایان سال 2002، جمعیت ثبت شده­‌ی این شهر به 13میلیون و 347 هزار نفر رسید.

شانگهای بزرگ‌ترین شهر چین و جزو ده کلان شهر جهان است. این شهر هم­چنین دارای عناوین بزرگ‌ترین شهر صنعتی، مرکز بازرگانی و بانکداری و پایگاه پژوهش علمی چین است.[۱]

نیز نگاه کنید به

 شهر های بزرگ تابع دولت مرکزی چین؛ پکن

منبع اصلی

  1. سابقی، علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد1، ص.433.

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی