سنت پترزبورگ: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
سَنْ پِتِرزْبورگ که پیشتر پِتروگراد (۱۹۱۴–۱۹۲۴) و لِنینگراد (۱۹۲۴–۱۹۹۱) نامیده میشد، دومین شهر بزرگ [[روسیه]] پس از [[مسکو]] است. سنت پترزبورگ در مصب خلیج فنلاند و دریای بالتیک قرار دارد و رود نوا نیز از این شهر میگذرد. در سرشماری سال ۲۰۲۱ میلادی در [[روسیه]]، این شهر ۵٫۶ میلیون نفر سکنه داشت که آن را به چهارمین شهر پرجمعیت در اروپا، پرجمعیتترین شهر در دریای بالتیک، و شمالیترین شهر بزرگ جهان تبدیل میکند. | سَنْ پِتِرزْبورگ که پیشتر پِتروگراد (۱۹۱۴–۱۹۲۴) و لِنینگراد (۱۹۲۴–۱۹۹۱) نامیده میشد، دومین شهر بزرگ [[روسیه]] پس از [[مسکو]] است. سنت پترزبورگ در مصب خلیج فنلاند و دریای بالتیک قرار دارد و رود نوا نیز از این شهر میگذرد. در سرشماری سال ۲۰۲۱ میلادی در [[روسیه]]، این شهر ۵٫۶ میلیون نفر سکنه داشت که آن را به چهارمین شهر پرجمعیت در اروپا، پرجمعیتترین شهر در دریای بالتیک، و شمالیترین شهر بزرگ جهان تبدیل میکند. | ||
به عنوان پایتخت امپراتوری [[روسیه]]، و یکی از بنادر مهم روسی، سنت پترزبورگ یک شهر فدرال است. این شهر در ۲۷ مه ۱۷۰۳ توسط پتر یکم بر روی یک قلعهٔ سوئدی که به تازگی تصرف کرده بود ساخته شد و به یاد پطرس نام سنت پترزبورگ را بر آن نهاد. در | به عنوان پایتخت امپراتوری [[روسیه]]، و یکی از بنادر مهم روسی، سنت پترزبورگ یک شهر فدرال است. این شهر در ۲۷ مه ۱۷۰۳ توسط پتر یکم بر روی یک قلعهٔ سوئدی که به تازگی تصرف کرده بود ساخته شد و به یاد پطرس نام سنت پترزبورگ را بر آن نهاد. در [[روسیه]]، سنت پترزبورگ از نظر تاریخی و فرهنگی با تولد امپراتوری [[روسیه]] و ورود [[روسیه]] به تاریخ مدرن به عنوان یک قدرت بزرگ جهانی اروپایی مرتبط است. این شهر از سال ۱۷۱۳ تا ۱۹۱۸ پایتخت روسیهٔ تزاری و پس از آن امپراتوری [[روسیه]] بود (برای مدت کوتاهی بین سالهای ۱۷۲۸ و ۱۷۳۰ با [[مسکو]] جایگزین شد). پس از انقلاب اکتبر در سال ۱۹۱۷، بلشویکها مقر دولت را به [[مسکو]] منتقل کردند. این شهر پس از مرگ لنین در سال ۱۹۲۴ به لِنینگراد تغییر نام داد، اما در سال ۱۹۹۱، طی موج لنینزدایی به دنبال انحلال اتحاد جماهیر شوروی، طی یک همهپرسی در سطح شهر، سنت پترزبورگ دوباره نام رسمی شهر شد. به عنوان پایتخت فرهنگی [[روسیه]] سنت پترزبورگ در سال ۲۰۱۸ پذیرای بیش از ۱۵ میلیون گردشگر بود. این شهر، مرکز مهم اقتصادی، علمی و گردشگری [[روسیه]] و اروپا محسوب میشود<ref>معرفی شهر سن پترزبورگ(1402). قابل بازیابی از[https://www.mgairan.com/web/articles/view/340/%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C-%D8%B4%D9%87%D8%B1-%D8%B3%D9%86-%D9%BE%D8%AA%D8%B1%D8%B2%D8%A8%D9%88%D8%B1%DA%AF.html https://www.mgairan.com/web/articles/view/340/]</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
نسخهٔ ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۴۶
سَنْ پِتِرزْبورگ که پیشتر پِتروگراد (۱۹۱۴–۱۹۲۴) و لِنینگراد (۱۹۲۴–۱۹۹۱) نامیده میشد، دومین شهر بزرگ روسیه پس از مسکو است. سنت پترزبورگ در مصب خلیج فنلاند و دریای بالتیک قرار دارد و رود نوا نیز از این شهر میگذرد. در سرشماری سال ۲۰۲۱ میلادی در روسیه، این شهر ۵٫۶ میلیون نفر سکنه داشت که آن را به چهارمین شهر پرجمعیت در اروپا، پرجمعیتترین شهر در دریای بالتیک، و شمالیترین شهر بزرگ جهان تبدیل میکند.
به عنوان پایتخت امپراتوری روسیه، و یکی از بنادر مهم روسی، سنت پترزبورگ یک شهر فدرال است. این شهر در ۲۷ مه ۱۷۰۳ توسط پتر یکم بر روی یک قلعهٔ سوئدی که به تازگی تصرف کرده بود ساخته شد و به یاد پطرس نام سنت پترزبورگ را بر آن نهاد. در روسیه، سنت پترزبورگ از نظر تاریخی و فرهنگی با تولد امپراتوری روسیه و ورود روسیه به تاریخ مدرن به عنوان یک قدرت بزرگ جهانی اروپایی مرتبط است. این شهر از سال ۱۷۱۳ تا ۱۹۱۸ پایتخت روسیهٔ تزاری و پس از آن امپراتوری روسیه بود (برای مدت کوتاهی بین سالهای ۱۷۲۸ و ۱۷۳۰ با مسکو جایگزین شد). پس از انقلاب اکتبر در سال ۱۹۱۷، بلشویکها مقر دولت را به مسکو منتقل کردند. این شهر پس از مرگ لنین در سال ۱۹۲۴ به لِنینگراد تغییر نام داد، اما در سال ۱۹۹۱، طی موج لنینزدایی به دنبال انحلال اتحاد جماهیر شوروی، طی یک همهپرسی در سطح شهر، سنت پترزبورگ دوباره نام رسمی شهر شد. به عنوان پایتخت فرهنگی روسیه سنت پترزبورگ در سال ۲۰۱۸ پذیرای بیش از ۱۵ میلیون گردشگر بود. این شهر، مرکز مهم اقتصادی، علمی و گردشگری روسیه و اروپا محسوب میشود[۱].
نیز نگاه کنید به
روسیه؛ تقسیمات اداری و سیاسی روسیه؛ مسکو
کتابشناسی
- ↑ معرفی شهر سن پترزبورگ(1402). قابل بازیابی ازhttps://www.mgairan.com/web/articles/view/340/
منبع اصلی
کرمی، جهانگیر (1392). جامعه و فرهنگ روسیه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول، 192-197.
نویسنده مقاله
جهانگیر کرمی