پرش به محتوا

ارامنه در آرژانتین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Samiei (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Mahdi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
اگرچه مهاجرت اوّلیه ارامنه به [[آرژانتین]] به اواخر قرن نوزدهم برمیگردد امّا اوّلین موج مهاجرت که از آن به مهاجرت اجباری تعبیر شده مربوط به دهه 1910 و قتل عام در سیلی سیاه (منطقه ای در سواحل دریای مدیترانه در ترکیه) می‌باشد. آوریل سال 1909 آغاز دورهی جدید مهاجرت ارامنه به [[آرژانتین]] بود که بین سالهای 1915 تا 1922 با گسترش کشتار ارامنه مهاجرت دسته جمعی نیز تشدید شد. ادّعا شده است که در این کشتار بیش از 1،500،000 نفر از ارامنه کشته شدند و بازماندگان به دنبال یک سرپناه به نقاط مختلف از خاورمیانه، اروپا و [[آمریکا]] پراکنده شدند. دههی 1920 و به‌ویژه پس از امضای پیمان لوزان (1923) مهاجرت نهایی ارامنه به [[آرژانتین]] گسترش زیادی یافت. پس از جنگ جهانی دوم و بین سالهای 1940 و 1950، ارامنهای که در یونان، رومانی و بلغارستان زندگی می‌کردند و معدودی که در ترکیه باقی مانده بودند، به [[آرژانتین]] مهاجرت نمودند. بی‌ثباتی و ناامنی حاکم در این کشورها و استقرار کمونیسم در رومانی و بلغارستان، ارمنیها را مجبور به مهاجرت به [[آرژانتین]] نمود<ref name=":42">برگرفته از https://www.armeniosonline.com.ar</ref>.
اگرچه مهاجرت اوّلیه ارامنه به [[آرژانتین]] به اواخر قرن نوزدهم برمیگردد امّا اوّلین موج مهاجرت که از آن به مهاجرت اجباری تعبیر شده مربوط به دهه 1910 و قتل عام در سیلی سیاه (منطقه ای در سواحل دریای مدیترانه در ترکیه) می‌باشد. آوریل سال 1909 آغاز دورهی جدید مهاجرت ارامنه به [[آرژانتین]] بود که بین سالهای 1915 تا 1922 با گسترش کشتار ارامنه مهاجرت دسته جمعی نیز تشدید شد. ادّعا شده است که در این کشتار بیش از 1،500،000 نفر از ارامنه کشته شدند و بازماندگان به دنبال یک سرپناه به نقاط مختلف از خاورمیانه، اروپا و [[آمریکا]] پراکنده شدند. دههی 1920 و به‌ویژه پس از امضای پیمان لوزان (1923) مهاجرت نهایی ارامنه به [[آرژانتین]] گسترش زیادی یافت. پس از جنگ جهانی دوم و بین سالهای 1940 و 1950، ارامنهای که در یونان، رومانی و بلغارستان زندگی می‌کردند و معدودی که در ترکیه باقی مانده بودند، به [[آرژانتین]] مهاجرت نمودند. بی‌ثباتی و ناامنی حاکم در این کشورها و استقرار کمونیسم در رومانی و بلغارستان، ارمنیها را مجبور به مهاجرت به [[آرژانتین]] نمود<ref name=":42">برگرفته از https://www.armeniosonline.com.ar</ref>.


در خصوص تعداد ارامنه ساکن در [[آرژانتین]] هیچ آمار و ارقام دقیقی وجود ندارد. انجمن ارامنه [[آرژانتین]] تخمین زده است که تعداد ارامنه حاضر در این کشور که از نسل های سوم و چهارم مهاجران اوّلیه میباشند، بین 80،000 تا 100.000 نفر باشد. گفته می‌شود که بین سه تا چهار هزار مهاجر ارمنی نیز از جمهوری ارمنستان به [[آرژانتین]] در دهه گذشته میلادی وارد شده‌اند<ref name=":42" /><ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص.117-118.</ref>
در خصوص تعداد ارامنه ساکن در [[آرژانتین]] هیچ آمار و ارقام دقیقی وجود ندارد. انجمن ارامنه [[آرژانتین]] تخمین زده است که تعداد ارامنه حاضر در این کشور که از نسل های سوم و چهارم مهاجران اوّلیه میباشند، بین 80،000 تا 100.000 نفر باشد. گفته می‌شود که بین سه تا چهار هزار مهاجر ارمنی نیز از جمهوری ارمنستان به [[آرژانتین]] در دهه گذشته میلادی وارد شده‌اند<ref name=":42" />.
==نیز نگاه کنید به==
==نیز نگاه کنید به==
[[اقلیت های قومی آرژانتین]]؛ [[جامعه و نظام اجتماعی آرژانتین]]
[[اقلیت های قومی آرژانتین]]؛ [[جامعه و نظام اجتماعی آرژانتین]]


==کتابشناسی==
==کتابشناسی==
<references />
==منبع اصلی==
خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص.117-118.
==نویسنده مقاله==
احمد رضا خیرمند

نسخهٔ ‏۱ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۰۳

اگرچه مهاجرت اوّلیه ارامنه به آرژانتین به اواخر قرن نوزدهم برمیگردد امّا اوّلین موج مهاجرت که از آن به مهاجرت اجباری تعبیر شده مربوط به دهه 1910 و قتل عام در سیلی سیاه (منطقه ای در سواحل دریای مدیترانه در ترکیه) می‌باشد. آوریل سال 1909 آغاز دورهی جدید مهاجرت ارامنه به آرژانتین بود که بین سالهای 1915 تا 1922 با گسترش کشتار ارامنه مهاجرت دسته جمعی نیز تشدید شد. ادّعا شده است که در این کشتار بیش از 1،500،000 نفر از ارامنه کشته شدند و بازماندگان به دنبال یک سرپناه به نقاط مختلف از خاورمیانه، اروپا و آمریکا پراکنده شدند. دههی 1920 و به‌ویژه پس از امضای پیمان لوزان (1923) مهاجرت نهایی ارامنه به آرژانتین گسترش زیادی یافت. پس از جنگ جهانی دوم و بین سالهای 1940 و 1950، ارامنهای که در یونان، رومانی و بلغارستان زندگی می‌کردند و معدودی که در ترکیه باقی مانده بودند، به آرژانتین مهاجرت نمودند. بی‌ثباتی و ناامنی حاکم در این کشورها و استقرار کمونیسم در رومانی و بلغارستان، ارمنیها را مجبور به مهاجرت به آرژانتین نمود[۱].

در خصوص تعداد ارامنه ساکن در آرژانتین هیچ آمار و ارقام دقیقی وجود ندارد. انجمن ارامنه آرژانتین تخمین زده است که تعداد ارامنه حاضر در این کشور که از نسل های سوم و چهارم مهاجران اوّلیه میباشند، بین 80،000 تا 100.000 نفر باشد. گفته می‌شود که بین سه تا چهار هزار مهاجر ارمنی نیز از جمهوری ارمنستان به آرژانتین در دهه گذشته میلادی وارد شده‌اند[۱].

نیز نگاه کنید به

اقلیت های قومی آرژانتین؛ جامعه و نظام اجتماعی آرژانتین

کتابشناسی

منبع اصلی

خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.117-118.

نویسنده مقاله

احمد رضا خیرمند