موهیست ها

موهیست­ها

موهیست­ها[1]: این مکتب فکری توسط شخصی به نام موزی[2] پایه گذاری شد و طرفدار عشق و محبت جهانی بر مبنای منافع مشترک است. همه باید یکدیگر را دوست بدارند و از هرگونه درگیری پرهیز کنند. موزی، بنیاگزار این مکتب به شدت با مراسم آیینی کنفوسیوس مخالف بود و بر زندگی اجتماعی مبتنی بر کشاورزی تأکید داشت. او می گفت: سنت­ها پایدار نیستند، بشر به راهنمایانی فراتر از سنت­ها نیازمند است تا بتواند تشخیص دهد کدام یک از سنت­ها سودمندند. در آن­صورت این اخلاقیات هستند که مردم را به سوی سنت­های سودمند رهنمون می­شوند.

معتقدان به اصالت کشاورزی[3]: مکتب کشاورزی محوری، بر فلسفه­ی اجتماعی زمین­داری مبتنی است که خواهان مساوات اجتماعی اتوپیایی و اشتراکی است. این مکتب معتقد است که جامعه­ی بشری با توسعه­ی کشاورزی تکامل یافته و به کشاورزی وابسته است. پیروان این مکتب معتقدند، حکومت ایده­آل، پس از حکومت نیمه اسطوره­ای شِن نونگ[4]، پادشاه نیمه خدایی که مهارت­ها و ابزارهای کشاورزی را کشف و به مردم آموزش کشت و کار را داد، شکل گرفت. حاکم با فضیلتی که همراه مردم به شخم زدن زمین می پرداخت و از خزانه­ی دولت حقوقی دریافت نمی کرد، بلکه از درآمد کار و تلاش خودش استفاده می­کرد. این مکتب معتقد به تثبیت قیمت کالاهای یکسان بدون در نظر گرفتن کیفیت آن و عرضه و تقاضای بازار بود.

(Denecke, Weibke ,2011: 38)

---

[1] - Mohism.

[2] - Mozi.

[3] - Agriculturalists.

[4] - Shennong.