مراکز دینی، عبادتگاهها و آئینهای مسیحیان در عربستان: تفاوت میان نسخهها
صفحهای تازه حاوی «طبق سیاستهای مذهبی عربستان، ساخت عبادتگاههای غیراسلامی (مانند کلیسا، کنیسه یا معبد) در این کشور، بهویژه در سرزمینهای مقدس مکه و مدینه، ممنوع است. این ممنوعیت ریشه در فتاوا و تفاسیر مذهبی دارد که شبهجزیره عربستان را منطقهای ویژه بر...» ایجاد کرد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
طبق سیاستهای مذهبی عربستان، ساخت عبادتگاههای غیراسلامی (مانند کلیسا، کنیسه یا معبد) در این کشور، بهویژه در سرزمینهای مقدس مکه و مدینه، ممنوع است. | طبق سیاستهای مذهبی عربستان، ساخت عبادتگاههای غیراسلامی (مانند کلیسا، کنیسه یا معبد) در این کشور، بهویژه در سرزمینهای مقدس مکه و مدینه، ممنوع است. این ممنوعیت ریشه در فتاوا و تفاسیر مذهبی دارد که شبهجزیره عربستان را منطقهای ویژه برای اسلام میدانند و حفظ خلوص دینی را در این منطقه اولویت قرار میدهند. ممنوعیت ساخت عبادتگاه برای غیرمسلمانان در [[عربستان سعودی|شبهجزیره عربستان]] ریشه در فتاوا و تفاسیر سنتی علمای وهابی دارد که بر اساس احادیثی مانند حدیث «لا یجتمع دینان فی جزیرة العرب» (دو دین در شبهجزیره عربستان جمع نمیشوند) مطرح شده است. همچنین نمایش هویت مسیحی با نمادهای مذهبی و برگزاری جشنهایی مانند کریسمس در اماکن عمومی مجاز نیست. لذا جشن کریسمس باید در خانههای شخصی برگزار شود و نه به صورت جمعی. در [[عربستان سعودی|این کشور]] غیرمسلمانان از ورود به شهرهای مقدس مکه و مدینه منع شدهاند.<sup>.</sup> برای دوره های طولانی، پلیس شریعت (کمیته امر به معروف و نهی از منکر) بر رفتار اجتماعی نظارت کرده و با مواردی مانند نمایش عقاید غیر اسلامی برخورد کرده است. در [[عربستان سعودی|عربستان]] در گذشته فتواهایی صادر شده که حاوی نفرت و خصومت علیه غیرمسلمانان، به ویژه [[مسیحیت و اقلیتهای دینی در عربستان سعودی|مسیحیان]] و یهودیان است. از جمله بر اساس فتوای شیخ بن باز، اقامت و سکونت غیرمسلمانان در [[عربستان سعودی|شبهجزیره عربستان]] جایز نبوده و حتی استخدام آنها نیز ممنوع بوده است، مگر در موارد اضطراری که فرد دیگری توانایی انجام آن کار را نداشته باشد<ref>Yahya, Yuangga Kurnia, Badrus Sholeh and Mufti Rasyid. “Treatment of Non-Muslims in Moderate Saudi in Muhammad Bin Salman’s Religious Reform.” Australian Journal of Islamic Studies 7, no. 3 (2022): 76-100.</ref>. | ||
در [ | در [[عربستان سعودی]]، نظام حقوقی در قوانین اسلامی یا شریعت ریشه دارد که نه تنها رفتار شخصی بلکه اعمال مذهبی را نیز شکل میدهد. این چارچوب، محیطی متمایز برای ادیان مختلف، از جمله [[مسیحیت و اقلیتهای دینی در عربستان سعودی|مسیحیت]]، ایجاد میکند. در حالی که این کشور رسماً به تفسیری سختگیرانه از اسلام متعهد بوده است، اما در مورد مدارای مذهبی و امکان گفتگوی بین ادیان، ظرافتهایی وجود دارد. در حال حاضر، مسیحیت به عنوان یک دین قانونی در عربستان سعودی به رسمیت شناخته نشده است. این بدان معناست که عبادت عمومی مجاز نیست و هرگونه نمایش علنی ایمان مسیحی حتی میتواند پیامدهای قانونی نیز داشته باشد. با این وجود، تجمعات کوچک و غیررسمی از [[مسیحیت و اقلیتهای دینی در عربستان سعودی|مسیحیان در عربستان]] وجود دارد که بیسر و صدا عبادت میکنند و اغلب توسط شبکههایی از مهاجران خارجی و جوامع بیگانه حمایت میشوند. دولت [[عربستان سعودی|عربستان]] شرکت در گفتگوی محدود بین ادیان را آغاز کرده است. این رویکرد ممکن است نشان دهنده آگاهی از لزوم ترویج تفاهم بین گروههای مختلف مذهبی باشد. با این حال، به نظر میرسد این تعامل تدریجی بوده و در یک محیط به شدت کنترل شده رخ میدهد<ref>Is Christianity Legal in Saudi Arabia?, 2025, Available for https://gotraveltipster.com/is-christianity-legal-in-saudi-arabia<nowiki/>/</ref>. | ||
به دلیل اصلاحات اخیر دوره ملک سلمان، شرایط برای مسیحیان در | به دلیل اصلاحات اخیر دوره ملک سلمان، شرایط برای [[مسیحیت و اقلیتهای دینی در عربستان سعودی|مسیحیان در عربستان]] به صورت جزئی بهبود یافته است، اگرچه دولت سعودی همچنان به عدم به رسمیت شناختن آزادیهای مذهبی ادامه میدهد. غیرمسلمانان نمیتوانند مراسم مذهبی عمومی برگزار کنند یا عبادتگاه بسازند. با این وجود، اقلیت کوچکی از مسیحیان مهاجر و تعداد حتی کمتری از مسلمانانی که به [[مسیحیت و اقلیتهای دینی در عربستان سعودی|مسیحیت]] گرویدهاند، برای دعا و خواندن کتاب مقدس در خانهها جمع میشوند. اما عنوان میشود نیروهای امنیتی به طور مکرر به خانههای مسیحیان یورش میبرند و مقامات سعودی با هرگونه نشانهای از فعالیت مذهبی غیرمسلمانان مخالف هستند. در نتیجه، مسیحیان نمیتوانند تعطیلاتی مانند کریسمس را جشن بگیرند یا به طور آشکار صلیب به همراه داشته باشند<ref name=":0">''Christian Van Gorder, '' Scholarly Analysis: Christian Responses to Persecution in Saudi Arabia, ''August 2022, Available for https://ucs.nd.edu/learn/saudi-arabia''</ref>. | ||
این اعتقاد وجود دارد که مسیحیان در | این اعتقاد وجود دارد که [[مسیحیت و اقلیتهای دینی در عربستان سعودی|مسیحیان در عربستان سعودی]] برای قرنها شاهد آزار و اذیت بودهاند. در نتیجه، راهکارهایی برای پاسخ بلندمدت ایجاد کردهاند که هم مبتنی بر چارچوبی الهیاتی است که مصیبت را جزء لاینفک سلامت معنوی آنها میداند و هم بر اساس این اعتقاد محوری قرار دارد که خدا کنترل همه چیز را در دست دارد. [[مسیحیت و اقلیتهای دینی در عربستان سعودی|مسیحیان در عربستان سعودی]] اجازه ندارند ایمان خود را به طور علنی ابراز کنند. بسیاری از [[مسیحیت و اقلیتهای دینی در عربستان سعودی|مسیحیان]] حتی به طور علنی از ایمان خود دست میکشند در حالی که اعتقاد خصوصی خود را در قلبشان حفظ میکنند. به همین ترتیب، اکثر [[مسیحیت و اقلیتهای دینی در عربستان سعودی|مسیحیان]] از هر نوع تبلیغ دینی خودداری میکنند. [[مسیحیت و اقلیتهای دینی در عربستان سعودی|مسیحیان]] همچنین با دقت از انتقاد از دولت یا ابراز نفرت نسبت به ستمگران خودداری میکنند. به این ترتیب، آنها از هرگونه بحث سیاسی که ممکن است سکولاریسم به نظر برسد یا با اعتقادات و ایدههای مورد حمایت دولت مرتبط باشد اجتناب میکنند. رهبران کلیسا، علیرغم اینکه اغلب مجبور به رهبری [[مسیحیت و اقلیتهای دینی در عربستان سعودی|مسیحیان عربستان]] از خارج از کشور هستند، تنها حمایت بسیار محدودی برای حفظ حقوق اولیه مذهبی آنان ارایه دادهاند. از جمله در نوامبر ۲۰۰۷، قبل از یک نشست بیسابقه بین پاپ بندیکت و ملک عبدالله، اسقف پل هیندر، که در آن زمان نایب رسولی[1] [[عربستان سعودی|عربستان]] بود، از دولت [[عربستان سعودی]] خواست تا به شیوهای کمحاشیه برای [[مسیحیت و اقلیتهای دینی در عربستان سعودی|مسیحیان]] امنیت و آزادی لازم را فراهم کند. به همین ترتیب، کلیسای قبطی مصر به عنوان مدافع [[مسیحیت و اقلیتهای دینی در عربستان سعودی|مسیحیان قبطی در عربستان سعودی]] ظاهر شده است. پس از یک نشست در سال ۲۰۱۸ بین پاپ قبطی، تواضروس دوم، و ولیعهد [[عربستان سعودی]]، یک اسقف ارشد قبطی توانست از ریاض بازدید و یک مراسم عبادی برگزار کند. در پاسخ به این بازدید، رهبران قبطی از دولت [[عربستان سعودی]] تمجید فراوان کرده و نسبت به کاهش محدودیتها بر آزادی مذهب ابراز خوشبینی کردند<ref name=":0" />. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[مسیحیت و اقلیتهای دینی در عربستان سعودی]]؛ [[جمعیت مسیحیان و اقلیتهای دینی در عربستان]] | |||
== پاورقی == | |||
<small>[1] نایب رسولی( Apostolic Vicar) به مقامی در کلیسای کاتولیک رومی اشاره دارد که توسط پاپ برای نظارت بر امور کلیسایی در یک منطقه خاص منصوب میشود. این مقام معمولاً در مناطقی ایجاد میشود که یا تعداد کاتولیکها کم است، یا ساختار اسقفی کامل وجود ندارد، یا به دلایل سیاسی و فرهنگی امکان ایجاد یک اسقفنشین رسمی نیست.</small> | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
== نویسنده مقاله == | |||
[[علی اکبر اسدی]] | |||
[[رده:کلیساها و مراکز تبلیغی – دینی و آموزشی مهم مسیحیان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۵۴
طبق سیاستهای مذهبی عربستان، ساخت عبادتگاههای غیراسلامی (مانند کلیسا، کنیسه یا معبد) در این کشور، بهویژه در سرزمینهای مقدس مکه و مدینه، ممنوع است. این ممنوعیت ریشه در فتاوا و تفاسیر مذهبی دارد که شبهجزیره عربستان را منطقهای ویژه برای اسلام میدانند و حفظ خلوص دینی را در این منطقه اولویت قرار میدهند. ممنوعیت ساخت عبادتگاه برای غیرمسلمانان در شبهجزیره عربستان ریشه در فتاوا و تفاسیر سنتی علمای وهابی دارد که بر اساس احادیثی مانند حدیث «لا یجتمع دینان فی جزیرة العرب» (دو دین در شبهجزیره عربستان جمع نمیشوند) مطرح شده است. همچنین نمایش هویت مسیحی با نمادهای مذهبی و برگزاری جشنهایی مانند کریسمس در اماکن عمومی مجاز نیست. لذا جشن کریسمس باید در خانههای شخصی برگزار شود و نه به صورت جمعی. در این کشور غیرمسلمانان از ورود به شهرهای مقدس مکه و مدینه منع شدهاند.. برای دوره های طولانی، پلیس شریعت (کمیته امر به معروف و نهی از منکر) بر رفتار اجتماعی نظارت کرده و با مواردی مانند نمایش عقاید غیر اسلامی برخورد کرده است. در عربستان در گذشته فتواهایی صادر شده که حاوی نفرت و خصومت علیه غیرمسلمانان، به ویژه مسیحیان و یهودیان است. از جمله بر اساس فتوای شیخ بن باز، اقامت و سکونت غیرمسلمانان در شبهجزیره عربستان جایز نبوده و حتی استخدام آنها نیز ممنوع بوده است، مگر در موارد اضطراری که فرد دیگری توانایی انجام آن کار را نداشته باشد[۱].
در عربستان سعودی، نظام حقوقی در قوانین اسلامی یا شریعت ریشه دارد که نه تنها رفتار شخصی بلکه اعمال مذهبی را نیز شکل میدهد. این چارچوب، محیطی متمایز برای ادیان مختلف، از جمله مسیحیت، ایجاد میکند. در حالی که این کشور رسماً به تفسیری سختگیرانه از اسلام متعهد بوده است، اما در مورد مدارای مذهبی و امکان گفتگوی بین ادیان، ظرافتهایی وجود دارد. در حال حاضر، مسیحیت به عنوان یک دین قانونی در عربستان سعودی به رسمیت شناخته نشده است. این بدان معناست که عبادت عمومی مجاز نیست و هرگونه نمایش علنی ایمان مسیحی حتی میتواند پیامدهای قانونی نیز داشته باشد. با این وجود، تجمعات کوچک و غیررسمی از مسیحیان در عربستان وجود دارد که بیسر و صدا عبادت میکنند و اغلب توسط شبکههایی از مهاجران خارجی و جوامع بیگانه حمایت میشوند. دولت عربستان شرکت در گفتگوی محدود بین ادیان را آغاز کرده است. این رویکرد ممکن است نشان دهنده آگاهی از لزوم ترویج تفاهم بین گروههای مختلف مذهبی باشد. با این حال، به نظر میرسد این تعامل تدریجی بوده و در یک محیط به شدت کنترل شده رخ میدهد[۲].
به دلیل اصلاحات اخیر دوره ملک سلمان، شرایط برای مسیحیان در عربستان به صورت جزئی بهبود یافته است، اگرچه دولت سعودی همچنان به عدم به رسمیت شناختن آزادیهای مذهبی ادامه میدهد. غیرمسلمانان نمیتوانند مراسم مذهبی عمومی برگزار کنند یا عبادتگاه بسازند. با این وجود، اقلیت کوچکی از مسیحیان مهاجر و تعداد حتی کمتری از مسلمانانی که به مسیحیت گرویدهاند، برای دعا و خواندن کتاب مقدس در خانهها جمع میشوند. اما عنوان میشود نیروهای امنیتی به طور مکرر به خانههای مسیحیان یورش میبرند و مقامات سعودی با هرگونه نشانهای از فعالیت مذهبی غیرمسلمانان مخالف هستند. در نتیجه، مسیحیان نمیتوانند تعطیلاتی مانند کریسمس را جشن بگیرند یا به طور آشکار صلیب به همراه داشته باشند[۳].
این اعتقاد وجود دارد که مسیحیان در عربستان سعودی برای قرنها شاهد آزار و اذیت بودهاند. در نتیجه، راهکارهایی برای پاسخ بلندمدت ایجاد کردهاند که هم مبتنی بر چارچوبی الهیاتی است که مصیبت را جزء لاینفک سلامت معنوی آنها میداند و هم بر اساس این اعتقاد محوری قرار دارد که خدا کنترل همه چیز را در دست دارد. مسیحیان در عربستان سعودی اجازه ندارند ایمان خود را به طور علنی ابراز کنند. بسیاری از مسیحیان حتی به طور علنی از ایمان خود دست میکشند در حالی که اعتقاد خصوصی خود را در قلبشان حفظ میکنند. به همین ترتیب، اکثر مسیحیان از هر نوع تبلیغ دینی خودداری میکنند. مسیحیان همچنین با دقت از انتقاد از دولت یا ابراز نفرت نسبت به ستمگران خودداری میکنند. به این ترتیب، آنها از هرگونه بحث سیاسی که ممکن است سکولاریسم به نظر برسد یا با اعتقادات و ایدههای مورد حمایت دولت مرتبط باشد اجتناب میکنند. رهبران کلیسا، علیرغم اینکه اغلب مجبور به رهبری مسیحیان عربستان از خارج از کشور هستند، تنها حمایت بسیار محدودی برای حفظ حقوق اولیه مذهبی آنان ارایه دادهاند. از جمله در نوامبر ۲۰۰۷، قبل از یک نشست بیسابقه بین پاپ بندیکت و ملک عبدالله، اسقف پل هیندر، که در آن زمان نایب رسولی[1] عربستان بود، از دولت عربستان سعودی خواست تا به شیوهای کمحاشیه برای مسیحیان امنیت و آزادی لازم را فراهم کند. به همین ترتیب، کلیسای قبطی مصر به عنوان مدافع مسیحیان قبطی در عربستان سعودی ظاهر شده است. پس از یک نشست در سال ۲۰۱۸ بین پاپ قبطی، تواضروس دوم، و ولیعهد عربستان سعودی، یک اسقف ارشد قبطی توانست از ریاض بازدید و یک مراسم عبادی برگزار کند. در پاسخ به این بازدید، رهبران قبطی از دولت عربستان سعودی تمجید فراوان کرده و نسبت به کاهش محدودیتها بر آزادی مذهب ابراز خوشبینی کردند[۳].
نیز نگاه کنید به
مسیحیت و اقلیتهای دینی در عربستان سعودی؛ جمعیت مسیحیان و اقلیتهای دینی در عربستان
پاورقی
[1] نایب رسولی( Apostolic Vicar) به مقامی در کلیسای کاتولیک رومی اشاره دارد که توسط پاپ برای نظارت بر امور کلیسایی در یک منطقه خاص منصوب میشود. این مقام معمولاً در مناطقی ایجاد میشود که یا تعداد کاتولیکها کم است، یا ساختار اسقفی کامل وجود ندارد، یا به دلایل سیاسی و فرهنگی امکان ایجاد یک اسقفنشین رسمی نیست.
کتابشناسی
- ↑ Yahya, Yuangga Kurnia, Badrus Sholeh and Mufti Rasyid. “Treatment of Non-Muslims in Moderate Saudi in Muhammad Bin Salman’s Religious Reform.” Australian Journal of Islamic Studies 7, no. 3 (2022): 76-100.
- ↑ Is Christianity Legal in Saudi Arabia?, 2025, Available for https://gotraveltipster.com/is-christianity-legal-in-saudi-arabia/
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Christian Van Gorder, Scholarly Analysis: Christian Responses to Persecution in Saudi Arabia, August 2022, Available for https://ucs.nd.edu/learn/saudi-arabia