تین جین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Fd320e92-a6b4-11eb-9593-fa163ef41a80.jpg|بندانگشتی|پارک«یوان نینگ» در شهر تین جین. قابل بازیابی از https://gitishow.com/p/6086f887e086aac6880fb799]] | [[پرونده:Fd320e92-a6b4-11eb-9593-fa163ef41a80.jpg|بندانگشتی|پارک«یوان نینگ» در شهر تین جین. قابل بازیابی از https://gitishow.com/p/6086f887e086aac6880fb799]] | ||
نام اختصاری شهر تیَن جین(Tian Jin)، «جین» است و در شمال شرق | نام اختصاری شهر تیَن جین(Tian Jin)، «جین» است و در شمال شرق جلگهی «هوا بِی» قرار گرفته و محل پیوند 5 شاخه از رود «هایخِه» با دریاست. | ||
تیان جین در سال | تیان جین در سال 1928 عنوان اداری«شهر تیَن جین» را گرفت و در حال حاضر دارای 15 ناحیه و 3 شهرستان و 11هزار کیلومتر مربع مساحت است. تا پایان سال 2002، جمعیت این شهر به 9 میلیون و 190هزار و 500 نفر رسید. | ||
«تیَن جین» بزرگترین شهر صنعتی شمال [[چین]] و دارای منابع نفت، گاز، نمک دریایی فراوان و دارای زیربناهای صنعتی محکم است. این شهر مرکز صنعتی و بندر دریایی شمال چین نیز هست. | «تیَن جین» بزرگترین شهر صنعتی شمال [[چین]] و دارای منابع نفت، گاز، نمک دریایی فراوان و دارای زیربناهای صنعتی محکم است. این شهر مرکز صنعتی و بندر دریایی شمال [[چین]] نیز هست. | ||
آثار دیدنی و | آثار دیدنی و تاریخی «تیَن جین» عبارتند از: پارک«یوان نینگ»، کاخ«تیَ نخو»، قلعهی آتشبار«دا گوکو» و ناحیهی گردشگری «پن شن». | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[شهر های بزرگ تابع دولت مرکزی چین]]؛ [[پکن]]؛ [[شانگهای]] | [[شهر های بزرگ تابع دولت مرکزی چین]]؛ [[پکن]]؛ [[شانگهای]] | ||
== | == منبع اصلی == | ||
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub> | |||
== نویسنده مقاله == | |||
علی محمد سابقی | |||
[[رده:مناطق و شهرهای مهم اقتصادی و صنعتی]] | |||
نسخهٔ ۲۱ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۵۵
نام اختصاری شهر تیَن جین(Tian Jin)، «جین» است و در شمال شرق جلگهی «هوا بِی» قرار گرفته و محل پیوند 5 شاخه از رود «هایخِه» با دریاست.
تیان جین در سال 1928 عنوان اداری«شهر تیَن جین» را گرفت و در حال حاضر دارای 15 ناحیه و 3 شهرستان و 11هزار کیلومتر مربع مساحت است. تا پایان سال 2002، جمعیت این شهر به 9 میلیون و 190هزار و 500 نفر رسید.
«تیَن جین» بزرگترین شهر صنعتی شمال چین و دارای منابع نفت، گاز، نمک دریایی فراوان و دارای زیربناهای صنعتی محکم است. این شهر مرکز صنعتی و بندر دریایی شمال چین نیز هست.
آثار دیدنی و تاریخی «تیَن جین» عبارتند از: پارک«یوان نینگ»، کاخ«تیَ نخو»، قلعهی آتشبار«دا گوکو» و ناحیهی گردشگری «پن شن».
نیز نگاه کنید به
شهر های بزرگ تابع دولت مرکزی چین؛ پکن؛ شانگهای
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی