زیرساخت های فضای مجازی ترکیه

زیرساخت فضای مجازی، ستون فقرات حیاتی اقتصاد دیجیتالی، ارتباطات اجتماعی و موقعیت امنیتی یک ملت را تشکیل می‌دهد. برای ترکیه، کشوری که بین اروپا و آسیا قرار دارد و با توجه  به نفوذ ژئوپلیتیکی قابل توجهی که در منطقه دارد، توسعه پایه‌های دیجیتال قوی برای رقابت‌پذیری اقتصادی و تاب‌آوری اجتماعی در این کشور بسیار مهم است. زیرساخت فضای مجازی ترکیه در اوایل دهه 2000 به طور قابل توجهی تکامل یافته است. این زیرساخت از لایه‌های متعددی تشکیل شده است که شامل شبکه‌های فیبر نوری، اتصالات کابل های مخابراتی، ارتباطات ماهواره‌ای و شبکه‌های بی‌سیم است که در مجموع پوشش ملی و اتصال بین‌المللی را فراهم می‌کنند. شبکه فیبر نوری در سراسر کشور ترکیه گسترش یافته و مراکز اصلی شهری را به هم متصل می‌کند و به طور فزاینده‌ای به مناطق روستایی نیز رسیده است. موقعیت جغرافیایی ترکیه، آن را به یک مرکز ترانزیتی مهم برای ترافیک داده های بین‌المللی بین اروپا، آسیا و خاورمیانه تبدیل کرده است. چندین سیستم کابل زیردریایی در سواحل ترکیه وجود دارند، از جمله شبکه اطلاعاتی ترانس-اوراسیا (Trans-Eurasia Information Network (TEI))و سیستم‌های مختلف کابل مدیترانه‌ای، که اتصال بین المللی افزون با ظرفیت های اندازه گیری شده در ترابیت بر ثانیه را فراهم می کنند. تورک ست(TURKSAT)، اپراتور ماهواره‌ای ملی ترکیه، زیرساخت‌های بیشتری را از طریق ماهواره‌های ارتباطی ثابت نسبت به زمین فراهم می‌کند. سری ماهواره‌های تورک ست که در موقعیت‌های مداری راهبردی قرار گرفته‌اند، از مخابرات، پخش و خدمات اینترنت پهن باند پشتیبانی می‌کنند، به ویژه در مناطقی که زیرساخت‌های زمینی محدود هستند. معماری شبکه ثابت و سیار زیرساخت پهنای باند ثابت شامل خط مشترک دیجیتال(دی.اس.ال.) [1]، فیبر نوری تا خانه (اف.تی.تی.اچ) [2]، فیبرنوری تا ساختمان(اف.تی.تی.بی.) [3] و فناوری‌های مودم کابلی است. اپراتورهای اصلی مخابراتی از جمله تورک تلکام(Türk Telekom)، ودافون ترکیه (Vodafone Turkey) و ‫ترک‌سِل(Turkcell)،سرمایه‌گذاری قابل توجهی در نوسازی شبکه های مخابراتی با تأکید ویژه بر استقرار فیبر نوری در مناطق شهری و حومه های شهری، انجام داده اند. زیرساخت شبکه تلفن همراه از طریق نسل‌های جدید پیشرفته از 2G به 5G پیشرفت کرده است. بخش‌هایی از جمله بانکداری، مراقبت‌های بهداشتی و رسانه، قرار است از توسعه این فناوری بهره فراوانی ببرند. ادغام و همسویی با استانداردها و مقررات اتحادیه اروپا، و همچنین قرار گرفتن در معرض بهترین شیوه‌های صنعت، ترکیه را به استفاده از بهترین راهکارهای فناوری اطلاعات سوق داده است.

سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات ترکیه (بی.تی.کِی)(Türkiye’s Information and Communication Technologies Authority (BTK))، مرجع و نهاد اصلی پیشرو در تلاش های 5G در ترکیه است. این سازمان اخیراً "فروم فناوری های ارتباطات سیار نسل جدید ترکیه"(New Generation Mobile Communication Technologies Türkiye (5GTR) Forum) را تأسیس کرد که متشکل از دولت، دانشگاه ها، تولیدکنندگان، اپراتورها و سازمان های غیردولتی است. این فروم قصد دارد بستری را برای برآورده کردن الزامات 5G در بازار با هدف ترویج بومی سازی و همکاری بین بخش های مختلف فراهم کند. شرکت‌ها و انجمن‌های خصوصی مانند اریکسون(Ericsson)، هواوی(Huawei)، زی.تی.ایی(ZTE)، وستل(Vestel)، وودافون(Vodafone)، ترک‌سل(Turkcell)، ترک تلکام(Turk Telekom)، اولاک ارتباطات(Ulak Communication)، انجمن بازرگانان مخابرات(The Telecommunications Businessmen Association) و بنیاد توسعه فناوری ترکیه(the Technology Development Foundation of Türkiye)، اعضای کارگروه این گروه مطالعاتی هستند.

شبکه‌های ال.تی.ای( تکامل دراز مدت)[4]، نسل چهارمی است که تقریباً در مناطق پرجمعیت ترکیه پوشش جهانی  دارد، در حالی که استقرار و پیاده سازی شبکه‌های نسل پنجم از سال 2020 در شهرهای بزرگ ترکیه شروع شده است. استقرار 5G همچنان در ترکیه درحال گسترش است و قابلیت‌های پهن باند تلفن همراه پیشرفته، تأخیر کم و پشتیبانی از برنامه‌های کاربردی نوظهور اینترنت اشیاء را ارائه می کند. اپراتورهای مخابراتی محلی در حال تسریع راهکارهای اینترنت اشیاء و پروژه‌های شهر هوشمند هستند. باتوجه به اینکه، این کشور در معرض خطر بالای تهدیدات سایبری قرار دارد، امنیت سایبری در زمره اولویت های اصلی دولت ترکیه است.

نیز نگاه کنید به

زیرساخت‌های فضای مجازی در کانادا؛ زیرساخت‌های فضای مجازی و وضعیت اینترنت در عراق؛ زیرساخت های فضای مجازی قطر

پاورقی

[1]. digital subscriber line (DSL) = نوعی اتصال اینترنت پهن باند است که از خطوط تلفن موجود برای انتقال داده استفاده می‌کند. این فناوری دسترسی به اینترنت پرسرعت را برای خانه‌ها و مشاغل بدون نیاز به یک خط اختصاصی جداگانه فراهم می‌کند.

[2]. Fibre to the Hom= FTTH، این اصطلاح به نوعی فناوری اتصال به اینترنت پهن باند اشاره دارد که از کابل‌های فیبر نوری برای انتقال داده استفاده می‌کند. این کابل‌ها از رشته‌های نازک شیشه یا پلاستیک ساخته شده‌اند که سیگنال‌های نور را منتقل می‌کنند و به آنها امکان می‌دهد داده‌ها را با سرعت بسیار بالا انتقال دهند.

[3]. FTTB (fiber-to-the-building or -basement) = نوعی از تحویل ارتباطات فیبر نوری است که لزوماً فقط برای املاکی اعمال می‌شود که دارای چندین فضای زندگی یا کار هستند.

[4].LTE (Long-Term Evolution) = یک استاندارد پهن باند بی‌سیم نسل چهارم (4G) است. این استاندارد که از ارزش ویژه‌ای برای مشاغل برخوردار است، منجر به ظهور چندین فناوری تکامل یافته (به ویژه LTE-M و NB-IoT) شده است که برای سهولت استقرار کارآمد و کم‌هزینه‌تر دستگاه‌های IoT و M2M طراحی شده‌اند.

نویسنده مقاله

میترا صمیعی

دانشیار گروه علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه علامه طباطبائی