قوم قرقیز در چین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
== منبع اصلی == | == منبع اصلی == | ||
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [ | <sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub> | ||
== نویسنده مقاله == | == نویسنده مقاله == | ||
علی محمد سابقی | علی محمد سابقی | ||
[[رده:اقوام شاخص]] | [[رده:اقوام شاخص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۲۲
قرقیزهای چین اغلب در جنوب استان سین کیانگ و در بخش خودمختار قرقیز قزل سو سکونت دارند. زبان قرقیزی جزو گروه زبانهای ترکی آلتایی است. در زبان نوشتاری آنان از الفبای فارسی-عربی استفاده میشود. قرقیزهای جنوب سین کیانگ به زبان اویغوری و در شمال به زبان قزاقی صحبت میکنند. قرقیزها پیشتر پیرو آیینهای شمنی و بودیسم تبتی بودند ولی بعدها با گسترش اسلام در منطقه به دین اسلام گرویدند. طبق آخرین سرشماری جمعیت در سال 2009 میلادی، جمعیت آنان یک میلیون و 500 هزار نفر بوده است.
نیز نگاه کنید به
اقوام و اقلیت های نژادی مسلمان در چین؛ اقلیت های قومی در چین
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی