رودها و دریاچه های ژاپن: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «تقاضای روزافزون برای آب شیرین برای استفاده در کشت و زرع برنج، صنعت و برای مصرف داخلی در ژاپن یک مشکل و معضل جدی است. مشکلات عرضه در فقدان مخازن آب طبیعی، روان آب‌های سریع رودخانه‌ها و مشکلات مهندسی ساخت سد‌های بزرگ در کوه‌های ناهموار نیز بر...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
تقاضای روزافزون برای آب شیرین برای استفاده در کشت و زرع برنج، صنعت و برای مصرف داخلی در [[ژاپن]] یک مشکل و معضل جدی است. مشکلات عرضه در فقدان مخازن آب طبیعی، روان آب‌های سریع رودخانه‌ها و مشکلات مهندسی ساخت سد‌های بزرگ در کوه‌های ناهموار نیز بر سختی کار افزوده است. رودخانه‌های ژاپن عموما کوتاه، کم عمق و سریع هستند و توسط حوضه‌های آبریز کوچک تامین می‌شوند (MLIT-b، 2018: 62). ميانگين باران سالانه در ژاپن 1690 ميليمتر است كه دو برابر ميانگين بارش سالانه جهان مي‌شود، اما با احتساب جمعيت و مساحت اين كشور، سرانه بارش سالانه هر نفر 5000 ميليمتر مكعب بر فرد است كه اين تنها يك سوم ميانگين جهاني آن است (همان: 57).
تقاضای روزافزون برای آب شیرین برای استفاده در کشت و زرع برنج، صنعت و برای مصرف داخلی در [[ژاپن]] یک مشکل و معضل جدی است. مشکلات عرضه در فقدان مخازن آب طبیعی، روان آب‌های سریع رودخانه‌ها و مشکلات مهندسی ساخت سد‌های بزرگ در کوه‌های ناهموار نیز بر سختی کار افزوده است. رودخانه‌های ژاپن عموما کوتاه، کم عمق و سریع هستند و توسط حوضه‌های آبریز کوچک تامین می‌شوند <ref name=":0">MLIT-b، 2018: 62</ref>. میانگین باران سالانه در ژاپن 1690 میلی‌متر است که دو برابر میانگین بارش سالانه جهان می‌شود، اما با احتساب جمعیت و مساحت این کشور، سرانه بارش سالانه هر نفر 5000 میلیمتر مکعب بر فرد است که این تنها یک سوم میانگین جهانی آن است <ref name=":0" />.
[[پرونده:دریاچه آشی.jpg|بندانگشتی|دریاچه آشی]]
مهمترین رودخانه‌های ژاپن عبارت‌ از، رودخانه‌های تشِی‌ئو (天塩川/Teshio gawa)[1] و ایشیکاری (石狩川/Ishikari gawa)[2] در هوکایدو، رودخانه‌های کیتاکامی (北上川/Kitakami gawa) ، شینانو (信濃川Shinano gawa)[4]و کیسو (木曽川/Kiso gawa) در هونشو و رودخانه چیکوگو (筑後川/Chikugo gawa) در کیوشو هستند.. تمام این موارد در کنار ویژگی غالب رودخانه‌های ژاپن در خصوص عدم تامین پیش نیازهای کشتیرانی (اعم از عمق، وسعت و سرعت جریان آب)، ویژگی‌های اصلی رودهای ژاپن را تشکیل می‌دهد <ref name=":1">معین‌زاده، 1382: 2-31</ref>.


مهمترین رودخانه‌های ژاپن عبارت‌ از، رودخانه‌های تشِی‌ئو<sup>[1]</sup> و ایشیکاری<sup>[2]</sup> در هوکایدو، رودخانه‌های کیتاکامی<sup>[3]</sup>، شینانو<sup>[4]</sup> و کیسو<sup>[5]</sup> در هونشو و رودخانه چیکوگو<sup>[6]</sup> در کیوشو هستند.. تمام این موارد در کنار ویژگی غالب رودخانه‌های ژاپن در خصوص عدم تامین پیش نیازهای کشتیرانی (اعم از عمق، وسعت و سرعت جریان آب)، ویژگی‌های اصلی رودهای ژاپن را تشکیل می‌دهد (معين‌زاده، 1382: 2-31).
دریاچه‌ها نیز از دیگر منابع تامین آب و همچنین از مظاهر طبیعی بی‌بدیل [[ژاپن]] هستند. دریاچه بیوا (琵琶湖/Biwa ko)، به عنوان بزرگترین دریاچه این کشور، 669 کیلومتر مربع وسعت و در بخش مرکزی جزیره‌ی هونشو قرار دارد. این در حالی است که همه دریاچه‌های بزرگ دیگر در شمال شرق ژاپن واقع شده‌اند<ref name=":1" />. اکثر دریاچه‌های ساحلی، مانند دریاچه‌ هامانا (浜名湖/Hamana ko) در هونشو، غرق‌دره‌های سابق (اشکال ژئومورفولوژیکی که در نتیجه‌ی بالا آمدن سطح آب دریاها و اقیانوس‌ها به زیر آب رفته‌اند) هستند.


دریاچه‌ها نیز از دیگر منابع تامین آب و همچنین از مظاهر طبیعی بی‌بدیل ژاپن هستند. دریاچه بیوا<sup>[7]</sup>، به عنوان بزرگترین دریاچه این کشور، 669 کیلومتر مربع وسعت و در بخش مرکزی جزیره‌ی هونشو قرار دارد. این در حالی است که همه دریاچه‌های بزرگ دیگر در شمال شرق ژاپن واقع شده‌اند (همان: 32). اکثر دریاچه‌های ساحلی، مانند دریاچه‌ هامانا<sup>[8]</sup> در هونشو، غرق‌دره‌های سابق (اشکال ژئومورفولوژیکی که در نتیجه‌ی بالا آمدن سطح آب دریاها و اقیانوس‌ها به زیر آب رفته‌اند) هستند.
اکثر دریاچه های درونی مانند بیوا، سووا (諏訪湖/Suwa ko) و ایناواشیرو (猪苗代湖/Inawashiro ko) در جزیره‌ی هونشو، نتیجه‌ی فعالیت‌های تکتونیکی از منشا گسل‌های جدید زمین‌شناسی هستند. در مقابل بعضی دریاچه‌ها منشا آتشفشانی دارند که برای مثال می‌توان به دریاچه کوچّارو (クッチャロ湖/Kuchcharo ko) در هوکایدو و یا تووادا(十和田湖/Towada ko) و آشی (芦ノ湖/Ashi no ko) در هونشو اشاره کرد<ref>یزدان پناه، کیومرث(1402)."جغرافیای ژاپن ".در پالیزدار، فرهاد، ذاکری، قدرت اله. جامعه و فرهنگ ژاپن. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،ص 15- 35</ref>.  


اکثر دریاچه های درونی مانند بیوا، سووا<sup>[9]</sup> و ایناواشیرو<sup>[10]</sup> در جزیره‌ی هونشو، نتیجه‌ی فعالیت‌های تکتونیکی از منشا گسل‌های جدید زمین‌شناسی هستند. در مقابل بعضی دریاچه‌ها منشا آتشفشانی دارند که برای مثال می‌توان به دریاچه کوچّارو<sup>[11]</sup> در هوکایدو و یا تووادا<sup>[12]</sup> و آشی<sup>[13]</sup> در هونشو اشاره کرد.
== پاورقی ==
----[1]  天塩川/Teshio gawa: چهارمین رودخانه بلند ژاپن است.
[i]  : چهارمین رودخانه بلند ژاپن است.


[2]  石狩川/Ishikari gawa: در ژاپن، از لحاظ مساحت حوزه آبریز دوم و از لحاظ طول سوم است.
[ii]  : در ژاپن، از لحاظ مساحت حوزه آبریز دوم و از لحاظ طول سوم است.  


[3] 北上川/Kitakami gawa.
[iii]   بلندترین رودخانه ژاپن با طول 367 کیلومتر است.


[4]  信濃川Shinano gawa: بلندترین رودخانه ژاپن با طول 367 کیلومتر است.
== نیز نگاه کنید به ==


[5] 木曽川/Kiso gawa.
* [[رودها و دریاچه های چین|رودهای چین]]


[6] 筑後川/Chikugo gawa.
== کتابشناسی ==
 
[7] 琵琶湖/Biwa ko.
 
[8] 浜名湖/Hamana ko.
 
[9] 諏訪湖/Suwa ko.
 
[10] 猪苗代湖/Inawashiro ko.
 
[11] クッチャロ湖/Kuchcharo ko.
 
[12] 十和田湖/Towada ko.
 
[13] 芦ノ湖/Ashi no ko.

نسخهٔ ‏۱۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۰

تقاضای روزافزون برای آب شیرین برای استفاده در کشت و زرع برنج، صنعت و برای مصرف داخلی در ژاپن یک مشکل و معضل جدی است. مشکلات عرضه در فقدان مخازن آب طبیعی، روان آب‌های سریع رودخانه‌ها و مشکلات مهندسی ساخت سد‌های بزرگ در کوه‌های ناهموار نیز بر سختی کار افزوده است. رودخانه‌های ژاپن عموما کوتاه، کم عمق و سریع هستند و توسط حوضه‌های آبریز کوچک تامین می‌شوند [۱]. میانگین باران سالانه در ژاپن 1690 میلی‌متر است که دو برابر میانگین بارش سالانه جهان می‌شود، اما با احتساب جمعیت و مساحت این کشور، سرانه بارش سالانه هر نفر 5000 میلیمتر مکعب بر فرد است که این تنها یک سوم میانگین جهانی آن است [۱].

دریاچه آشی

مهمترین رودخانه‌های ژاپن عبارت‌ از، رودخانه‌های تشِی‌ئو (天塩川/Teshio gawa)[1] و ایشیکاری (石狩川/Ishikari gawa)[2] در هوکایدو، رودخانه‌های کیتاکامی (北上川/Kitakami gawa) ، شینانو (信濃川Shinano gawa)[4]و کیسو (木曽川/Kiso gawa) در هونشو و رودخانه چیکوگو (筑後川/Chikugo gawa) در کیوشو هستند.. تمام این موارد در کنار ویژگی غالب رودخانه‌های ژاپن در خصوص عدم تامین پیش نیازهای کشتیرانی (اعم از عمق، وسعت و سرعت جریان آب)، ویژگی‌های اصلی رودهای ژاپن را تشکیل می‌دهد [۲].

دریاچه‌ها نیز از دیگر منابع تامین آب و همچنین از مظاهر طبیعی بی‌بدیل ژاپن هستند. دریاچه بیوا (琵琶湖/Biwa ko)، به عنوان بزرگترین دریاچه این کشور، 669 کیلومتر مربع وسعت و در بخش مرکزی جزیره‌ی هونشو قرار دارد. این در حالی است که همه دریاچه‌های بزرگ دیگر در شمال شرق ژاپن واقع شده‌اند[۲]. اکثر دریاچه‌های ساحلی، مانند دریاچه‌ هامانا (浜名湖/Hamana ko) در هونشو، غرق‌دره‌های سابق (اشکال ژئومورفولوژیکی که در نتیجه‌ی بالا آمدن سطح آب دریاها و اقیانوس‌ها به زیر آب رفته‌اند) هستند.

اکثر دریاچه های درونی مانند بیوا، سووا (諏訪湖/Suwa ko) و ایناواشیرو (猪苗代湖/Inawashiro ko) در جزیره‌ی هونشو، نتیجه‌ی فعالیت‌های تکتونیکی از منشا گسل‌های جدید زمین‌شناسی هستند. در مقابل بعضی دریاچه‌ها منشا آتشفشانی دارند که برای مثال می‌توان به دریاچه کوچّارو (クッチャロ湖/Kuchcharo ko) در هوکایدو و یا تووادا(十和田湖/Towada ko) و آشی (芦ノ湖/Ashi no ko) در هونشو اشاره کرد[۳].

پاورقی

[i]  : چهارمین رودخانه بلند ژاپن است.

[ii]  : در ژاپن، از لحاظ مساحت حوزه آبریز دوم و از لحاظ طول سوم است.

[iii]   بلندترین رودخانه ژاپن با طول 367 کیلومتر است.

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ MLIT-b، 2018: 62
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ معین‌زاده، 1382: 2-31
  3. یزدان پناه، کیومرث(1402)."جغرافیای ژاپن ".در پالیزدار، فرهاد، ذاکری، قدرت اله. جامعه و فرهنگ ژاپن. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،ص 15- 35