لیو گونگ چوان، خوشنویس چینی
«لیو گونگ چوان» خوشنویس عصر تانگ بود. وی به خاطر نوشتن کاراکترهای منظم و مرتب معروف بود. او با به کارگیری ساختار به هم پیوسته ی سبک «اویانگ شون» و توسعه ی حرکت قلم مویِ سبک «یان جِن چینگ»، سبک خاص لیویِ خود را ابداع کرد. خوشنویسی او سبک استخوان دار و توانمند با چارچوبی استوار و حرکاتی قدرتمند بوده، و بر ایده ای قوی و ساختدار تأکید دارد. کارهای او اغلب به کار «یان جِن چینگ» ارتباط داده می شود. «رگ های یان و استخوان لیو» نماد ویژگی اصلی این دو سبک بزرگ نوشتاری قاعده مند سلسله ی تانگ است. لیو هم مثل یان خیلی پرکار بود.
معروف ترین اثر وی «لوح بتکده ی شوانبی»است که داستان استاد مانک دادا(Dada)، کسی که مقرب امپراتوران سلسله ی تانگ بود را بازگو می کند. این لوح سنگی در ماه دوازدهم سال 841 میلادی ساخته شده است. متن لوح به خط خوشنویسی معمولی نوشته و حکاکی شده است. در حال حاضر، این لوح در سالن شماره ی 2 در موزه ی جنگل ستون های یاد بود شهر شیاَن نگهداری میشود[۱].
نیز نگاه کنید به
هنر در چین؛ هنر خوشنویسی چینی؛ هنرمندان و خوشنویسان مشهور چین باستان؛ خوشنویسان مشهور چین باستان
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی. جلد سوم، ص. 1155-1156