تاریخ و تمدن ژاپن
ریشه‌های نژادی مردم ژاپن درهم و مبهم است. تنها چیزیی که روشن است، آنکه پیش از رسیدن ژاپنی‌ها به این سرزمین نژادهای دیگری با مشخصات مختلف در آنجا می‌زیستند.[۱] این کشور به عرصه تمدن دیر پای گذاشت، زیرا جنبش‌های فرهنگی پس از گذشتن از آسیای میانه و چین بدانجا راه یافتند.[۲] عناصر عمده فرهنگ این کشور از چین سرچشمه گرفته است چنانکه بیشتر کشورهای واقع در شرق آسیا هم از این چین متأثر بودند.[۳]
ژاپن چرخه‌ای را برای جذب ارزش‌های فرهنگی و نهادهای فرهنگی مفید انتخاب کرده و سپس آنها را با الگوهای موجود بومی خود سازگار می‌کند، این فرایند اغلب در دوره‌های انزوای نسبی سیاسی اتفاق می افتد. تلاش ژاپن برای مدرن سازی سریع در اواخر قرن نوزدهم تا بیست‌و‌‌یکم، یک دستورالعمل دراز مدت تاریخی برای این کشور بود.
بعد از اصلاحات میجی (1868)، ژاپن شروع به نوسازی و صنعتی شدن در الگوی اروپایی و آمریکایی کرد. با وجود این، رهبران میجی در نظر داشتند که کشور را متجدد کنند نه غربی. یعنی بر آن بودند تا از هر رشته فنی و اداری، بهترین شیوه‌هایی که ژاپن را با ملت‌های بزرگ برابر سازد برگزینند، اما در نظر نداشتند که آیین‌های کهن را قربانی کنند.[۴] با وجود این و به خصوص بعد از جنگ جهانی دوم، صفات فرهنگی غرب از طریق مدارس و رسانه‌های ارتباط جمعی در مقیاس وسیعی معرفی شد. تأثیرات آمریکایی و اروپایی در فرهنگ ژاپن در ادبیات، هنرهای تجسمی، موسیقی، آموزش، علم، تفریح و ایدئولوژی قابل مشاهده است.
مدرن سازی با تغییرات فرهنگی همراه بود. عقلانیت و سوسیالیسم مبتنی بر مسیحیت، و همچنین مارکسیسم، به طور جدایی ناپذیر با زندگی روزمره ژاپنی ارتباط پیدا کرد. به گونه‌ای که به طور مثال موسیقی غربی به طور کلی بیشتر از موسیقی سنتی ژاپنی در بسیاری از مناسبات اجتماعی مورد استفاده است. اگرچه مسیحیان ژاپنی درصد اندکی از جمعیت را تشکیل می‌دهند، کریسمس(و یا ظاهر بیرونی آن) تقریبا به عنوان یک رویداد عامیانه به طور گسترده‌ای مشاهده می‌شود. استفاده از لباس غربی در میان ژاپنی‌ها، به جای کیمونوی سنتی، خیلی زود تبدیل به عادت شد، هرچند زنان ممکن است در جشن‌های خاص لباس کیمونوی رسمی بپوشند. تغییر در ساخت و ساز خانه نیز با معرفی فرم‌ها و توابع معماری غربی قابل ملاحظه بود. در شکل، رنگ و مصالح ساختمانی، بسیاری از خانه‌های معاصر ژاپن به طور قابل توجهی متفاوت از انواع سنتی خود هستند، آنها اکنون شکل‌های مدرنتری دارند، از رنگ‌های بیشتری استفاده می‌کنند و اغلب از بتن و گچ ساخته می‌شوند.[۵]