توپوگرافی آرژانتین
خاک آرژانتین از دو بخش متمایز تشکیل شده است. یکی از آنها نواحی کوهستانی غرب است که قسمتی از دامنهی شرقی رشتهکوه «آند» را شامل میشود و قلل آن پوشیده از برف و بعضی از آنها آتشفشان است. این رشتهکوهها مرز غربی آرژانتین و شیلی را تشکیل میدهند و بلندترین قلّهی آن «آکونکاگوا (Aconcagua)» است که نزدیک به 7 هزار متر ارتفاع دارد و از مرتفعترین قلل دنیا محسوب میشود. دامنههای شرقی آند با شیب ملایمی به دشتهای مرکزی آرژانتین منتهی میشود که در آنها ریزش باران بسیار کم است و قسمت عمدهی آن بهویژه استپهای پاتاگونیا (Patagonia) پوشیده شده است[۱].
قسمت دیگر، بخش جلگهای مشرق است که از شمال به جنوب از عرض آن کاسته میشود. در شمال و جنوب یعنی در فلاتهای شاگو و پاتاگونیا زمینها کمتر حاصلخیز و در قسمت مرکزی یعنی پامپاس بسیار حاصلخیز میباشد[۲].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ اصغری، احمدرضا (1374). آرژانتین، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه. ص30.
- ↑ خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص. 28.