شاه تاکسین و نوزایی ملی در تایلند

شاه تاکسین و نوزایی ملی (۱۷۶۷ تا ۱۷۸۲م)

دوران اشغال سیام به دست برمه‌ای‌ها یکی از ادوار تاریک تاریخ تایلند است. در این دوران خاندان سلطنتی کهن سیام از هم پاشیده شده، فرار کرده یا زندانی شده بودند این در حالی است که در این زمان مدعیان سلطنت از گوشه و کنار برخاسته بودند. در این میان سردار چینی‌تبار سیامی به‌نام تاکسین(King Taksin) که حاکم پیشین ایالت تک (Tak) بود، به پا خاست و در طول چندسال نه‌تنها مدعیان سلطنت را شکست داد، بلکه متجاوزان برمه‌ای را تارومار کرد و خود را شاه نامید.

از آنجا که آیوتایا یکسره ویران شده بود، تاکسین پایتخت خود را به تونبوری (Thon Buri) که شهری کوچک در دهانهٔ رود چائوفرایا و نزدیک خلیج سیام قرار داشت، برد تا بتواند هم به‌آسانی جنگ‌افزار لازم را وارد کند و هم این که از موقعیت این بندر برای رونق اقتصاد سیام بهره گیرد. او مردی به‌شدت مذهبی بود و آموزش مذهبی را تا مدارج عالی، گذرانده بود. خدمت بزرگ او به ملت سیام، شکست برمه‌ای‌ها و متحدکردن دوباره مردم سیام بود. نوزایی فرهنگی کشور، از آرزوهای او به‌شمار می‌رفت. نظر به خدمات بی‌شمار و مهم او به ملت سیام، به تاکسین لقب «کبیر» اعطا شده است.

دورهٔ کوتاه فرمانروایی تاکسین، دوره تقابل گرایش‌های دینی بود. در این دوره، فرمان ۱۳ اکتبر ۱۷۷۷م، مبنی بر ممنوعیت گرویدن بودائیان به اسلام و مسیحیت صادر شد.انگیزهٔ اصلی شاه تاکسین از صدور چنین فرمانی این بود که وی روزی علمای بودایی، مسلمان و مسیحی را در دربار گردآورد و از آن‌ها دربارهٔ حکم کشتن حیوانات پرسید. در این مراسم، علمای بودایی به حرمت کشتن حیوانات رأی دادند؛ ولی علمای مسلمان و مسیحی آن را جایز دانستند. شاه تاکسین با ناخشنودی از دیدگاه علمای مسیحی و مسلمان، فرمان داد که از این پس بودائیان حق گرویدن به دین اسلام و مسیحیت را ندارند و علمای مسلمان و مسیحی نیز از تبلیغ و دعوت بودائیان به دین خود منع شدند.