قهرمانان ملی آرژانتین

دیه‌گو آرماندو مارادونا (Diego Armando Maradona)

شاید برای بسیاری از مردم جهان، نام آرژانتین و مارادونا مترادف و نزدیک باشد و با شنیدن نام یکی، دیگری به ذهن متبادر شود. مارادونا یکی از با استعدادترین بازیکنان فوتبال جهان است که در اکتبر ۱۹۶۰ م در خانوادهای فقیر و پرجمعیت به دنیا آمد. در حالی که تنها ۱۷ سال داشت به تیم ملی آرژانتین دعوت شد. جام جهانی جوانان ۷۹ توکیو میدان تاخت و تاز وی بود و توانست تیم ملی کشورش را به مقام قهرمانی جهان رساند. بعد از آن وی در تیم‌های باشگاهی بسیاری از جمله آرجنتینوس جونیورز (Argentinos Juniors)، بوکاجونیورز (Boca Juniors)، بارسلونا (اسپانیا) و ناپل (ایتالیا) بازی کرد.

در تیم ملی ۹۰ بازی برای کشورش انجام داد و همراه با این تیم موفق به کسب مقام قهرمانی جهان در سال ۱۹۸۶ م در مکزیک و نایب قهرمانی جام جهانی ۱۹۹۰ م در ایتالیا شد. او در بازی با انگلستان با زیرکی بسیار و با ضربه دست توپ را وارد دروازه حریف کرد تا این‌گل به عنوان یک‌گل تاریخی در جام‌های جهانی ثبت شود. پس از آن باگلی دیگر بلژیک را از رسیدن به دیدار نهایی محروم کرد تا آرژانتین در برابر آلمان برگزارکننده دیدار پایانی جام جهانی مکزیک باشد. درخشش او سبب شد در پایان، بازی سه بر دو به سود آرژانتین خاتمه یابد و برای بار دوم جام جهانی نصیب آرژانتین شود. مارادونا در جام جهانی مکزیک به عنوان بهترین بازیکن شناخته شد. سال ۱۹۹۴م و جام جهانی آمریکا پایان کار دیه گو مارادونا در سطح ملی بود. مارادونای ۳۴ ساله به قدرکافی پخته بود که با وجود اضافه وزن، تیمش را رهبری‌کند؛ اما یک اشتباه اخلاقی و دوپینگ او در جریان بازی‌ها موجب شد تا او از بازی‌ها اخراج شود و ۱۵ ماه از بازی‌های بین‌المللی محروم بماند. وی در زندگی شخصی نیز فرد اخلاق‌مداری نبود و بارها به دلیل حمل و یا مصرف مواد مخدر دستگیر شد و حتی به دلیل مصرف بیش از حد تا پای مرگ نیز رفت. این نوع رفتارهای وی مانع از تبدیل وی به یک اسطوره و قهرمان جهانی فوتبال در نزد افکار بین‌المللی شد. در سال ۲۰۰۲م مارادونا در رأی‌گیری اینترنتی فیفا برای انتخاب بهترین بازیکن فوتبال قرن بیستم رای اول را به دست آورد و به عنوان بهترین بازیکن قرن بیستم توسط طرفداران فوتبال جهان شناخته شد. در همین سال گل دوم وی به انگلستان در جام جهانی ۱۹۸۶ به عنوان برترین‌گل قرن معرفی شد. در مارس ۲۰۱۰م مجله تایم فهرست ۱۰ بازیکن تأثیرگذار تمام ادوار جام جهانی را منتشر کرد که در این فهرست رتبه نخست از آن مارادونا بود.

اگرچه در داخل آرژانتین ضرب‌المثلی هست که می‌گوید: اولین اشتباه هر سیاستمدار، آخرین اشتباه او خواهد بود اما دیه‌گو هر چقدر اشتباه‌کند، محبوبیت او لطمه‌ای نمی‌بیند. به همین دلیل است‌که علی‌رغم همه مسائل اخلاقی و حتی ناکامی در عنوان سرمربیگری آرژانتین در جام جهانی ۲۰۱۲م، وی همچنان به عنوان یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌های کشورش و حتی در سطح جهان می‌باشد.

دانیل آلبرتو پاسارلا (Daniel Alberto Passarella)

پاسارلا یکی از فوتبالیست‌های بزرگ آرژانتین است که لقب‌های مختلفی همچون «کاپیتان بزرگ» (El Gran Capitan) و «قیصر» (El Kaiser) به او داده شده است. به این دلیل به او لقب قیصر آرژانتین دادند، چون او یک رهبر خوب در زمین و یک بازیکن فوق‌العاده با تعصب بود.

پاسارلا متولد ۲۵ می ۱۹۵۳م است و از این نظر که با تیم ملی فوتبال آرژانتین دو بار در جام‌های جهانی ۱۹۷۸ و ۱۹۸۶ م به قهرمانی جهان رسیده، پرافتخارترین بازیکن تاریخ فوتبال این کشور نیز محسوب می‌شود. وی تا مدت‌ها لقب‌گلزنترین دفاع آخر دنیا را هم با خود داشت (او در ۴۵۱ بازی که در سطح ملی و باشگاهی انجام داد توانست ۱۳۴ گل هم به ثمر برساند) پاسارلا در سال ۱۹۸۹م با دنیای فوتبال خداحافظی کرد.