سبک رئالیسم در نقاشی اسپانیایی

رئالیسم (قرن19)

در حدود قرن 19 در پی عواقب حاصله از انقلاب صنعتی که موجب کار زنان و کودکان در ساعت های طولانی و شرایط دهشتناک زندگی و خانه های ناسالم شده بود، کم کم سبکی جدید در هنر جای رمانتیسیسم را گرفت. این مکتب که منعکس کننده وقایع زندگی روزمره می باشد، به سبک واقع گرایی یا رئالیسم معروف شد. در این مکتب موضوعات اجتماعی اهمیت ویژه ای یافته و نمایش خستگی انسان ها از زندگی، موضوعی اساسی در نقاشی شد. برای هنرمند رئالیست نه آرمان طلبی دوره ی نئوکلاسیک مطرح بود و نه احساس گرایی دوره رمانتیسیسم، بلکه تنها می خواستند وجدان بیدار جامعه باشند و با دقت در زندگی روزمره، کاستی ها و مشقت های مردمان را به تصویر بکشند. آن ها در نمایش واقعیت هیچ ملاحظه ای نداشتند و برای زیبا نشان دادن محیط پیرامونشان اصراری نمی ورزیدند . هنرمندان این سبک گاهی از فلسفه برای بیان مشکلات و تیرگی های موجود در سطح اجتماع انسانی استفاده می کردند. برخی آثار گویا را مقدمه ای برای نهضت رئالیسم  می توان دانست. از دیگر نقاشان اسپانیایی می توان به ادواردو روسالِس[68]  و فرانسیسکو پرادیلا اورتیث[69]اشاره کرد. امروزه نیز این سبک با هنرمندانی همچون آنتونیو لوپز گارسیا[70]  به حیات خود ادامه می دهد.[71]