انواع جنبش های ادبی اردن

انواع ادبي

جنبش ادبي در اردن به دو ريشه مستحكم متصل است كه با تشكيل حكومت اردني از سال 1921 ميلادي تاكنون جان تازه اي به خود گرفته است:

1. دربار امير عبدالله بن حسين كه در آن زمان پادشاه اين كشور بود و با استقبال از جنبش ادبي شكل گرفته در شرق اردن به شاعران و اديبان بسيار اهميت مي داد تا جايي كه شاعران و اديبان بزرگي همانند فؤاد الخطيب (شاعر الامير)، مصطفي وهبي التل، عبدالمنعم الرفاعي، عمر ابورشيه، وديع البستاني و عبدالمحسن الكاظمي همكاري هاي گسترده اي تحت نظارت پادشاه با دربار برقرار كردند و از آن طريق توانستند صداي خود را به روزنامه ها، هفته نامه ها و مجلات ادبي برسانند.

2. تراژدي به وجود آمده به دليل همسايگي با فلسطين در شعر شعرا و نوشته هاي اديبان اردني تاثير به سزايي در شكوفايي جنبش ادبي اين كشور داشت به گونه‌اي كه سال‌هاي 1948 (اشغال فلسطين توسط اسرائيلي ها) تا 1967 (جنگ اعراب با اسرائيل) را اوج جنبش ادبي اردن مي‌دانند.

بنابراين در تشريح ادبيات و جايگاه آن در كشور اردن همواره بايد اين دو موضوع را مورد نظر قرار داد. (13)

علاوه بر شعر که بخش عمدة ادبيات عرب و اردن را به خود اختصاص مي‌دهد، امروزه کليه ژانرهاي ادبي در اردن به شکل قابل توجهي مورد استفاده اديبان اردني قرار گرفته است که نظم و نثر را در برمي‌گيرد؛ داستان کوتاه، رمان، نمايشنامه، نقد و ديگر گونه هاي متداول ادبي دنيا که به تفصيل در بخش‌های بعدي مي‌آيد.