لباس سنتی مردم اتیوپی

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۷ توسط 127.0.0.1 (بحث) (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)

لباس سنتی

لباس در فرهنگ مردم این کشور اهمیت زیادی دارد و مردمان شهری و روستایی علاقه زیادی به البسه سنتی خود که تا حدودی بین قبایل این کشور مشترک است دارند. البته طی چند دهه اخیر بسیاری از شهرنشینان - خصوصا کارمندان بخش های دولتی و خصوصی - تحت تاثیر فرهنگ غربی به لباس های استاندارد غربی شامل کت و شلوار برای مردان و کت و دامن برای زنان روی آورده اند با این حال البسه سنتی هنوز جایگاه خاص خود را در این کشور سنتی حفظ کرده اند و زنان و مردان در مراسم و موقعیت های خاص مانند سال نو (انکوتاتاش)، ایام کریسمس (جنا) و یا مراسم عروسی، لباس های زیبای سنتی خود را بر تن می کنند..

تنوع البسه سنتی و بومی بیشتر در بین زنان مشاهده می شود . لباس سنتی زنان اتیوپیایی معمولا از پارچه ای بافته شده از نوارهای بلندی که به یکدیگر دوخته شده اند به نام شما (203) تهیه می گردد . جنس این پارچه از کتان است وگاهی اوقات برای زیبا جلوه دادن این پارچه، رشته های نخی درخشانی داخل آن بکار برده می شود. بافت پارچه ای مناسب و کافی برای دوختن یک پیراهن، حدود دو تا سه هفته به طول می انجامد. از پارچه ارزشمند "شما" عمدتا برای تهیه لباسی کاملا سنتی که آن را پیراهن حبشه ای (204) می نامند استفاده می شود. پیراهن های حبشی معمولا سفید رنگ هستند و اغلب نوارهای رنگینی در حاشیه این

Shemma- 203

204

Habesha qemis-

194


لباس بکار می رود . قسمت پایین آن نیز با نقش ها و طرح هایی تزیین می شود و زیبایی آن را دوچندان می سازد. زنان روستایی البسه سنتی دیگری نیز که تمام بدن آنها را می پوشاند بر تن می کنند . تعداد اندکی از زنان قبایل ابتدایی ساکن دره اومو نیز برای پوشش بدن خود صرفا به تکه پارچه هایی که به بالا تنه و پایین تنه خود می بندند اکتفا می نمایند.

مردان معمولا زیر شلواری و پیراهنی با یقه سفید که تا زانو می رسد برتن می کنند و گاهی ممکن است بلوزی نیز روی آن پوشیده شود. آنان اغلب جوراب های بلندی تا زانو نیز برتن می کنند . لباس های بلند یکسره تا مچ پا نیز در بین مردان صحراگرد و روستایی بسیار رایج است. در برخی روستاها نیز مردان پارچه بلند لنگ مانندی را بدور کمر خود می بندند که تا پایین زانوها امتداد می یابد . مردان ارومو معمولا شال هایی نیز بر شانه های خود می اندازند که از گوشه راست بر روی شانه آنها نصب می گردد. در روستاهای منطقه دره اومو و در بین قبایل کاملا ابتدایی ساکن در جنگل های این منطقه مردان تنها تکه پارچه ای بدور کمر خود می بندند که حکم پوشش آنها را دارد.

بر سر کردن شال و روسری در اتیوپی بسیار متداول است و هم مردان و هم زنان از شال یا دستمال گردن های متنوعی استفاده می کنند . یکی از مهم ترین شال هایی که زنان این کشور معمولا بر سر می کنند «نتلا» (205) نامیده می شود . شال های نتلا در موقعیت های مختلف، به شیوه های متفاوتی پوشیده می شوند. زنان مسیحی در هنگام ورود به کلیسا، موهای خود را با آن می پوشانند و گوشه های شال را به صورت متقاطع، روی شانه هایشان می اندازند، به گونه ای که رشته تارهای درخشان

Netela- 205

195


بافته شده در آنها در لبه ها مشخص گردد. به این حالت «مسکلیا» (206) گفته می شود. زنان در مراسم تشییع و تدفین، شال را به گونه ای می پوشند که رشته تارهای درخشان در قسمت پایین آن قرار گیرند و این حالت را «مادگدگ» (207) می نامند. النگو و گردن بندهای نقره ای و طلایی که به همراه بازوبند پوشیده می شوند، جلوه زن اتیوپیایی را کامل می کنند.

مردان روستایی ، خصوصا بیابانگردان ، نیز همواره نوعی شال سنتی را بر سر می اندازند که بهترین محافظ سر و صورت آنها از جمله در هنگام مواجهه با توفان شن و اشعه مستقیم آفتاب محسوب می شود.

همان طور که اشاره شد امروزه استفاده از البسه غربی در بین شهرنشینان متداول گشته است . علاوه بر آن طراحان مختلف لباس های شب، پارچه های سنتی را با سبک های مدرن لباس های غربی درهم می آمیزند که مورد استقبال بانوان شهری قرار گرفته است با این حال لباس های سنتی همچنان در حاشیه شهرها ، روستاها و مناطق صحرایی کاربرد وسیعی دارند. www.ethiopianclothing.net