خوی سو، خوشنویس چینی
«خوَی سو» راهبی خوشنویس بود که از دوران کودکی به خطاطی علاقمند و به خاطر خط شکسته اش معروف بود. وی آنقدر نوشت که تعداد زیادی قلم مو و جوهر دان سنگی را شکست، لذا به جای کاغذ شروع به استفاده از برگ درخت موزی که خودش کاشته بود کرد. او هنرکده اش را«خانه ی آسمان سبز» می نامید. وی ابتدا رسم الخط «جونگ یوو(Zhong You)» و دو«وانگ» را تمرین کرد.
بعدها خوشنویسیِ معمول«جانگ شو» را از «یان جِن چینگ» آموخت و خط شکسته ی سبک خاص خود را ابداع کرده و همچون «جانگ شو» که به«جانگ خشن» و شخص دیگری که به «سویِ مست» معروف بود، شهرت یافت. خط شکسته ی زمخت(کوانگ چائو(Kuang Cao)) سبکی است که کاملاً آزاد نوشته می شود.
خطاط احساس و آرزوهایش را به وسیله ی قلم مو بیان می کند، که بی نهایت خلاصه و مختصر است و اغلب چند کلمه با یک حرکت قلم نوشته می شود. این سبک بی نهایت شکسته نویسی است. سبک خوَی سو، بدون زیرپا گذاشتن مقررات، متنوع تر از سبک «جانگ» است. این سبک همچنین بیشتر قابل تشخیص است لذا بیش از سبک «جانگ» در نسل های بعدی تأثیرگذاشته است. اثر«طومار زندگینامه ی سوبِن»بهترین کار او شمرده می شود[۱].