کشاورزی در بنگلادش

3. 1. 1. بخش كشاورزي

كشاورزي بازوي مهم اقتصاد بنگلادش است. كشاورزي در زمينه هاي اشتغال، فقر زدايي، رشد نيروي انساني و توليد مواد غذايي و در مجموع در رشد و پيشرفت اقتصاد كشور تاثير بسزايي دارد. محصولات عمده بنگلادش، برنج، كنف، ني شكر، سيب زميني، عدس، گندم، چاي و تنباكو است. تقريباً 72 درصد از توليدات ناخالص كشور از بخش كشاورزي تامين مي شود.

  بنگلادش بزرگترين توليد كننده كنف در جهان است. بدليل اين كه برنج غذاي اصلي و از اهميت زيادي برخوردار است، در سال بنا بر آمار FAO حدود 30 میلیون تن و بنا بر اعلام مقامات محلی 43 میلیون تن برنج  تولید می شود. در سال های 1996 و 1997 م توليدات سيب زميني 1520000 تن، عدس 523000 تن، بذر خردل 390000 تن و نيشكر 7520000 تن بوده است. سی و دو درصد از درآمد ناخالص ملي كشور از بخش كشاورزي تأمين مي شود. از ميان توليدات كشاورزي، مواد غذايي 73 درصد، ماهي و دام ها 19 درصد و ثروت هاي جنگلي 7 درصد را تشكيل مي دهند.

  مسئله آبياري در رشد توليدات كشاورزي از درخور توجه است. ستاد عمران منابع آبي بنگلادش از طريق ساخت سدها، پلهاي آبگير و كندن رودها نقش مهمي را در پيشرفت آبياري كشور و كنترل سيل ايفا مي كند. البته به دليل نابرابري در سيستم مالكيت زمين در بنگلادش تنها 10 درصد از مردم كشور صاحب 60 درصد زمين و 66 درصد از مردم فقط 1 درصد از زمين هاي كشور را مالك هستند و يك سوم از مردم بنگلادش فاقد زمين هستند (Bangladesh-Britannica Online Encyclopedia, 2011 ).